Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytając "Rok Królika" czułam się jakbym oglądała Lyncha, opowiedzianego piękną polszczyzną!
Już przy "Gorzko, gorzko" zbierałam szczękę z podłogi, która odpadła pod wrażeniem tego, jak Autorka operuje słowem. Tu szczęki jeszcze nie zdążyłam zebrać. Jakie tu są postaci, jaki klimat, jaka historia! Majstersztyk!

Czytając "Rok Królika" czułam się jakbym oglądała Lyncha, opowiedzianego piękną polszczyzną!
Już przy "Gorzko, gorzko" zbierałam szczękę z podłogi, która odpadła pod wrażeniem tego, jak Autorka operuje słowem. Tu szczęki jeszcze nie zdążyłam zebrać. Jakie tu są postaci, jaki klimat, jaka historia! Majstersztyk!

Przepiękna opowieść. Smutna, ale przepięknie. Wertując ją przygotowywawszy się do czytania przemknęła mi myśl, że pewnie ciężko będzie, bo bez dialogów. Po kilku stronach absolutnie zapomniałam o tym, że rzeczywiście ich brak. Pani Bator operuje słowem jak mało kto. No, "Gorzko, gorzko" wrażenie na mnie zrobiło niemałe.

Przepiękna opowieść. Smutna, ale przepięknie. Wertując ją przygotowywawszy się do czytania przemknęła mi myśl, że pewnie ciężko będzie, bo bez dialogów. Po kilku stronach absolutnie zapomniałam o tym, że rzeczywiście ich brak. Pani Bator operuje słowem jak mało kto. No, "Gorzko, gorzko" wrażenie na mnie zrobiło niemałe.

Posilę się na styl autora: Ktoś, podczas intelektualnej pogawędki, mi kiedyś powiedzial, żebym nie traciła czasu na tę książkę (tyle z silenia się).
Nie, nie powiedział mi tego nikt nigdy i straciłam 2 dni na ten przemądrzały bełkot.

Posilę się na styl autora: Ktoś, podczas intelektualnej pogawędki, mi kiedyś powiedzial, żebym nie traciła czasu na tę książkę (tyle z silenia się).
Nie, nie powiedział mi tego nikt nigdy i straciłam 2 dni na ten przemądrzały bełkot.