Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobra książka na przetrwanie anginy. Nie wymagająca zbyt wiele od czytelnika ;)

Dobra książka na przetrwanie anginy. Nie wymagająca zbyt wiele od czytelnika ;)

Wracam do Bullerbyn, czytając tę książkę synkowi.

Wracam do Bullerbyn, czytając tę książkę synkowi.

Czytam wieczorami synkowi. Przy okazji sama wracam do Narnii.

Czytam wieczorami synkowi. Przy okazji sama wracam do Narnii.

Przeczytałam w oryginale, bo takowy tylko posiadam, wyszperany gdzieś w secondhandzie za złotówkę ;)
Zachęcił mnie tytuł oraz okładka (różna od polskiej), na której widniały kobiece szpilki, damska torebka i wystające z niej druty i włóczka. Może tym impulsem, który kazał mi sięgnąć po tę książkę, była skrywana gdzieś głęboko tęsknota za ręcznymi robótkami? Przecież potrafię wydziergać coś tam na drutach, ale wiadomo - czasu nie ma, tyle innych spraw na głowie. Ale jesień i zima to dobra pora, by wrócić do zapomnianego hobby, które, pamiętam dobrze, potrafi świetnie zrelaksować, no i pozwala stworzyć coś praktycznego i niepowtarzalnego ;)
A wracając do książki - spodziewałam się jakiejś lekkiej historyjki miłosnej z robótkami w tle. Okazało się jednak, że to powieść o różnych kobietach, w różnym wieku i różnych sytuacjach życiowych. Przewija się tu wątek samotnego macierzyństwa, wdowieństwa, konfliktów rodzinnych, aborcji i poronienia, poszukiwania tożsamości i korzeni rodzinnych, rozwodu, samodzielności kobiet w życiu i biznesie oraz oczywiście miłości, przyjaźni, dziergania na drutach i pieczenia ciasteczek. Zawiązany spontanicznie Piątkowy Klub Robótek Ręcznych okazuje się być czymś więcej, niż tylko kółkiem zainteresowań, a różne wątki dążą do nieoczekiwanych rozwiązań.
Dobra lektura na jesienno-zimowe wieczory, choć w ostatecznym rozrachunku odrobinę płytka. Mimo to - polecam :)

Przeczytałam w oryginale, bo takowy tylko posiadam, wyszperany gdzieś w secondhandzie za złotówkę ;)
Zachęcił mnie tytuł oraz okładka (różna od polskiej), na której widniały kobiece szpilki, damska torebka i wystające z niej druty i włóczka. Może tym impulsem, który kazał mi sięgnąć po tę książkę, była skrywana gdzieś głęboko tęsknota za ręcznymi robótkami? Przecież...

Moist von Lipwig bije się o palmę pierwszeństwa wśród moich ulubionych dyskowych bohaterów z Patrycjuszem. I nie wiem, kto wygra :) Chyba nigdy dotąd nie zdarzyło mi się przeczytać dwu książek o Świecie Dysku jedna po drugiej. Traktowałam je jako miłe przerywniki między lekturami poważnymi, smutnymi lub w języku angielskim (bo te ostatnie czytam dość wolno i potem potrzebuję czegoś szybkiego i rozrywkowego jako odtrutkę). Dla mnie bomba! Może nie tak frapująca, jak "Piekło pocztowe", w którym główny bohater pojawił się po raz pierwszy. Tym razem byłam wszak pewna, że wyjdzie obronną ręką z wszelkich opresji, domyśliłam się, jak zrewolucjonizuje system pieniężny i tylko pan Bent okazał się być wielką zagadką. Spędziłam miłe chwile z książką "Świat finansjery" i czekam na kolejne z moim ulubieńcem w roli głównej.

Moist von Lipwig bije się o palmę pierwszeństwa wśród moich ulubionych dyskowych bohaterów z Patrycjuszem. I nie wiem, kto wygra :) Chyba nigdy dotąd nie zdarzyło mi się przeczytać dwu książek o Świecie Dysku jedna po drugiej. Traktowałam je jako miłe przerywniki między lekturami poważnymi, smutnymi lub w języku angielskim (bo te ostatnie czytam dość wolno i potem...

Do Świata Dysku przenoszę się, gdy potrzebuję poprawić sobie humor. Mam w domu spory zbiorek książek Pratchetta i mogę je sobie dawkować, kiedy tylko zechcę. Sięgnęłam po "Łups!" na osłodę listopadowych, zimnych wieczorów. I nie zawiodłam się. Pratchett bawi jak zawsze. Już sam fakt, że oś fabuły zbudowana jest tu wokół Straży Miejskiej i jej komendanta, daje podstawy przypuszczać, że będzie się działo. I to wesoło. Znakomite dialogi, wyraziste postacie, wartka akcja, no i odrobina refleksji, bo przecież Ankh-Morpork odbija w trochę krzywym zwierciadle znaną nam rzeczywistość. Bardzo polecam!

Do Świata Dysku przenoszę się, gdy potrzebuję poprawić sobie humor. Mam w domu spory zbiorek książek Pratchetta i mogę je sobie dawkować, kiedy tylko zechcę. Sięgnęłam po "Łups!" na osłodę listopadowych, zimnych wieczorów. I nie zawiodłam się. Pratchett bawi jak zawsze. Już sam fakt, że oś fabuły zbudowana jest tu wokół Straży Miejskiej i jej komendanta, daje podstawy...

Rozczarowała mnie ta książka bardzo. Sięgnęłam po nią zachęcona zachwytami kuzynki, która oderwać się od niej nie mogła. A ja brnęłam z wielkim trudem.
Dlaczego? Z pewnością nie ułatwiały lektury liczne dygresje narratora, często w formie filozoficznych rozważań lub karkołomnych porównań. Przedstawiane przez niego poglądy wydawały się jakieś miałkie. Po drugie bohaterowie książki, cóż, dość powiedzieć, że żaden z nich nie wzbudzał sympatii, ani jeden. Nawet słodka i niewinna kuzynka Lucy. Denerwowała mnie protagonistka, Madzia, choć żal było widzieć jej cierpienia, niedopasowanie do otoczenia i niesprawiedliwe traktowanie. Cały świat przedstawiony dawał ponure, pesymistyczne wrażenie, jakby nad wszystkimi wisiało jakieś fatum. Przeczuwałam jakąś tragedię w finale. Wydawać by się mogło, że w świecie tym nie ma w nim ani odrobiny dobra, a jeśli już, okazuje się być ono tylko pozorem, pod którego przykrywką kryją się niskie uczucia. Wyjątkiem były może postaci przedstawicieli warstw najbiedniejszych, którzy w swym ubóstwie wydawali się autentycznie troskliwi, szczerzy i dobrzy.
Książka budziła skojarzenia z twórczością Orzeszkowej, Konopnickiej, może Prusa nawet. Trudno jednak w niej było znaleźć jakiś pozytywny program, sugestię rozwiązania problemów, z jakimi borykała się główna bohaterka.
Warto przeczytać, ale nie jest to książka, do której chciałoby się wrócić z przyjemnością.

Rozczarowała mnie ta książka bardzo. Sięgnęłam po nią zachęcona zachwytami kuzynki, która oderwać się od niej nie mogła. A ja brnęłam z wielkim trudem.
Dlaczego? Z pewnością nie ułatwiały lektury liczne dygresje narratora, często w formie filozoficznych rozważań lub karkołomnych porównań. Przedstawiane przez niego poglądy wydawały się jakieś miałkie. Po drugie bohaterowie...