Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka przedstawia dzieje cyrku od jego zarania, a więc od czasów starożytnych i Circus Maximus, przez opowieści o wędrownych artystach w średniowieczu oraz XVIII- i XIX-wiecznych grupach cyrkowców znanych na całym świecie, aż po aktywnych w latach 70-tych showmanów. Autorzy przedstawiają argumenty za tezą, że korzenie cyrku sięgają właśnie starożytnych igrzysk, mimo, iż znacznie różniły się one od cyrku w jego późniejszej, ogólnie znanej nam postaci.
W książce znajdziemy nie tylko ,,suche fakty” (które jednakże przedstawione są w tak interesujący sposób, że wcale nie nudzą), ale również ciekawe anegdotki, historie owiane swoistą legendą, czy krótkie życiorysy najwybitniejszych artystów. Całość dzieli się na rozdziały:
1. Początki cyrku
2. Amfiteatr Astleya
3. Barnum i potęga reklamy
4. Czas na paradę
5. Wielkie numery i tragiczne wypadki
6. Klowni
7. Kult cyrku
,,Świat Cyrku” jest zajmującą, napisaną lekkim językiem lekturą, z której nie dość, że sporo się dowiadujemy, czerpiemy również sporo przyjemności. Jedyne, czego mi w niej zabrakło, to czegoś więcej na temat ,,freak shows” - ,,pokazów dziwaków” - oraz jakichkolwiek wzmianek o tatuażach w cyrku epoki wiktoriańskiej.
Minusem książki, już niezwiązanym z treścią, a raczej wydaniem, jest jej format. Duży i nieporęczny, zdecydowanie nie nadaje się do zabrania w podróż autobusem, prędzej do rozłożenia na stoliku (jest to format albumowy, wys.29cm). Za to atutem są liczne ilustracje i fotografie, pojawiające się co kilka lub nawet co stronę - w tym parę kolorowych, wydrukowanych na kredowym papierze.
Jeśli więc interesuje Was tematyka cyrkowa lub też po prostu macie ochotę na opowieści o sztuce przeszłości, możecie śmiało sięgać po ,,Świat Cyrku”. Polecam go także wszystkim tym, którzy liczą na garść ciekawostek. Mnie książka bowiem się podobała i wyniosłam z niej odrobinę wiedzy - może i niezbyt przydatnej, ale zawsze wzbogacającej.

Książka przedstawia dzieje cyrku od jego zarania, a więc od czasów starożytnych i Circus Maximus, przez opowieści o wędrownych artystach w średniowieczu oraz XVIII- i XIX-wiecznych grupach cyrkowców znanych na całym świecie, aż po aktywnych w latach 70-tych showmanów. Autorzy przedstawiają argumenty za tezą, że korzenie cyrku sięgają właśnie starożytnych igrzysk, mimo, iż...