Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka o najtrwalszej miłości, jaką można sobie wyobrazić. Przy tym szczerej i czystej. Koło tej historii nie można przejść obojętnie.

Naprawdę warto przebrnąć przez dość długi wstęp do właściwej akcji, która jest poprzedzana przez streszczanie całego życia Jane. Od kołyski po opuszczenie szkoły.

Jane jest młodą, niepiękną nauczycielką, która szczęśliwie znajduje pracę w domu dziedzica. Nauczając podopieczną, udaje jej się w pewien sposób nauczać także pana domu, a wzajemna wdzięczność i szacunek przeradza się w coś zdecydowanie innego.

Uwielbiam książkę właśnie dlatego, że nie jest kolejną historią odbitą z gotowego szablonu. Nie opowiada o pięknej dziewczynie, która spotyka swojego przystojnego księcia z bajki i szybko wychodzi za mąż.

Książka o najtrwalszej miłości, jaką można sobie wyobrazić. Przy tym szczerej i czystej. Koło tej historii nie można przejść obojętnie.

Naprawdę warto przebrnąć przez dość długi wstęp do właściwej akcji, która jest poprzedzana przez streszczanie całego życia Jane. Od kołyski po opuszczenie szkoły.

Jane jest młodą, niepiękną nauczycielką, która szczęśliwie znajduje pracę...

Wspaniała książka, która pozostawia po sobie ślad jeszcze na długi czas po przeczytaniu.
Rozpatruje właściwie kilka historii, które przeplatają się wzajemnie. Chwilami potrafi wycisnąć kilka łez.

Wspaniała książka, która pozostawia po sobie ślad jeszcze na długi czas po przeczytaniu.
Rozpatruje właściwie kilka historii, które przeplatają się wzajemnie. Chwilami potrafi wycisnąć kilka łez.

Polecam osobom, które mają nadmiar wolnego czasu, brak gustu w kwestii lektury, wypaczony umysł i inteligencje spłuczki klozetowej. Przeczytanie sagi okazało się totalnym marnowaniem czasu. O ile pierwszy tom można było przełknąć na swój sposób znośnie, tak każdy kolejny to... dno.

Polecam osobom, które mają nadmiar wolnego czasu, brak gustu w kwestii lektury, wypaczony umysł i inteligencje spłuczki klozetowej. Przeczytanie sagi okazało się totalnym marnowaniem czasu. O ile pierwszy tom można było przełknąć na swój sposób znośnie, tak każdy kolejny to... dno.