Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żaden dzień się nie powtórzy, nie ma dwóch podobnych nocy, dwóch tych samych pocałunków, dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

Żaden dzień się nie powtórzy, nie ma dwóch podobnych nocy, dwóch tych samych pocałunków, dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

Są takie wydarzenia, które - przeżyte wspólnie - muszą się zakończyć przyjaźnią...

Są takie wydarzenia, które - przeżyte wspólnie - muszą się zakończyć przyjaźnią...

Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.

Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.

Patrząc na ciemność lub śmierć boimy się nieznanego - niczego więcej.

Patrząc na ciemność lub śmierć boimy się nieznanego - niczego więcej.

Nie mogę żyć bez mego życia! Nie mogę żyć bez mojej duszy!

Nie mogę żyć bez mego życia! Nie mogę żyć bez mojej duszy!

To jest właśnie tajemnica, prawda? Czy labiryntem jest życie czy umieranie? Przed czym próbuje uciec: przed światem czy końcem świata?

To jest właśnie tajemnica, prawda? Czy labiryntem jest życie czy umieranie? Przed czym próbuje uciec: przed światem czy końcem świata?

Jasne, że głupio tęsknić za kimś, z kim ci się nie układało. Ale nie wiem, fajnie było mieć kogoś, z kim można się kłócić.

Jasne, że głupio tęsknić za kimś, z kim ci się nie układało. Ale nie wiem, fajnie było mieć kogoś, z kim można się kłócić.

W otchłani dwa cienie przedzierają się po omacku przez gęsty, dławiący mrok. Ich ręce odnajdują się i światło spływa potokiem jak sto złotych urn, z których sypie się słońce.

W otchłani dwa cienie przedzierają się po omacku przez gęsty, dławiący mrok. Ich ręce odnajdują się i światło spływa potokiem jak sto złotych urn, z których sypie się słońce.

Jeśli będziesz musiał pójść, wiesz, że pójdę z tobą.

Jeśli będziesz musiał pójść, wiesz, że pójdę z tobą.

Jesteśmy ślepi na wszystko, co mogłoby nam udowodnić, że się mylimy. To rzecz ludzka. Nie jesteśmy racjonalni.

Jesteśmy ślepi na wszystko, co mogłoby nam udowodnić, że się mylimy. To rzecz ludzka. Nie jesteśmy racjonalni.

...Nadzieja. Najgorsze ze wszystkich nieszczęść. To nadzieja nie pozwala nam na działanie, to nadzieja przedłuża nieszczęście ludzi, skoro, wbrew oczywistości, "wszystko się ułoży". Nie może być tego, czego być nie powinno...

...Nadzieja. Najgorsze ze wszystkich nieszczęść. To nadzieja nie pozwala nam na działanie, to nadzieja przedłuża nieszczęście ludzi, skoro, wbrew oczywistości, "wszystko się ułoży". Nie może być tego, czego być nie powinno...

O wiele łatwiej nie dawać za wygraną, gdy to nie nas boli.

O wiele łatwiej nie dawać za wygraną, gdy to nie nas boli.

Nie wiem, z czego zbudowane są nasze dusze, ale moja i jego są takie same.

Nie wiem, z czego zbudowane są nasze dusze, ale moja i jego są takie same.