Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Islam stanowczo nie ma dziś dobrej prasy. To smutne, bo w tej religii mnóstwo jest piękna, delikatności i miłości. Trzeba ją tylko spróbować poznać, zrozumieć, dotrzeć do sedna. nie opierać swojej znajomości na medialnych doniesieniach, nie wyrabiać sobie opinii na podstawie zachowań (zgadzam się, często szokujących i drastycznych) zaledwie ułamka wiernych. Właśnie dlatego warto sięgnąć po książkę "Tłumaczka" Leili Abouleli. To przykład literatury, która pomaga odczarować islam...

Sammar jest muzułmanką. nie jest fanatyczką, nie jest nawet bardzo konserwatywna, ale traktuje religię jako ważną część swojego życia i swojej tożsamości. To zasady islamu, w myśl których muzułmance nie wolno poślubić nie-muzułmanina sprawiają, że Sammar staje przed trudnym wyborem: miłość i szczęście u boku ukochanego lub pozostanie wierną zasadom,w które szczerze wierzy. Główna bohaterka jednak nie jest jedyną postacią, która przeżywa podobne dylematy. Cała sytuacja dotyczy także Rae - mężczyzny, który jest specjalistą w zakresie wiedzy o islamie, który doskonale zdążył poznać nie tylko treść koranu, ale także kontekst kulturowy religii i który czuje się najlepiej na Bliskim Wschodzie. A jednak ma za sobą także trudną, skomplikowaną przeszłość: dwa rozwody, miłosne rozczarowania. Sammar wydaje się być jego nadzieją na szczęście. Warunek jest jeden: musi wypowiedzieć szahadę, czyli muzułmańskie wyznanie wiary i tym samym stać się muzułmaninem. Tylko czy miłość jest dobrym powodem, by podejmować tak trudne, odpowiedzialne życiowe decyzje?

Po tę książkę warto sięgnąć także z powodu pięknego, bardzo poetyckiego języka, którym została napisana. Leila Aboulela doskonale potrafi zbudować refleksyjny nastrój sprzyjający niespiesznej lekturze i delektowaniu się każdym słowem. Moim zdaniem to powieść, o której nie jest łatwo zapomnieć, powieść zachwycająca a jednocześnie prosta. Piękna po prostu...

Więcej na stronie: https://tekstykonteksty.wordpress.com/

Islam stanowczo nie ma dziś dobrej prasy. To smutne, bo w tej religii mnóstwo jest piękna, delikatności i miłości. Trzeba ją tylko spróbować poznać, zrozumieć, dotrzeć do sedna. nie opierać swojej znajomości na medialnych doniesieniach, nie wyrabiać sobie opinii na podstawie zachowań (zgadzam się, często szokujących i drastycznych) zaledwie ułamka wiernych. Właśnie dlatego...