Gwiazdka z nieba

Perypetie bohaterów są umiejscowione w moim ulubionym regionie, więc już na początku było dobrze ;) Poznajemy Nataniela, Martę, Mateusza, którzy wybierając nowe miejsce do życia próbują uporać się ze swoimi traumami. No i jeszcze Sergiej, który wzbudza dużo emocji i jednocześnie jest wielką tajemnicą. Fajna książka na zimowe wieczory. Polecam!

Perypetie bohaterów są umiejscowione w moim ulubionym regionie, więc już na początku było dobrze ;) Poznajemy Nataniela, Martę, Mateusza, którzy wybierając nowe miejsce do życia próbują uporać się ze swoimi traumami. No i jeszcze Sergiej, który wzbudza dużo emocji i jednocześnie jest wielką tajemnicą. Fajna książka na zimowe wieczory. Polecam!

Pokaż mimo to

Zasugerowałam się okładka, spodziewałam się typowo świątecznej historii.
Całkiem przyjemnie i lekko się czyta, ale przez większość książki nie miałam ochoty sięgać po drugi tom , zakończenie mnie zaintrygowlo, rezerwuje tom 2, mam nadzieję że będzie lepszy niż 1

Zasugerowałam się okładka, spodziewałam się typowo świątecznej historii.
Całkiem przyjemnie i lekko się czyta, ale przez większość książki nie miałam ochoty sięgać po drugi tom , zakończenie mnie zaintrygowlo, rezerwuje tom 2, mam nadzieję że będzie lepszy niż 1

Pokaż mimo to

Niestety, ale z tą książką kojarzy mi się tylko jedno słowo: przeciętna.

Niestety, ale z tą książką kojarzy mi się tylko jedno słowo: przeciętna.

Pokaż mimo to

To jest książka, którą zrobiłam sobie przerwę od cięższych tytułów, poza tym...święta za oknem były, więc wiadomo;))
Czytałam już wcześniej panią Michalak ,aczkolwiek lata temu i wtedy nie zrobiła na mnie wrażenia, potem sięgnęłam po jej "Bezdomną" co było zupełnie czym innym niż seria owocowa, zaś tutaj wracamy znowu do tematu, który nie zaskakuje. Uważam więc tą pozycję jako przeciętną, niektóre wątki mam wrażenie wymyślone na siłę, że zastanawiało mnie to w trakcie czytania "Ale po co to? Ale po co tak?" A końcówka mnie już rozwaliła na łopatki, że przewróciłam oczami....ale naprawdę??? Na siłę i tyle....To tak jakby do końca autorka nie miała pomysłu, a terminy goniły i trzeba było napisać... Jednak w kolejnej przerwie od cięższych lektur, sięgnę po ciąg dalszy tej historii bo aż mnie zaciekawiło ,co autorka z taką "końcówką" pocznie dalej;)

To jest książka, którą zrobiłam sobie przerwę od cięższych tytułów, poza tym...święta za oknem były, więc wiadomo;))
Czytałam już wcześniej panią Michalak ,aczkolwiek lata temu i wtedy nie zrobiła na mnie wrażenia, potem sięgnęłam po jej "Bezdomną" co było zupełnie czym innym niż seria owocowa, zaś tutaj wracamy znowu do tematu, który nie zaskakuje. Uważam więc tą pozycję...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czuję pewien niedosyt.
Doceniam kreatywność autorki, jedną książkę pani Michalak wręcz uwielbiam.
A tutaj dostałam kilka wręcz niemożliwych zbiegów okoliczności.

Czuję pewien niedosyt.
Doceniam kreatywność autorki, jedną książkę pani Michalak wręcz uwielbiam.
A tutaj dostałam kilka wręcz niemożliwych zbiegów okoliczności.

Pokaż mimo to

Bardzo spodobała mi się książka, szybko się czyta, zupełnie historia mnie zaciekawiła aż musiałam zacząć czytać więcej książek tej autorki :), bardzo ja polubilam

Bardzo spodobała mi się książka, szybko się czyta, zupełnie historia mnie zaciekawiła aż musiałam zacząć czytać więcej książek tej autorki :), bardzo ja polubilam

Pokaż mimo to

O rany. Przykro mi to mówić, ale dawno się tak nie zawiodłam. Klimatu świątecznego nie czuć prawie w ogóle, historia tak absurdalna - mam na myśli szczególnie zakończenie. Ręce mi opadły jak zamknęłam książkę. Mam wrażenie że że tam nic się nie zgadza, a postacie wymyslone chyba na kolanie, tak samo jak i cała historia. Nie, nie.. Nie wiem skąd ma ocenę 7/10. Dla mnie stracony czas.

O rany. Przykro mi to mówić, ale dawno się tak nie zawiodłam. Klimatu świątecznego nie czuć prawie w ogóle, historia tak absurdalna - mam na myśli szczególnie zakończenie. Ręce mi opadły jak zamknęłam książkę. Mam wrażenie że że tam nic się nie zgadza, a postacie wymyslone chyba na kolanie, tak samo jak i cała historia. Nie, nie.. Nie wiem skąd ma ocenę 7/10. Dla mnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lekka i przyjemna, bardzo szybko się ją czyta. Idealna na leniwe popołudnia przy kubku gorącej herbaty.
Choć część fabuły była przewidywalna, zakończenie może zaskoczyć czytelnika, choć moim zdaniem jest nieco naciągane.
Tak czy inaczej z chęcią poznam dalsze losy bohaterów.

Lekka i przyjemna, bardzo szybko się ją czyta. Idealna na leniwe popołudnia przy kubku gorącej herbaty.
Choć część fabuły była przewidywalna, zakończenie może zaskoczyć czytelnika, choć moim zdaniem jest nieco naciągane.
Tak czy inaczej z chęcią poznam dalsze losy bohaterów.

Pokaż mimo to

Katarzyna Michalak to autorka pisząca głównie powieści obyczajowe z wątkiem romantycznym. Kiedy jest nam źle, mamy chandrę i wydaje się nam, że świat się wali, warto na poprawę nastroju sięgnąć po powieści autorki m.in. „Poczekajki”.

„Gwiazdka z nieba” to pierwszy tom serii mazurskiej. Akcja powieści rozpoczyna się w wigilijną noc w Tatrach, a zakończenie następuje w mazurskiej kolonii Senna i też ma związek z czasem świąt Bożego Narodzenia. Klamrowa budowa utworu wskazuje koniec i początek. Koniec, ponieważ zaczyna się tatrzańską tragedią, a początek, bo jak się okazuje sześć lat później wigilijny wieczór przyniesie bohaterom nadzieję.

Nataniel, młody mężczyzna, utracił wszystko: rodzinę, dom, zdrowie. Los rzuca go z Warszawy do mazurskiej kolonii Senna. Tutaj znajdzie nie tylko przyjaciół, ale po raz kolejny zostanie wystawiony na próbę walki z bólem fizycznym i emocjonalnym, by w wieczór wigilijny zrozumieć, że nadzieja nie umarła, a los potrafi sprawiać nam miłe niespodzianki.

Patrząc na okładkę, można ulec mylnemu wrażeniu, że wydarzenia w tej powieści będą toczyły się w okresie świątecznym. Niestety jedynie początek i koniec ma z nimi związek i pewnie dlatego tak urocza okładka. Kto oczekuje powieści bożonarodzeniowej, ten się zawiedzie. W „Gwiazdce z nieba” mamy sporo życia codziennego, blasków i trudów, przyjaźni i większych lub mniejszych przewin bohaterów względem drugiego człowieka. Nie jest to jednak opowieść o czasie świątecznym sensu stricto.

Jestem po lekturze kilku książek Katarzyny Michalak i muszę przyznać, że chociaż lubię sięgać po jej utwory, czytam je na rozluźnienie i momentami odnoszę wrażenie, że dialogi czy niektóre postaci trącą sztucznością i infantylizmem. W „Gwiazdce z nieba”, kiedy do dwudziestosześcioletniego mężczyzny Marta zwracała się Natanielku, aż mnie cofało. Może autorka chciała poprzez to zdrobnienie oddać relację między bohaterami, ale niestety nie oddaje to przyjaźni, a brzmi dziecinnie.

Za to podobała mi się kontrastowość Mateusza i Siergieja. Skrzetuski kontra Bohun. Trochę przypominało to „Poczekajkę”, ale nie umniejszało w niczym „Gwiazdce z nieba”. Co do kobiet też mamy tu kontrast: inteligentna, starsza lekarka versus prostytutka. Co prawda główny bohater ma różnego typu relacje z obiema paniami, ale każda z nich ma duży wpływ na jego życie. Kto wie, czy ta bardziej upadła nawet nie większy, ale tego czytelnik dowie się w kolejnych tomach serii.

Nie wiem, czy przeczytam kolejne części tego cyklu, a jest ich na dzień dzisiejszy pięć, niemniej jednak przy „Gwiazdce z nieba” całkiem dobrze spędziłam czas i polubiłam bohaterów oraz ich zmagania z niełatwym losem.

Katarzyna Michalak to autorka pisząca głównie powieści obyczajowe z wątkiem romantycznym. Kiedy jest nam źle, mamy chandrę i wydaje się nam, że świat się wali, warto na poprawę nastroju sięgnąć po powieści autorki m.in. „Poczekajki”.

„Gwiazdka z nieba” to pierwszy tom serii mazurskiej. Akcja powieści rozpoczyna się w wigilijną noc w Tatrach, a zakończenie następuje w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na początku nie mogłam sie przekonać do książki, potem mnie wciągnęła, a na końcu zaskoczyła i zachęciła do czytania nastepnej części. Polecam :)

Na początku nie mogłam sie przekonać do książki, potem mnie wciągnęła, a na końcu zaskoczyła i zachęciła do czytania nastepnej części. Polecam :)

Pokaż mimo to