Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż za przerost formy nad treścią. Chronologia pozbawiona sensu, bohaterowie nie mający nic wspólnego z rzeczywistością, nierealne wydarzenia i ciągi przyczynowo-skutkowe. To była bodaj najgorsza książka z jaką dane mi było się męczyć, nie licząc niektórych lektur.

Cóż za przerost formy nad treścią. Chronologia pozbawiona sensu, bohaterowie nie mający nic wspólnego z rzeczywistością, nierealne wydarzenia i ciągi przyczynowo-skutkowe. To była bodaj najgorsza książka z jaką dane mi było się męczyć, nie licząc niektórych lektur.

Bardzo udana pozycja ze świetnym twistem.

Bardzo udana pozycja ze świetnym twistem.

Ma swoje momenty, ale ogólnie dość średniawa pozycja.

Ma swoje momenty, ale ogólnie dość średniawa pozycja.

Nie jest to lektura najwyższych lotów, ale czyta się ją bardzo przyjemnie.

Nie jest to lektura najwyższych lotów, ale czyta się ją bardzo przyjemnie.

Nastawiona bardziej na tony komediowe niż część pierwsza, niemniej dostarcza sporo rozrywki.

Nastawiona bardziej na tony komediowe niż część pierwsza, niemniej dostarcza sporo rozrywki.

Serotonina była mi dużo bliższa, najprawdopodobniej dlatego, że przedstawia wydarzenia bardziej współczesne. Niemniej Houellebecq jest pisarzem wielkim.

Serotonina była mi dużo bliższa, najprawdopodobniej dlatego, że przedstawia wydarzenia bardziej współczesne. Niemniej Houellebecq jest pisarzem wielkim.

To jest naprawdę książka przez duże K. Zatopiłem się w tej historii i nie znalazłem w niej zbyt wiele fałszu, przy okazji utożsamiając się z głównym bohaterem.

To jest naprawdę książka przez duże K. Zatopiłem się w tej historii i nie znalazłem w niej zbyt wiele fałszu, przy okazji utożsamiając się z głównym bohaterem.

Częściowo otworzyła mi oczy na mowę ciała, ale nie jest to książka z najwyższej półki traktująca o tej tematyce.

Częściowo otworzyła mi oczy na mowę ciała, ale nie jest to książka z najwyższej półki traktująca o tej tematyce.

Pani Grabowska dużo lepiej opisuje czasy między- i powojenne niż współczesne. Do połowy było to do przeczytania, zakończenie jak dla mnie tragiczne. Ponadto w ostatniej części pojawiło się tyle nowych postaci, że nawet drzewa genealogiczne z końca książki nie pomogły się w tym połapać.

Pani Grabowska dużo lepiej opisuje czasy między- i powojenne niż współczesne. Do połowy było to do przeczytania, zakończenie jak dla mnie tragiczne. Ponadto w ostatniej części pojawiło się tyle nowych postaci, że nawet drzewa genealogiczne z końca książki nie pomogły się w tym połapać.

Z pewnością lepsza od filmu.

Z pewnością lepsza od filmu.

Jednak dał radę i utrzymał poziom jedynki. Proszę wybaczyć mi język, ale trzeba być chorym skurwielem, żeby taki los zgotować jednej z bohaterek pod sam koniec książki :c

Jednak dał radę i utrzymał poziom jedynki. Proszę wybaczyć mi język, ale trzeba być chorym skurwielem, żeby taki los zgotować jednej z bohaterek pod sam koniec książki :c