Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czyli to jest dark academia? O studiach tylko tyle, że muszą chodzić na zajęcia, a mroczną tajemnicą jest morderstwo…?

Chciałam jakoś ubogacić swoje nudne studenckie życie, wydobyć jakąś mądrą myśl z tej książki, ale niestety nie znalazłam. Tylko wynurzenia pseudo-dorosłych intelektualistów, którzy żyją w bańce splendoru wyższych sfer, wykorzystujący swoją pozycję dla własnych, niekoniecznie etycznych, korzyści.

Główny bohater jest typem osobowości INFP (przynajmniej ja go tak odebrałam) i jak to zwykle bywa daje się wkręcić do toksycznego towarzystwa. Nie wiem dlaczego, ale tak to jest, że przyciąga nieodpowiednie osoby. Studenci, których zapoznaje nie chcą się uczyć, lecz zażywać „przyjemnego życia”. Te dzieciaki z bogatych domów: rozpieszczone, które nie wiedzą, czego chcą, nie znają, co to prawdziwe życie, pociągają każdego, kto się wokół nich kręci na dno. Zaprzyjaźnili się z Richardem, chyba tylko z tego powodu, że brakowało im rozrywki. Chcieli zobaczyć coś nowego, wprowadzić w swoje życie pewne urozmaicenie. Mieć nową maskotkę do zabawy. Najchętniej pewnie wymieniliby Bonniego na Richarda, ale tak trochę trudno jak wszyscy muszą mieć zajęcia z tym jednym profesorem.

Najbardziej mnie bolało to, jak te bogate dzieciaki traktują Richarda. Jak do niego przychodzą, kiedy czegoś potrzebują. I po co wciągali go w swoje brudne sprawki? Przecież on w niczym nie zawinił, chciał tylko studiować filologię klasyczną! Dodatkowo pod koniec książki, kiedy został postrzelony, nikt nie zwrócił na to uwagi. W ogóle się nim nie przejmowali i było mi z tego powodu przykro.

Opisy Richarda były przyjemne, ale sama fabuła mnie nużyła oraz dłużyła się niemiłosiernie. Chciałam wiedzieć, dokąd ta historia mnie zaprowadzi. Jak potoczą się losy chłopaka i byłam zawiedziona, że książka tak wzniośle się kończy, tak jakoś pretensjonalnie.

Nie poczułam chyba tego klimatu. Miałam duże oczekiwania, a prawdę powiedziawszy ta książka jest o niczym. Mogłaby to być nawet książka dla młodzieży, gdyby nie narkotyki, alkohol, seks, czyli „dorosłe rzeczy”.

[P.S. recenzja INFP]

Czyli to jest dark academia? O studiach tylko tyle, że muszą chodzić na zajęcia, a mroczną tajemnicą jest morderstwo…?

Chciałam jakoś ubogacić swoje nudne studenckie życie, wydobyć jakąś mądrą myśl z tej książki, ale niestety nie znalazłam. Tylko wynurzenia pseudo-dorosłych intelektualistów, którzy żyją w bańce splendoru wyższych sfer, wykorzystujący swoją pozycję dla...