Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie dałam rady przeczytać całej. Miałam nic nie pisać na jej temat ale napisze, że owszem nie zgadzam się z upodleniem, odbieraniem godności, bardzo mi przykro że ludzi spotykają takie straszne rzeczy, jest mi też przykro że ludzie nie tylko jako idywidua sobie na to pozwalają, ale też masowo. Ale coś w tej książce jest takiego co daje mi poczucie że coś tu jest podkoloryzowane, lub przeciągnięte na sile. Lub autorka podeszła do każdego jednakowo i to może nie nadało tej książce czegoś więcej niż suchy wywiad? Nie wiem czy to te powtarzalne formy pytań, czy bohaterowie nie chcieli wchodzić w najgorsze szczegóły i każdy praktycznie opowiadał podobne sytuacje. Nie wiem.

Nie dałam rady przeczytać całej. Miałam nic nie pisać na jej temat ale napisze, że owszem nie zgadzam się z upodleniem, odbieraniem godności, bardzo mi przykro że ludzi spotykają takie straszne rzeczy, jest mi też przykro że ludzie nie tylko jako idywidua sobie na to pozwalają, ale też mas...

Rozwiń Zwiń

Książka oki, pozytywny odbiór, ale moim zdaniem tak powinno być. Ludzie mają prawo do szczęścia w każdym wieku i w każdej możliwej kombinacji- jak tylko są szczęśliwi i pasuje im sytuacja, to nikomu nic do tego. Pewnie niedługo o niej zapomnę, troszkę takie czytadełko :)

Książka oki, pozytywny odbiór, ale moim zdaniem tak powinno być. Ludzie mają prawo do szczęścia w każdym wieku i w każdej możliwej kombinacji- jak tylko są szczęśliwi i pasuje im sytuacja, to nikomu nic do tego. Pewnie niedługo o niej zapomnę, troszkę takie czytadełko :)