Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poddaję się, wracałam do tej książki kilka razy, ale ten język jest dla mnie nie do przejścia, ciągłe powtórzenia i zbyt krótkie zdania, które może po angielsku są zrozumiałe, ale mam wrażenie, że na siłę były przetłumaczone słowo w słowo na polski, co sprawia, że po polsku brzmi to bez sensu.
Po drugie, nie wiedziałam, że można z tak ciekawego pomysłu stworzyć potem tak nudne sceny.. i nie rozumiem, dlaczego bohaterka nie próbuje od samego początku rozmawiać z synem, który podobno jest taki super inteligentny i w ogóle najlepszy. Bohaterka ciągle podkreśla, jacy są ze sobą zgrani w rodzinie, ale to, jak jest to opisane, jest takie sztuczne, nieprawdziwe.
Ciągle mam wrażenie, że jak zacznę od nowa, to może coś się zmieni, że będzie ciekawiej, ale to tylko ułuda i może wrócę kiedyś do tej historii, ale na razie jest za dużo ciekawiej napisanych książek, żeby się katować.
Wierzę, że jeśli ktoś jest cierpliwy, to może ją przeczytać, ale no ja jednak chcę, żeby książkę się dobrze czytało, bez pytań o sens każdego zdania

Poddaję się, wracałam do tej książki kilka razy, ale ten język jest dla mnie nie do przejścia, ciągłe powtórzenia i zbyt krótkie zdania, które może po angielsku są zrozumiałe, ale mam wrażenie, że na siłę były przetłumaczone słowo w słowo na polski, co sprawia, że po polsku brzmi to bez sensu.
Po drugie, nie wiedziałam, że można z tak ciekawego pomysłu stworzyć potem tak...