Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po wspaniałej, wciągającej, jak ruchome piaski "Szóstce Wron" przyszła kolej na kontynuację przygód bandy nastoletnich wyrzutków. Nie dokończywszy jeszcze pierwszego tomu, paliłam się już do kupna drugiego. Czy było warto?
Owszem, warto, ale szału książka nie zrobiła. O ile tom pierwszy był świetnie skonstruowanym, niepoprawnym politycznie i moralnie, momentami bardzo mrocznym fantasy nie stroniącym od scen krwawych i brutalnych, o tyle kolejna część to typowe awanturnicze young adult. Za dużo romansu, za dużo flirtów i nastoletnich rozterek sercowych. Autorka znakomicie snuje intrygę, świetnie opisuje sceny walki, ciekawie opowiada o przeszłości bohaterów, ale relacje między postaciami w jej wykonaniu, to płytkie, dziecinne igraszki. Ciężko było mi przebrnąć przez wątki droczenia się Niny i Matthiasa czy żartobliwe aluzje Jespera pogrywającego sobie beztrosko z uczuciami Wylana. Znośnie wypadła jeszcze nietypowa, trudna relacja na froncie Inej - Kaz, ale i tutaj miałam wrażenie, że autorka nie do końca ma ochotę zagłębić się bardziej w psychologię tej pary i tylko pobieżnie opisuje dramat dwojga emocjonalnie okaleczonych ludzi.
Nie było źle, mogło być lepiej. Kontynuacja nie dorównuje pierwszej książce, ale to wciąż dobra propozycja na zarwanie kilku wieczorów.

Po wspaniałej, wciągającej, jak ruchome piaski "Szóstce Wron" przyszła kolej na kontynuację przygód bandy nastoletnich wyrzutków. Nie dokończywszy jeszcze pierwszego tomu, paliłam się już do kupna drugiego. Czy było warto?
Owszem, warto, ale szału książka nie zrobiła. O ile tom pierwszy był świetnie skonstruowanym, niepoprawnym politycznie i moralnie, momentami bardzo...

Książka dla miłośników klimatu grozy rodem z Wiktoriańskiej Anglii, dla wielbicieli zagadek, historii o nawiedzonych domach, zaklętych portretach i tajemniczych talizmanach. Szczególnie dla tych, którzy przeczytali i polubili "Czasomierze" - "Slade House" będzie znakomitą propozycją na samotne wieczory w fotelu. Jest to powieść mniej skomplikowana, o fabule zdecydowanie bardziej jednolitej od wcześniejszych znanych książek autora, ale jak najbardziej czuć w niej potęgę wyobraźni Mitchella, jego zdolność do kreowania światów dziwnych,niby kompletnie różnych i niespójnych, a zarazem bardzo rzeczywistych i tworzących zgraną całość.
W "Slade House" powrócą znane z wcześniejszej powieści Mitchella niektóre wątki, nazwy i... nie tylko.

Książka dla miłośników klimatu grozy rodem z Wiktoriańskiej Anglii, dla wielbicieli zagadek, historii o nawiedzonych domach, zaklętych portretach i tajemniczych talizmanach. Szczególnie dla tych, którzy przeczytali i polubili "Czasomierze" - "Slade House" będzie znakomitą propozycją na samotne wieczory w fotelu. Jest to powieść mniej skomplikowana, o fabule zdecydowanie...

Nie łatwo było podjąć decyzję odnośnie oceny tej książki. Powieść Czyta się jednym tchem. Niebanalna fabuła wciągnęła mnie od samego początku i nie pozwalała zmrużyć oka o przyzwoitej porze przez kilka wieczorów. Książka łączy w sobie elementy thrillera, horroru, science fiction i dobrej powieści sensacyjnej. Liczne dygresje autora, w których całe rozdziały poświęca ciekawostkom naukowym są jak soczyste wisienki na pysznym torcie. Mimo wielu zalet książka posiada jednak wady. Nie wiem, czy za wpadki stylistyczne winić samego pisarza, czy polską tłumaczkę (albo oboje), więc przymrużę oko w tej kwestii. Sama fabuła, choć nietuzinkowa, posiada kilka poważnych mankamentów. Żeby nie zdradzać treści, napiszę jedynie, że istnieją liczne fragmenty tak naiwne i naciągane, że trudno uwierzyć, by wprawny czytelnik dał się nabrać na banalne triki, którym dają się omamić bohaterowie książki. Jak na bandę wybitnych naukowców, siedzących w sercu jednego z najlepiej wyposażonych, tajnych laboratoriów, bohaterowie często robią wrażenie ignorantów z klapkami na oczach, nowicjuszy i frajerów. Nie widzą, albo beztrosko ignorują zdarzenia, które czytelnika od razu naprowadzają na pewne tropy. Nieporadność i krótkowzroczność naukowców drażni i za to odejmuję BOTowi co najmniej dwie gwiazdki.

Nie łatwo było podjąć decyzję odnośnie oceny tej książki. Powieść Czyta się jednym tchem. Niebanalna fabuła wciągnęła mnie od samego początku i nie pozwalała zmrużyć oka o przyzwoitej porze przez kilka wieczorów. Książka łączy w sobie elementy thrillera, horroru, science fiction i dobrej powieści sensacyjnej. Liczne dygresje autora, w których całe rozdziały poświęca...