Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Publicystyka najwyższych lotów, ale też i dobre kompendium wiedzy o chrześcijaństwie, po prostu. Dużo faktów, mało opinii, choć sporo refleksji. Bardzo na czasie. Każdy Polak powinien przeczytać.

Publicystyka najwyższych lotów, ale też i dobre kompendium wiedzy o chrześcijaństwie, po prostu. Dużo faktów, mało opinii, choć sporo refleksji. Bardzo na czasie. Każdy Polak powinien przeczytać.

Super śmieszna. Na wakacje rewelacja. Widać, że autorka dużo czerpie z własnego życia i dlatego nie sposób nie identyfikować jej samej z główną bohaterką. Jedyne co mnie u Bakuły denerwuje to zadzieranie nosa, bo jest "Warszawianką". Było tam kilka wzmianek o słoikach (jak nie w tym, to w drugim "Otello'", nie pamiętam, już w którym). Jestem słoikiem i jak wielu moich znajomych znam historię mojej stolicy lepiej, niż niejeden warszawiak, więc wypraszam sobie to "bo i skąd słoik ma wiedzieć, że tu gdzie je zupkę z grzybami mun był kiedyś pisuar i sikały do niego stare warszawskie cioty." Słoik wie. Słoik wie też który most był kiedyś mostem Kierbedzia. Słoik zna życie lepiej, niż Ty Hanka, a twoja stolica jest tak samo jego, jak i twoja, więc fuck off.

Super śmieszna. Na wakacje rewelacja. Widać, że autorka dużo czerpie z własnego życia i dlatego nie sposób nie identyfikować jej samej z główną bohaterką. Jedyne co mnie u Bakuły denerwuje to zadzieranie nosa, bo jest "Warszawianką". Było tam kilka wzmianek o słoikach (jak nie w tym, to w drugim "Otello'", nie pamiętam, już w którym). Jestem słoikiem i jak wielu moich...

Książka dla wymagających czytelników, choć bardziej przypadnie do gustu wymagającym czytelniczkom. Baśniowa fantastyka, którą widać, gdy się ją czyta, lub gdy się jej słucha. Film, który powstałby na podstawie tej książki mógłby być arcydziełem. O czym? O wszystkim i o niczym, a jednak o wszystkim, co ważne. Kto nie zrozumie, temu się nie spodoba :-) Przypomniał mi się teledysk do piosenki Małgorzaty Ostrowskiej "Meluzyna" i to jest trochę w takim klimacie. Dziękuję Pani Beato, cudowna przygoda.

Książka dla wymagających czytelników, choć bardziej przypadnie do gustu wymagającym czytelniczkom. Baśniowa fantastyka, którą widać, gdy się ją czyta, lub gdy się jej słucha. Film, który powstałby na podstawie tej książki mógłby być arcydziełem. O czym? O wszystkim i o niczym, a jednak o wszystkim, co ważne. Kto nie zrozumie, temu się nie spodoba :-) Przypomniał mi się...

Czyta się szybko, a ja chcę się delektować. Nie. To nie jest właściwe słowo. Ja chcę celebrować. Po lekturze "Białej gorączki" kilka lat temu miałam nadzieję, że pan Jacek wróci do tego tematu. Gdy opisał w tamtej książce historię o woreczku chroniącym przed żelastwem - zrobiło to na mnie piorunujące wrażenie, cały czas o tym myślałam. Mamy dostęp tylko do tego, co można dotknąć, usłyszeć, zobaczyć, powąchać, czy posmakować. Szamani (ale też kahuni, szeptuchy, jasnowidze) mogą mieć szczególne właściwości i sięgać dalej, ale to też jest ograniczone. Nie można tego naukowo wyjaśnić, bo nauka korzysta tylko z pięciu zmysłów. Trzeba być człowiekiem o bardzo wąskich horyzontach, żeby nie "wierzyć" w rzeczywistość poza pięcioma zmysłami. To logiczne, że nasza percepcja jest nimi ograniczona.

Czyta się szybko, a ja chcę się delektować. Nie. To nie jest właściwe słowo. Ja chcę celebrować. Po lekturze "Białej gorączki" kilka lat temu miałam nadzieję, że pan Jacek wróci do tego tematu. Gdy opisał w tamtej książce historię o woreczku chroniącym przed żelastwem - zrobiło to na mnie piorunujące wrażenie, cały czas o tym myślałam. Mamy dostęp tylko do tego, co można...

To nie jest książka tylko o polityce, ale... taki właśnie powinien być polityk. Udane życie rodzinne jest jednak jakąś gwarancją, że człowiek ma poukładane w głowie. Poczucie humoru i brak kija w... dłoni świadczą o inteligencji. Czego więcej chcieć od polityka? Tylko tego: aby był szczerym człowiekiem z mocnym kręgosłupem, który nie wymaga wyżej wspomnianego kija. Nie musi (i nie może) być bez wad.

To nie jest książka tylko o polityce, ale... taki właśnie powinien być polityk. Udane życie rodzinne jest jednak jakąś gwarancją, że człowiek ma poukładane w głowie. Poczucie humoru i brak kija w... dłoni świadczą o inteligencji. Czego więcej chcieć od polityka? Tylko tego: aby był szczerym człowiekiem z mocnym kręgosłupem, który nie wymaga wyżej wspomnianego kija. Nie musi...

Każdy z nas zna jakiegoś Heńka. Częściej to on, a nie jego brat, ląduje na działkach, ukryty w kartonach, odwiedzany czasem przez rodzinę. "Kult" to opowieść o miłości. Mniej więcej do połowy mamy wręcz nieprawdopodobną sielankę, głównie dzięki Danusi. Danka - osobowość nierealistycznie doskonała, kobieta bez wad, to ona powinna być Matką Boską :D. Książka o człowieczeństwie, o "grzechu" pożądania, za które można zapłacić najwyższą cenę. Wybitna.

Każdy z nas zna jakiegoś Heńka. Częściej to on, a nie jego brat, ląduje na działkach, ukryty w kartonach, odwiedzany czasem przez rodzinę. "Kult" to opowieść o miłości. Mniej więcej do połowy mamy wręcz nieprawdopodobną sielankę, głównie dzięki Danusi. Danka - osobowość nierealistycznie doskonała, kobieta bez wad, to ona powinna być Matką Boską :D. Książka o...

Jedyną zaletą jest to, że szybko się czyta. Takie książkowe "Dlaczego ja?" dla hipsterów. Powinna mieć bardzo kolorową okładkę. I być lekka jak piórko. Trzymać się z daleka, jeśli ktoś oczekuje wzbogacenia swej wiedzy o cokolwiek. O COKOLWIEK. Kto pragnie się odchamić i zacznie czytać tę książkę osiągnie efekt przeciwny od oczekiwanego.

Jedyną zaletą jest to, że szybko się czyta. Takie książkowe "Dlaczego ja?" dla hipsterów. Powinna mieć bardzo kolorową okładkę. I być lekka jak piórko. Trzymać się z daleka, jeśli ktoś oczekuje wzbogacenia swej wiedzy o cokolwiek. O COKOLWIEK. Kto pragnie się odchamić i zacznie czytać tę książkę osiągnie efekt przeciwny od oczekiwanego.

Może i weszłabym dalej w tę magiczną krainę, gdyby nie kiepska erotomania. Z jakiegoś powodu wciąż miałam przed oczami okładkę książki Pauliny Młynarskiej "Zmierzch lubieżnego dziada". Narratorem jest Bink. Szkoda, że autor opowiadając wydarzenia z perspektywy młodego chłopca, nie potrafił uśpić... lubieżnego dziada. Przeczytałam kilkanaście stron. Wystarczy.

Może i weszłabym dalej w tę magiczną krainę, gdyby nie kiepska erotomania. Z jakiegoś powodu wciąż miałam przed oczami okładkę książki Pauliny Młynarskiej "Zmierzch lubieżnego dziada". Narratorem jest Bink. Szkoda, że autor opowiadając wydarzenia z perspektywy młodego chłopca, nie potrafił uśpić... lubieżnego dziada. Przeczytałam kilkanaście stron. Wystarczy.