Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba przestanę się sugerować ocenami na tym portalu... kolejna książka tak wysoko oceniania, a pełna absurdów, niedorzeczności, naiwności i banału. Poza opisami przyrody nie ma tu nic, w co można by było uwierzyć.

Chyba przestanę się sugerować ocenami na tym portalu... kolejna książka tak wysoko oceniania, a pełna absurdów, niedorzeczności, naiwności i banału. Poza opisami przyrody nie ma tu nic, w co można by było uwierzyć.

Czy to jakiś żart? Takich bzdetów to już mi dawno nie podano.
Mam nieodparte wrażenie, że Pan King mocno zatracił się w rzeczywistości, a jego wodze fantazji puściły aż do granic... niesmaczności. Do momentu Alice czyta się znośnie, potem to już nawet ciężko skomentować.

Czy to jakiś żart? Takich bzdetów to już mi dawno nie podano.
Mam nieodparte wrażenie, że Pan King mocno zatracił się w rzeczywistości, a jego wodze fantazji puściły aż do granic... niesmaczności. Do momentu Alice czyta się znośnie, potem to już nawet ciężko skomentować.

Kolejny kryminał jakich wiele. Powtarzalna fabuła i motyw. Po raz kolejny ( już do znudzenia!!! ) mamy do czynienia z gliną, który nie potrafi pogodzić pracy z życiem prywatnym. Który cały czas powraca myślami do miejsc zbrodni i to sprawia, że czuje się człowiekiem totalnie aspołecznym i niepotrafiącym stworzyć poprawnych relacji z innymi. Jest gnuśny, burkliwy, milczący. Nie neguję takiego zachowania u osób, które pracują w takim środowisku... ale litości! Ileż można tworzyć pozycji bazując na tym samym typie osobowości?

Pragnę też zauważyć, że strach, emocje, zaciekawienie czy napięcie w książce wcale nie wywołują hektolitry krwi, czy szczegółowo opisywana brutalność. Dobry kryminał nie potrzebuje makabrycznych scen, żeby przyciągnąć uwagę i zaintrygować. A tutaj aż kipiało okrucieństwem. Chcąc ukazać potworność ludzi, wcale nie trzeba przedstawiać jej w tak drobiazgowy sposób.

Jeśli kolejne części utrzymane są w podobnym tonie... to chyba sobie daruję lekturę.

Kolejny kryminał jakich wiele. Powtarzalna fabuła i motyw. Po raz kolejny ( już do znudzenia!!! ) mamy do czynienia z gliną, który nie potrafi pogodzić pracy z życiem prywatnym. Który cały czas powraca myślami do miejsc zbrodni i to sprawia, że czuje się człowiekiem totalnie aspołecznym i niepotrafiącym stworzyć poprawnych relacji z innymi. Jest gnuśny, burkliwy, milczący....