Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowałam się sięgnąć po "Zdobywców..." nie do końca wiedząc o czym jest ta książka.

Pierwsza myśl... "jest krótka, więc nawet jakby była średnia to podołam".

Ale nie była średnia. Wręcz przeciwnie. Książka jest bardzo dobra i myślę, że wiele osób odnajdzie w niej fragment swojego życia.

Książka ukazuje trójkę bohaterów, którzy zmagają się z jakimś problemem, wątpliwościami i swoimi słabościami w życiu codziennym. Są na etapie, gdzie brak im wiary w to, że może być lepiej, że uda się coś zmienić, że mogą być naprawdę szczęśliwi. Czują, że życie umyka im przez palce.
Jednak w życiu każdego z nich pojawia się coś, co pozwala im, choć na chwilę, uwierzyć, że będzie lepiej, inaczej.

Myślę, że każdy z nas miał (a być może ma) w życiu okres, w którym "był (jest) do niczego" i miał ochotę schować się przed światem. Wiele osób na pewno będzie utożsamiło się z tą trójką mężczyzn, która pozna w tej książce. Czytając "Zdobywców oddechu" przypominamy sobie, że jednak warto uwierzyć w siebie, czasem podejść do siebie łagodniej i dążyć do tego, aby było nam komfortowo w naszym życiu.

Co do samego stylu pisarza. Jednych będzie zachwycał, innych drażnił swoim tempem, tym jak szybko "skaczą" myśli czy rozmowy bohaterów, metaforami, dwuznaczościami. Dla mnie jest on bardzo udany, dobrze mi się książkę czytało - może dlatego, że moje myślenie działa w podobny sposób na co dzień.

Myślę, że warto sięgnąć po książkę Przemysława Kłosowicza, ponieważ jest ciekawym zjawiskiem literackim, z którym osobiście rzadko się spotykam.

Zdecydowałam się sięgnąć po "Zdobywców..." nie do końca wiedząc o czym jest ta książka.

Pierwsza myśl... "jest krótka, więc nawet jakby była średnia to podołam".

Ale nie była średnia. Wręcz przeciwnie. Książka jest bardzo dobra i myślę, że wiele osób odnajdzie w niej fragment swojego życia.

Książka ukazuje trójkę bohaterów, którzy zmagają się z jakimś problemem,...

Po raz kolejny Jakub Małecki w rewelacyjny sposób opowiada losy zwykłych ludzi, których codzieność często przypomina naszą. Poznajemy grupę boahterów, mieszkańców polskiej wsi, ich losy, historie, przedstawione w sposób prosty, przystępny i zarazem niezwykle urzekający.

Dodatkowo autor ma niezwykły dar do zataczania pętli czasowych w swoich książkach. Robi to sprawnie, czytelnie - nie ma ryzyka, że zagubimy się w gąszczu dat, wydarzeń - co mogłoby utrudniać nam czytanie.

To kolejna powieść Małeckiego, którą czytałam, w której błyskawicznie zżyłam się z bohaterami, przweżywałam ich problemy czy rozterki.

Dobra proza nie potrzebuje "efektów specjalnych", kontrowersyjnych tematów czy brutalności, aby przyciągnąć czytelnika i na długo z nim pozostać - "Rdza" jest tego najlepszym przykładem.

Po raz kolejny Jakub Małecki w rewelacyjny sposób opowiada losy zwykłych ludzi, których codzieność często przypomina naszą. Poznajemy grupę boahterów, mieszkańców polskiej wsi, ich losy, historie, przedstawione w sposób prosty, przystępny i zarazem niezwykle urzekający.

Dodatkowo autor ma niezwykły dar do zataczania pętli czasowych w swoich książkach. Robi to sprawnie,...

Na wstępie muszę przyznać, że to chyba pierwszy raz, kiedy adaptacja filmowa podobała mi się bardziej niż książka.

Niby treść ta sama, postaci zbudowane ciekawie, fabuła również genialna. Sama historia bardzo w trafia w mój gust.

Jednak książką w jakiś sposób się męczyłam, dusiłam wręcz. Bardzo ciężko mi się ją czytało, momentami miałam ochotę odpuścić, pewne fragmenty zdawały się ciągnąć w nieskończoność.

Skończyłam ją, bo uważam, że to jednak z tych lektur, po które wręcz wypada sięgnąć.

Na wstępie muszę przyznać, że to chyba pierwszy raz, kiedy adaptacja filmowa podobała mi się bardziej niż książka.

Niby treść ta sama, postaci zbudowane ciekawie, fabuła również genialna. Sama historia bardzo w trafia w mój gust.

Jednak książką w jakiś sposób się męczyłam, dusiłam wręcz. Bardzo ciężko mi się ją czytało, momentami miałam ochotę odpuścić, pewne fragmenty...

Może jestem nieobiektywna, ponieważ bardzo lubię książki zawierające w sobie elementy demonologii słowiańskiej, ludowych podań i mitów...

Uważam, że książka jest świetna. Napisana tak, aby błyskawicznie wciągać czytelnika w świat, gdzie fantazja miesza się z rzeczywistością. Pozwala poznać nie tylko bohaterów, ale i cząstkę naszej historii w sposób ciekawy i przystępny dla każdego.

Osobiście bardzo polecam.

Może jestem nieobiektywna, ponieważ bardzo lubię książki zawierające w sobie elementy demonologii słowiańskiej, ludowych podań i mitów...

Uważam, że książka jest świetna. Napisana tak, aby błyskawicznie wciągać czytelnika w świat, gdzie fantazja miesza się z rzeczywistością. Pozwala poznać nie tylko bohaterów, ale i cząstkę naszej historii w sposób ciekawy i przystępny dla...

Jakiś czas temu przeczytałam "Przesyłkę" i chwilę ją "trawiłam"...

Książkę czyta się dobrze, szybko. Jest wciągająca i nie można się przy niej nudzić.

Ale...
Dla mnie trochę przekombinowana, chwilami mam wrażenie, że gdzieś wątki się gubią i motają, brakuje mi spójności...

Mimo wszystko warto po nią sięgnąć, jeśli ktoś lubi książki w tym klimacie :)

Jakiś czas temu przeczytałam "Przesyłkę" i chwilę ją "trawiłam"...

Książkę czyta się dobrze, szybko. Jest wciągająca i nie można się przy niej nudzić.

Ale...
Dla mnie trochę przekombinowana, chwilami mam wrażenie, że gdzieś wątki się gubią i motają, brakuje mi spójności...

Mimo wszystko warto po nią sięgnąć, jeśli ktoś lubi książki w tym klimacie :)

Nie jestem miłośnikiem literatury faktu, jednak ta pozycja bardzo mnie zaintrygowała.

Książka Katarzyny Bondy ukazuje nam oblicza polskich morderczyń lub kobiet odpowiadających za współudział w sposób bardzo rzetelny. Nie usprawiedliwia w żaden sposób ich działania czy motywów, próbuje w pewnym stopniu nakreślić nam jednak sytuacje, które przyczyniły się do działania bohaterek tej książki. Podkreśla, że życie pisze różne scenariusze i ma wiele odcieni szarości.
Pozwala w tych kobietach dostrzec to, że są matkami, żonami, córkami, a nie tylko bestiami, które pozbawiły kogoś życia.

Myślę, że jest to pozycja warta uwagi.

Nie jestem miłośnikiem literatury faktu, jednak ta pozycja bardzo mnie zaintrygowała.

Książka Katarzyny Bondy ukazuje nam oblicza polskich morderczyń lub kobiet odpowiadających za współudział w sposób bardzo rzetelny. Nie usprawiedliwia w żaden sposób ich działania czy motywów, próbuje w pewnym stopniu nakreślić nam jednak sytuacje, które przyczyniły się do działania...

Fig, kobieta na życiowym zakręcie, po przejściach, która utraciła dziecko i której chwilowo brak sił by wziąć się za siebie. Kobieta z obsesją, która jest jej tajemnicą.

Zamieszkuje w sąsiedztwie małżeństwa mającego kilkuletnią córkę. Jolene i Darius wydają się być specyficzną, ale szczęśliwą parą. Fig zaskarbia sobie ich przyjaźń, staje się stałym bywalcem w ich domu, przenika w ich codzienność. Z czasem jej zachowanie stają się niepokojące, jednak nie każdy to dostrzega. Jednocześnie natura i zachowanie Fig, obnaża długo skrywaną naturę pozostałych bohaterów powieści i przyczynia się do ogromnego przewrotu w ich życiu.

Kolejna powieść Tarryn, po którą warto sięgnąć.
Ciekawie zbudowany świat, barwne postaci i niesamowita analiza ludzkiej psychiki, obnażająca nasze słabości i wady. Pokazująca jak mroczny potrafi być człowiek, do czego zdolny jest posunąć się w pożądaniu i obsesji, by osiągnąć swój cel - nawet pozornie.

Fig, kobieta na życiowym zakręcie, po przejściach, która utraciła dziecko i której chwilowo brak sił by wziąć się za siebie. Kobieta z obsesją, która jest jej tajemnicą.

Zamieszkuje w sąsiedztwie małżeństwa mającego kilkuletnią córkę. Jolene i Darius wydają się być specyficzną, ale szczęśliwą parą. Fig zaskarbia sobie ich przyjaźń, staje się stałym bywalcem w ich domu,...

"Margo" - podobno książka dla młodzieży...

Ponure Bone, ciężkie życie nastolatki, jej zmagania z codziennością i nie tylko...

Autorka, co dla niej typowe, bardzo wnikliwe opisuje psychikę głównej bohaterki, wnika w umysł i duszę tytułowej Margo. A nasza tytułowa postać jest niezwykle barwna, widzi swoje otoczenie w sposób bardzo specyficzny, skrzywiony miejscem i ludźmi, wśród których się wychowała.

Tarryn sprawnie pokazuje naturę ludzką, która bywa mroczna i brutalna. Mimo to potrafimy doskonale wczuć się w emocje, jakie czuje główna bohaterka, widzimy zniszczenie i duszący klimat miasteczka. "Wchodzimy" w to od pierwszych stron. Mamy ochotę co chwila spoglądać przez ramię, krocząc uliczkami Bone.

Klimat książki jest przytłaczający, mroczny, ponury. Jednocześnie bardzo wciągający i przejmujący.

Przyznam, że okres bycia nastolatką dawno mam za sobą, jednak powieść Tarryn Fisher bardzo mnie wciągnęła.

Jest to thriller, trzymający w napięciu i na pewno wart uwagi.

"Margo" - podobno książka dla młodzieży...

Ponure Bone, ciężkie życie nastolatki, jej zmagania z codziennością i nie tylko...

Autorka, co dla niej typowe, bardzo wnikliwe opisuje psychikę głównej bohaterki, wnika w umysł i duszę tytułowej Margo. A nasza tytułowa postać jest niezwykle barwna, widzi swoje otoczenie w sposób bardzo specyficzny, skrzywiony miejscem i ludźmi,...

Pierwsze spotkanie z Alkiem Rogozińskim, które bardzo miło mnie zaskoczyło.

Z początku nie byłam przekonana, co do gatunku literackiego. Szukałam jednak jakieś lekkiej lektury, aby się rozerwać, odpocząć od nauki i codziennej gonitwy. I książką "Do trzech razy śmierć" nie zawiodła.

Jest to miła lektura, wciągająca, idealna na wieczór.
Bohaterowie są charakterystyczni i wyraźni, akcja szybka i spójna. Nie można się nudzić podczas lektury.
Wielokrotnie śmiałam się czytając o wyczynach Róży Krull i pozostałych bohaterów.
Uważam, że warto po nią sięgnąć.

Pierwsze spotkanie z Alkiem Rogozińskim, które bardzo miło mnie zaskoczyło.

Z początku nie byłam przekonana, co do gatunku literackiego. Szukałam jednak jakieś lekkiej lektury, aby się rozerwać, odpocząć od nauki i codziennej gonitwy. I książką "Do trzech razy śmierć" nie zawiodła.

Jest to miła lektura, wciągająca, idealna na wieczór.
Bohaterowie są charakterystyczni i...

"Amerykańscy bogowie" to pierwsza książką Gaimana po jaką sięgnęłam. I nie wiem... czy to kwestia przekładu, czy samego autora i jego stylu, ale kompletnie nie mogłam się odnaleźć.
Książka ma bardzo rozciągniętą fabułę, przez większość czasu mam wrażenie, że niewiele się dzieje i można jej treść skrócić o połowę. Bywało nudno, przydługo i nijak. Bohaterowie również, w moim odczuciu, byli mało wyraziści, choć mieli ogromny potencjał.
Ciężko mi się ją czytało, wiele razy miałam ochotę odpuścić.

"Amerykańscy bogowie" to pierwsza książką Gaimana po jaką sięgnęłam. I nie wiem... czy to kwestia przekładu, czy samego autora i jego stylu, ale kompletnie nie mogłam się odnaleźć.
Książka ma bardzo rozciągniętą fabułę, przez większość czasu mam wrażenie, że niewiele się dzieje i można jej treść skrócić o połowę. Bywało nudno, przydługo i nijak. Bohaterowie również, w moim...

Od zawsze wracam do Kinga, kiedy szukam czegoś niebanalnego. Przyznam, że na TO skusiłam się głównie dlatego, aby przeczytać książkę przed premierą nowej adaptacji filmowej.
I nie zawiodłam się. Z początku obszerność książki trochę onieśmiela, jednak kiedy człowiek już się przełamał, w momencie wchodził w świat Derry, życie bohaterów powieści i całą historię.
Całość czytało mi się bardzo dobrze, wręcz nie chciałam, aby książka się skończyła. Historia jest ciekawa, opowiedziana w sposób typowy dla Kinga, pełen emocji, grozy, niespodzianek.
Uważam, że warto po nią sięgnąć.

Od zawsze wracam do Kinga, kiedy szukam czegoś niebanalnego. Przyznam, że na TO skusiłam się głównie dlatego, aby przeczytać książkę przed premierą nowej adaptacji filmowej.
I nie zawiodłam się. Z początku obszerność książki trochę onieśmiela, jednak kiedy człowiek już się przełamał, w momencie wchodził w świat Derry, życie bohaterów powieści i całą historię.
Całość...