Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Praca jest podzielona na dwie części, z których pierwsza, w której przedstawiono ideologię i historię ruchu, jest zdecydowanie lepsza - sumienna, obiektywna, kompletna. Autor zebrał chyba wszystkie dane historyczne i sumiennie przedstawił. Druga część pracy poświęcona jest ocenie ideologii. Tutaj niestety autor zdradził się ze swoimi konserwatywno-proreligijnymi poglądami. Ta część jest dużo mniej obiektywna i wydaje się być napisana po macoszemu pod wpływem emocji. Nie jest wolna od krytyki osób o odmiennych poglądach. Kończyłam czytać z niesmakiem. Jednak pierwszą część pracy uznaję za genialne opracowanie tematu. Gdyby nie brak obiektywizmu zostawiłabym 9 gwiazdek. Polecam jako literaturę przedmiotu, ale trzeba czytać z dystansem i wyrobić sobie o ruchu własne zdanie, niepodyktowane przez autora.

Praca jest podzielona na dwie części, z których pierwsza, w której przedstawiono ideologię i historię ruchu, jest zdecydowanie lepsza - sumienna, obiektywna, kompletna. Autor zebrał chyba wszystkie dane historyczne i sumiennie przedstawił. Druga część pracy poświęcona jest ocenie ideologii. Tutaj niestety autor zdradził się ze swoimi konserwatywno-proreligijnymi poglądami....

Określenie tej powieści jako filozoficznej jest trochę na wyrost. Zapisałam tylko dwa cytaty skłaniające do refleksji. Jednak czyta się szybko, przyjemnie i z uśmiechem. Jest nawet niespodziewany zwrot akcji. Na niedzielne popołudnie jak najbardziej, ale to nic ambitniejszego.

Określenie tej powieści jako filozoficznej jest trochę na wyrost. Zapisałam tylko dwa cytaty skłaniające do refleksji. Jednak czyta się szybko, przyjemnie i z uśmiechem. Jest nawet niespodziewany zwrot akcji. Na niedzielne popołudnie jak najbardziej, ale to nic ambitniejszego.

Książka do połknięcia w jeden wieczór, czego udało mi się dokonać, choć nie nazwałabym jej porywającą. Czyta się lekko, łatwo i szybciutko, zapewne ze względu na brak treściowego "mięsa". Osobiście nie wydaje mi się pozycją skłaniającą do refleksji. Przedstawia kilka niewygodnych faktów o ludzkiej naturze i bezduszności, ale jest im poświęconych dosłownie kilka z 260 stron. Jest wyjątkowo przegadana - zapewne przez chęć wzbudzenia w czytelnikach emocji, a jedynym, co udało jej się osiągnąć, było znużenie babskim rozemocjonowanym tonem i irytacja infantylnością porte-parole autorki. Gdyby nie kilka przystających do rzeczywistości i edukujących faktów o sytuacji powojennej w Czeczenii, oceniłabym tę pozycję o wiele niżej i potraktowałabym jak kompletną stratę czasu.

Książka do połknięcia w jeden wieczór, czego udało mi się dokonać, choć nie nazwałabym jej porywającą. Czyta się lekko, łatwo i szybciutko, zapewne ze względu na brak treściowego "mięsa". Osobiście nie wydaje mi się pozycją skłaniającą do refleksji. Przedstawia kilka niewygodnych faktów o ludzkiej naturze i bezduszności, ale jest im poświęconych dosłownie kilka z 260 stron....