Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Archipelag skrępowanych losów ich i naszych, zmęczonych, obolałych, zmęczonych i zamęczonych i ta rzeka o poranku, wrześniowa Bzura w gęstej mgle...
Jestem bliżej, niż dalej..
Jestem Tadek.

Dwa kroki dalej jest świat, którego już nie ma. Jest pusty zeszyt, polski Wrzesień i bezmiar cierpienia. Jest też cisza, która zawsze ma coś do powiedzenia.
Jestem bliżej, niż dalej...
I jest Irena.

W szarości, w cierpieniu, w wegetowaniu gorszym, niż najgorszy koszmar, w płatkach śniegu spadających na zmarznięte powieki jest czas, który się nie kończy, nie ma uczuć, nie ma radości, nie ma też miłości.
Jestem bliżej, niż dalej...
I jest Wąż kochający Irenę.

Koniec to nowy początek, otwarty rozdział, głowa pełna liter, myśli, wspomnień. Książka, historia, opowieść, podróż bez początku i bez końca. Znacznie głębsza, niż staw, którego już nie ma i niż Bzura, która unosi nad sobą duchy walczącego polskiego żołnierza.

Archipelag skrępowanych losów ich i naszych, zmęczonych, obolałych, zmęczonych i zamęczonych i ta rzeka o poranku, wrześniowa Bzura w gęstej mgle...
Jestem bliżej, niż dalej..
Jestem Tadek.

Dwa kroki dalej jest świat, którego już nie ma. Jest pusty zeszyt, polski Wrzesień i bezmiar cierpi...

Rozwiń Zwiń

Dobre słowa jeszcze do mnie nie przyszły, aby podzielić się tym wszystkim, co poznałem i czego doświadczylem na tej zapomnianej przez Boga wyspie. Nie zmienia to jednak faktu, że warto zmierzyć się z konsekwencjami określonych wyborów, a także odwiecznej tradycji.

Dobre słowa jeszcze do mnie nie przyszły, aby podzielić się tym wszystkim, co poznałem i czego doświadczylem na tej zapomnianej przez Boga wyspie. Nie zmienia to jednak faktu, że warto zmierzyć się z konsekwencjami określonych wyborów, a także odwiecznej tradycji.

Robert Forczyk po raz kolejny udowadnia, że poważnie podchodzi do swojego rzemiosła. Doskonały merytoryczny i historyczny epos działań wojennych na Krymie w trakcie kampanii wschodniej.

Paradoksalnie, co uświadomiłem sobie jakiś czas temu w trakcie lektury, Ukraina powinna czerpać z bogactwa pomysłów działań taktycznych wojsk niemieckich i w starciach z tym samym okupantem, który wtedy bronił tego, co teraz stara się odebrać.

Robert Forczyk po raz kolejny udowadnia, że poważnie podchodzi do swojego rzemiosła. Doskonały merytoryczny i historyczny epos działań wojennych na Krymie w trakcie kampanii wschodniej.

Paradoksalnie, co uświadomiłem sobie jakiś czas temu w trakcie lektury, Ukraina powinna czerpać z boga...

Rozwiń Zwiń

850 stron przeczytanych w niespełna trzy dni. Historia, która zaskakuje i onieśmiela. Filmowa wersja nie jest już tak dobra, jak jej literacki pierwowzór.

850 stron przeczytanych w niespełna trzy dni. Historia, która zaskakuje i onieśmiela. Filmowa wersja nie jest już tak dobra, jak jej literacki pierwowzór.

W obiektywie aparatu odbija się historia, która jak pełen magnetyzmu portret przykuwa całkowicie naszą uwagę. Z mroczną, wojenną traumą, ale też tragedią.

W obiektywie aparatu odbija się historia, która jak pełen magnetyzmu portret przykuwa całkowicie naszą uwagę. Z mroczną, wojenną traumą, ale też tragedią.

Są książki i jest Literatura.
Siła sprawcza niezwykłej historii pióra Elżbiety Cherezińskiej zanurzona w odległej w czasie dziejowej karcie Pomorza i Polski, w której Szczecin i Kraków są prawie jak dwie stolice jednego państwa.

Nie wiem, co bardziej mnie ujęło - niezwykła w swym tragizmie i charyzmie historia Sydonii von Bork, czy słowo końcowe, epilog, podziękowania i wszystko to, czym z czytelnikiem podzieliła się Autorka.

@elzbieta_cherezinska przyznać muszę, że skradła mi Pani duszę.

Są książki i jest Literatura.
Siła sprawcza niezwykłej historii pióra Elżbiety Cherezińskiej zanurzona w odległej w czasie dziejowej karcie Pomorza i Polski, w której Szczecin i Kraków są prawie jak dwie stolice jednego państwa.

Nie wiem, co bardziej mnie ujęło - niezwykła w swym tragiz...

Rozwiń Zwiń