Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaskakujące zakończenie. Z jednej strony niedosyt, że takie, z drugiej ewidentnie wykreowane na potrzeby dalszego losu serii, więc można wybaczyć. Mnie historia kupiła i biorę się za kolejny tom.

Zaskakujące zakończenie. Z jednej strony niedosyt, że takie, z drugiej ewidentnie wykreowane na potrzeby dalszego losu serii, więc można wybaczyć. Mnie historia kupiła i biorę się za kolejny tom.

Zaskakująca, delikatnie mówiąc. Mnie się podobała, ale jeśli ktoś liczy na klasyczny kryminał to niekoniecznie ten adres.

Zaskakująca, delikatnie mówiąc. Mnie się podobała, ale jeśli ktoś liczy na klasyczny kryminał to niekoniecznie ten adres.

Nowa książka Pana Michała i znów się nie nudziłem. To co mi się nie podobało, to kolejny raz kierowanie akcji w stronę kościoła. O ile w Znachorze czy w Postrachu było to uzasadnione prowadzeniem całej narracji, to tutaj już trochę na siłę - przynajmniej w moim odczuciu. Gdyby wywalić cały wątek z księżmi w "Glebie" to książka nic by nie straciła. No ale tak czy siak nie zmienia to faktu, że łyknąłem pozycję w 2 dni, dobrze się przy tym bawiąc. Polecam.

Nowa książka Pana Michała i znów się nie nudziłem. To co mi się nie podobało, to kolejny raz kierowanie akcji w stronę kościoła. O ile w Znachorze czy w Postrachu było to uzasadnione prowadzeniem całej narracji, to tutaj już trochę na siłę - przynajmniej w moim odczuciu. Gdyby wywalić cały...

Rozwiń

Zwiń

Lubię twórczość Pani Cherezińskiej, zawsze dobrze udokumentowane realia epoki, oddane ze szczegółami, że można się poczuć dokładnie jak w opisywanych czasach. I w tej książce też to było. Natomiast mnie historia Sydonii nie porwała jakoś szczególnie. Szczerze mówiąc, to fragmentami się musiałem zmuszać, żeby nie odłożyć książki na półkę. Finalnie uważam, że książka dobra, mimo, że do mnie do końca nie trafiła.

Lubię twórczość Pani Cherezińskiej, zawsze dobrze udokumentowane realia epoki, oddane ze szczegółami, że można się poczuć dokładnie jak w opisywanych czasach. I w tej książce też to było. Natomiast mnie historia Sydonii nie porwała jakoś szczególnie. Szczerze mówiąc, to fragmentami się mus...

Rozwiń

Zwiń

Ależ to się dobrze czyta. Jedyne co przeszkadzało, to że nie pamiętałem wielu szczegółów z poprzednich tomów, ale to tylko zachęci mnie do sięgnięcia raz jeszcze po całą sagę za jakiś czas.

Ależ to się dobrze czyta. Jedyne co przeszkadzało, to że nie pamiętałem wielu szczegółów z poprzednich tomów, ale to tylko zachęci mnie do sięgnięcia raz jeszcze po całą sagę za jakiś czas.

Historia kryminalna ciekawa i nie mam się do czego przyczepić, natomiast strasznie irytowało mnie tło obyczajowe. Nakreślenie sytuacji osobistej bohaterów jest rzeczą normalną, ale tu momentami miałem wrażenie, że czytam harlequina.

Historia kryminalna ciekawa i nie mam się do czego przyczepić, natomiast strasznie irytowało mnie tło obyczajowe. Nakreślenie sytuacji osobistej bohaterów jest rzeczą normalną, ale tu momentami miałem wrażenie, że czytam harlequina.