Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze co przychodzi mi na myśl to mała uwaga: Wiślana nie jest na Bojarach. Jest też kilka innych szczegółów, które po przemyśleniu wydają się mało prawdopodobne, ale aż tak czepiać się nie będę. Generalnie książkę polecam. Od początku dość mocno mnie wciągnęła, później było nieco słabiej, ale i tak bez większego zniechęcenia dotarłam do końca dość szybko. Niestety zakończenie nie było zaskoczeniem, domysliłam się kto jest sprawcą w jakiejś jednej trzeciej i nic po drodze nie odwodzilo mnie od mojego typu. Bez kilku wątków książka by się obeszla, trochę spowalniały akcję. Jak już pisałam lekturę polecam, ale sama po kolejną książkę tej autorki sięgnę za jakiś czas.

Pierwsze co przychodzi mi na myśl to mała uwaga: Wiślana nie jest na Bojarach. Jest też kilka innych szczegółów, które po przemyśleniu wydają się mało prawdopodobne, ale aż tak czepiać się nie będę. Generalnie książkę polecam. Od początku dość mocno mnie wciągnęła, później było nieco słabiej, ale i tak bez większego zniechęcenia dotarłam do końca dość szybko. Niestety...

Nie dziwię się dość słabej ocenie i mało przychylnym opiniom. Początek dość męczący, ale jak już dałam się wciągnąć było całkiem nieźle. Szkoda tylko, że zakończenie nie jest zaskakujące. Czy polecam? Owszem, czytanie książek nigdy nie jest stratą czasu:)

Nie dziwię się dość słabej ocenie i mało przychylnym opiniom. Początek dość męczący, ale jak już dałam się wciągnąć było całkiem nieźle. Szkoda tylko, że zakończenie nie jest zaskakujące. Czy polecam? Owszem, czytanie książek nigdy nie jest stratą czasu:)

Skandaliczni Ravenhurstowie 02

Skandaliczni Ravenhurstowie 02

Skandaliczni Ravenhurstowie 05

Skandaliczni Ravenhurstowie 05

"Lekcje uwodzenia", które przeczytałam wcześniej, dużo bardziej przypadły mi do gustu. Przy "Porwaniu księżnej" troszkę się nudziłam, co nie zmienia faktu, że bardzo chętnie sięgnę po kolejne powieści autorki. Skandaliczni Ravenhurstowie 01

"Lekcje uwodzenia", które przeczytałam wcześniej, dużo bardziej przypadły mi do gustu. Przy "Porwaniu księżnej" troszkę się nudziłam, co nie zmienia faktu, że bardzo chętnie sięgnę po kolejne powieści autorki. Skandaliczni Ravenhurstowie 01

Nie wstydzę się przyznać że po romansidła sięgam dosyć często, niestety w ostatnim czasie trafiałam na same 'flaki z olejem'. Jakaż była moja radość gdy już po pierwszych stronach książki pomyślałam, że w końcu coś ciekawego...i nie zawiodłam się. Historia wciągająca, mimo schematu i oczywistego zakończenia nie mogłam się oderwać. Bohaterowie sensowni, wiedzą czego chcą, jest i czarny charakter....no może raczej szary ale jest:), jest humor, jest namiętność.....jest wszystko to, co w romansie historycznym być powinno. Gorąco polecam. :-) ps. Czytając zdawkowo wspomniane historie przyjaciół głównych bohaterów miałam wrażenie, że autorka na pewno je opisała w swoich innych powieściach, sprawdziłam i się nie pomyliłam:) Jeśli styl się powtarza to już wiem co będę czytała w najbliższym czasie. :-) Skandaliczni Ravenhurstowie 03

Nie wstydzę się przyznać że po romansidła sięgam dosyć często, niestety w ostatnim czasie trafiałam na same 'flaki z olejem'. Jakaż była moja radość gdy już po pierwszych stronach książki pomyślałam, że w końcu coś ciekawego...i nie zawiodłam się. Historia wciągająca, mimo schematu i oczywistego zakończenia nie mogłam się oderwać. Bohaterowie sensowni, wiedzą czego chcą,...

Książka zmusza do refleksji, nad sobą, swoim życiem, pojęciem miłości, swoim podejściem do niepełnosprawności, spojrzeniem na eutanazję.....każdy powinien odnaleźć w niej coś dla siebie, co poruszy jakąś cząstkę duszy. To całkiem dobry powód by ją przeczytać, a czyta się dobrze co jest dobrym powodem by ją polecić, więc polecam☺.

Książka zmusza do refleksji, nad sobą, swoim życiem, pojęciem miłości, swoim podejściem do niepełnosprawności, spojrzeniem na eutanazję.....każdy powinien odnaleźć w niej coś dla siebie, co poruszy jakąś cząstkę duszy. To całkiem dobry powód by ją przeczytać, a czyta się dobrze co jest dobrym powodem by ją polecić, więc polecam☺.

Rewelacja!!! - po prostu:)

Rewelacja!!! - po prostu:)

Powieść przewidywalna ale bardzo przyjemna, nawet się trochę rozczuliłam nad głównym bohaterem. Wielbicielkom czytadeł lekkich powinna się spodobać.

Powieść przewidywalna ale bardzo przyjemna, nawet się trochę rozczuliłam nad głównym bohaterem. Wielbicielkom czytadeł lekkich powinna się spodobać.

Jak na tego typu powieść, książka dobrze napisana, czyta się przyjemnie. Fabuła jednak zawodzi, nic się tam nie dzieje, jedynie momentami czytałam z ogromnym przejęciem, ale momenty te były krótkie i nieliczne.

Jak na tego typu powieść, książka dobrze napisana, czyta się przyjemnie. Fabuła jednak zawodzi, nic się tam nie dzieje, jedynie momentami czytałam z ogromnym przejęciem, ale momenty te były krótkie i nieliczne.

Generalnie wciągająca, chociaż gdzieś w połowie czytanie zaczęło mi się dłużyć... czytelniczki A. Quick wiedzą za co się zabierają, książka nie jest odstępstwem od jej standardów... dodatkowy plus, bohaterka powieści nie jest irytująca, co się często u autorki zdarza.

Generalnie wciągająca, chociaż gdzieś w połowie czytanie zaczęło mi się dłużyć... czytelniczki A. Quick wiedzą za co się zabierają, książka nie jest odstępstwem od jej standardów... dodatkowy plus, bohaterka powieści nie jest irytująca, co się często u autorki zdarza.

Spośród wszystkich przeczytanych przeze mnie książek autorki, ta najmniej mi się spodobała... styl i język w zasadzie się nie zmienił i to jest dużym plusem, ale w fabule zabrakło mi takiego typowego lekkiego humoru, miałam wrażenie że powieść jest niedopracowana, jakby pisarka chciała podjąć poważniejszy wątek i nie do końca jej wyszło...(chociaż Dom na klifie, też nie zupełnie tak lajtowy, a bardzo mi się podoba i wielokrotnie do niego wracałam), do Gosposi raczej wracać nie będę.

Spośród wszystkich przeczytanych przeze mnie książek autorki, ta najmniej mi się spodobała... styl i język w zasadzie się nie zmienił i to jest dużym plusem, ale w fabule zabrakło mi takiego typowego lekkiego humoru, miałam wrażenie że powieść jest niedopracowana, jakby pisarka chciała podjąć poważniejszy wątek i nie do końca jej wyszło...(chociaż Dom na klifie, też nie...

Momentami zabawna i to wszystko co dobre w książce, większość książek autorki trzyma w lekkim napięciu, tu niestety mi tego zabrakło.

Momentami zabawna i to wszystko co dobre w książce, większość książek autorki trzyma w lekkim napięciu, tu niestety mi tego zabrakło.

Historia wciągająca, zarówno zabawna jak i wzruszająca, za samą treść dałabym dużo wyższą ocenę, niestety gorzej jest z przekazem, styl jakby niespójny, za dużo powtórzeń, wprawdzie nie przeszkadza to w płynnym i szybkim czytaniu, jednak mnie taki styl do autorki lekko zraził.

Historia wciągająca, zarówno zabawna jak i wzruszająca, za samą treść dałabym dużo wyższą ocenę, niestety gorzej jest z przekazem, styl jakby niespójny, za dużo powtórzeń, wprawdzie nie przeszkadza to w płynnym i szybkim czytaniu, jednak mnie taki styl do autorki lekko zraził.

Historia jest wciągająca, bohaterowie też wzbudzają sympatię, jednak nie ma tego czegoś co zachęciłoby mnie do ponownego sięgnięcia po tą konkretną powieść. Na jeden raz może być;)

Historia jest wciągająca, bohaterowie też wzbudzają sympatię, jednak nie ma tego czegoś co zachęciłoby mnie do ponownego sięgnięcia po tą konkretną powieść. Na jeden raz może być;)

Lekki i przyjemny - czyli przeciętny romansik na leniwy wieczór.

Lekki i przyjemny - czyli przeciętny romansik na leniwy wieczór.

Autorka bardzo obrazowo przedstawia miejsca w których toczy się akcja, opisami Rosji jestem urzeczona i nabrałam chęci na romanse właśnie z historią tego kraju w tle. Książkę przeczytałam szybko, pasował mi styl autorki a historia wciągnęła, mam nadzieję, że na kolejnych książkach się nie zawiodę, bo po przeczytaniu tej Rosemary Rogers znalazła się na liście moich ulubionych autorów:)

Autorka bardzo obrazowo przedstawia miejsca w których toczy się akcja, opisami Rosji jestem urzeczona i nabrałam chęci na romanse właśnie z historią tego kraju w tle. Książkę przeczytałam szybko, pasował mi styl autorki a historia wciągnęła, mam nadzieję, że na kolejnych książkach się nie zawiodę, bo po przeczytaniu tej Rosemary Rogers znalazła się na liście moich...

Naprawdę dobry romans historyczny, niewulgarne sceny miłosne, opisy otoczenia i postaci oraz wstawienie tła historycznego powoduje, że książka śmiało może reprezentować swój gatunek.
Często zdarzało mi się czytać romansidła przy których miałam wrażenie, że autorki swoją wiedzę historyczną czerpały chyba z innych romansów, a sama historia wymyślana była na szybko i "tworzona na kolanie", tutaj (oczywiście subiektywnie) myślę, że autorka wie o czym pisze, powieść przemyślała i chociaż fabuła porywająca nie jest (chociaż mnie wciągnęła), to jednak styl rekompensuje wiele. Na pewno przeczytam jeszcze nie jedną książkę pani Rosemary Rogers.

Naprawdę dobry romans historyczny, niewulgarne sceny miłosne, opisy otoczenia i postaci oraz wstawienie tła historycznego powoduje, że książka śmiało może reprezentować swój gatunek.
Często zdarzało mi się czytać romansidła przy których miałam wrażenie, że autorki swoją wiedzę historyczną czerpały chyba z innych romansów, a sama historia wymyślana była na szybko i...

Czytałam z dużym przejęciem. I chociaż książka do ambitnych nie należy, nie podejmuje też tematów błahych, bardzo przyjemna lektura.

Czytałam z dużym przejęciem. I chociaż książka do ambitnych nie należy, nie podejmuje też tematów błahych, bardzo przyjemna lektura.

Całkiem ciekawa powieść, chociaż miałam wrażenie, że gdzieś już coś podobnego czytałam, generalnie historia przewidywalna (jak to w gatunku bywa), ale dzięki szybkiej akcji, przyjemnie i bez znużenia się ją czyta:)

Całkiem ciekawa powieść, chociaż miałam wrażenie, że gdzieś już coś podobnego czytałam, generalnie historia przewidywalna (jak to w gatunku bywa), ale dzięki szybkiej akcji, przyjemnie i bez znużenia się ją czyta:)