Rozpoczynając lekturę, wkraczamy na drogę pełną zakrętów i ślepych uliczek, którą O'Neill szedł przez dwadzieścia lat. W 1999 roku, na zlecenie magazynu „Premiere”, zaczął przygotowywać artykuł o skutkach zbrodni dokonanych przez sektę Mansona. Nie przypuszczał, że odkryje szereg nieścisłości w oficjalnej wersji wydarzeń, opublikowanej w „Helter Skelter” – słynnej książce autorstwa Vincenta Bugliosiego, który doprowadził do skazania sprawców.

Czego jak czego, ale uporu nie sposób O'Neillowi odmówić. Dziesiątki godzin spędzonych na przeszukiwaniu archiwów, setki przeprowadzonych rozmów, tysiące przejechanych kilometrów – ten człowiek bez reszty zaangażował się w poszukiwanie prawdy, co znalazło odzwierciedlenie w ilości zdobytych przez niego informacji.

Masa szczegółów umieszczonych w tym reportażu bywa wręcz przytłaczająca – niełatwo zorientować się w gąszczu dat, miejsc i nazwisk. O'Neill przedstawia życiorys Mansona i detale przestępstw popełnionych przez jego wyznawców, bada również przeszłość ofiar. Cytuje niepublikowane dotychczas dokumenty, dociera do świadków, których nigdy nie przesłuchano, a także gruntownie przepytuje tych, którzy wiele lat wcześniej złożyli już swoje zeznania. Kwestionuje ustalony przez prokuratora motyw zbrodni i wypunktowuje nadużycia popełnione podczas głośnego procesu.

Czy to oznacza, że książka Toma O'Neilla i Dana Piepenbringa rzuca nowe światło na sprawę zabójstw dokonanych przez Rodzinę? Można tak powiedzieć, jednak wydobywa ona z mroku jedynie kontury, fragmenty, każe nam domyślać się tego, jak wygląda całość. W tym reportażu znajdziemy więcej ważnych pytań i ciekawych teorii niż konkretnych odpowiedzi i twardych dowodów. Mnóstwo kwestii pozostaje niewyjaśnionych, obiecujące tropy gwałtownie się urywają, ktoś odwołuje swoje wcześniejsze zwierzenia lub odmawia współpracy, czasem z winy samego O'Neilla. Ale czy ktokolwiek potrafiłby poprowadzić to śledztwo lepiej niż on, poświęcić poszukiwaniom tyle czasu?

„Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood” to książka, którą można polecić nie tylko miłośnikom teorii spiskowych, ale i wszystkim, którzy gustują w ciekawych i dających do myślenia reportażach.

Małgorzata Pawlak