Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest niesamowita. Zawiera wiele przydatnych, szokujących wskazówek, jak zapobiegać i leczyć różne choroby. Daje nadzieje tym, którzy myśleli, że skazani są na syntetyczne leki bądź choroby przewlekłe do końca życia. Pokazuje jak bardzo zakłamany i błędny jest dzisiejszy system leczenia. Lekarze nie potrafią i nie chcą nam pomagać, a firmy farmaceutyczne tylko żerują na naszym nieszczęściu. Okazuje się, że możemy zapobiegać i leczyć różne choroby sposobami naturalnymi w domowym zaciszu. Nie jest to można najtańsza "zabawa", ale wolę zainwestować wcześniej niż w późniejszym wieku oddać się w ręce niedoinformowanych lekarzy i trafić na stół operacyjny. Im szybciej ta książka dostanie się w wasze ręce tym lepiej!

Niedawno dowiedziałam się, że mam problemy z tarczycą i PCOS. Po zastosowaniu wskazówek Pana Zięby pozbyłam się problemów z suchą skórą, która objawiła się na twarzy. Zrobię badania krwi i porównam ze starymi.

Jedna mała uwaga odnośnie narracji.. Jak dla mnie ciut za dużo wtrąceń typu "a kto o tym wie", "kto lekarzy nauczył" itp. Rozumiem, że przez rozdział, dwa można było takie pytania retoryczne zadawać w celu zszokowania czytelnika, ale nie przez całą książkę.
Zbyt często też poruszany temat cholesterolu i blaszki miażdżycowej.. ma się wrażenie, że autor o tym wie najwięcej i stara się trzymać tego tematu.
Szkoda, że nie jest wytłuszczona w tekście dzienna dawka witamin czy minerałów. Zauważyłam, że Pan Zięba dużo mówi o jakiejś rzeczy, ale konkretów nie podaje, a na to chyba wszyscy czekamy.

KSIĄŻKĘ DOSŁOWNIE POCHŁANIA SIĘ W PARĘ CHWIL! :)

Książka jest niesamowita. Zawiera wiele przydatnych, szokujących wskazówek, jak zapobiegać i leczyć różne choroby. Daje nadzieje tym, którzy myśleli, że skazani są na syntetyczne leki bądź choroby przewlekłe do końca życia. Pokazuje jak bardzo zakłamany i błędny jest dzisiejszy system leczenia. Lekarze nie potrafią i nie chcą nam pomagać, a firmy farmaceutyczne tylko żerują...

Jest to kontynuacja "Wyznań chińskiej kurtyzany". Bardzo podoba mi się język, autorka ciągle pisze ciekawie, jasno, a metafory dodają całej powieści uroku. Troszkę się rozczarowałam, że książka ta jest taka krótka. Zakończenie również nie powala, można nawet powiedzieć, że autorka chciała szybko skończyć pisanie i ten ostatni rozdział w pośpiechu zamieściła. Czasami jej zachowanie może drażnić, jak na tyle rzeczy, które w przeszłości musiała znosić to nadal pozostała naiwna. Myślę też, że ostatni rozdział dodany przez Liu jest kompletnie przesadzony w wychwalaniu Mao, to wyolbrzymianie jej cech naprawdę irytuje. Nie żałuję jednak, że zapoznałam się z dalszymi losami chińskiej kurtyzany.

Jest to kontynuacja "Wyznań chińskiej kurtyzany". Bardzo podoba mi się język, autorka ciągle pisze ciekawie, jasno, a metafory dodają całej powieści uroku. Troszkę się rozczarowałam, że książka ta jest taka krótka. Zakończenie również nie powala, można nawet powiedzieć, że autorka chciała szybko skończyć pisanie i ten ostatni rozdział w pośpiechu zamieściła. Czasami jej...

Spodziewałam się więcej po tej książce. Przyznam, że czyta się ją szybko. Myślałam, że autorka opisze swoje przeżycia bardziej dokładnie, że będzie w tym wszystkim więcej emocji. Początek był naprawdę dobry, potem zaczęła się równia pochyła w dół. Opis burdelu, w którym pracowała jest łagodny. W zasadzie nie wydarzyło się tam nic złego, co mnie bardzo dziwi, bo w prawdziwym życiu jest chyba inaczej. Szybko znalazła kolejną wielką miłość. Wydaję mi się, że ta książka jest trochę naciągana, za mało dramatycznych akcji.Autorka musiała sporo przemilczeć. W każdym razie mogę polecić osobom, które nie mają czasu na czytanie, bo "Dziennik nimfomanki" jest krótki i płynnie się czyta rozdziały.

Spodziewałam się więcej po tej książce. Przyznam, że czyta się ją szybko. Myślałam, że autorka opisze swoje przeżycia bardziej dokładnie, że będzie w tym wszystkim więcej emocji. Początek był naprawdę dobry, potem zaczęła się równia pochyła w dół. Opis burdelu, w którym pracowała jest łagodny. W zasadzie nie wydarzyło się tam nic złego, co mnie bardzo dziwi, bo w prawdziwym...