Sięgając po pierwszą książkę cyklu (miejmy nadzieję, że całość nie zakończy się na dwóch tomach), czyli Martwe Jezioro, czytelnik dostawał obuchem w głowę. Wszystko co do tej pory znał, zmieniało się, ale w sposób naturalny i prawdziwy. Marcin Mortka nie napisał wprawdzie fantastyki od nowa, ale ubrał ją w nowe, zwiewne, a przede wszystkim wesołe szaty. Jego bohaterowie byli prawdziwi, umiejscowieni w świecie, który rządził się swoimi prawami i mimo tego, że był całkowicie wymyślony, wydawał się nad wyraz prawdziwy. To wszystko, w połączeniu z humorem i ostrym językiem, zaowocowało książką ciekawą i wciągającą. Można było się spodziewać, że kontynuacja będzie trzymała taki sam poziom, jak część pierwsza. Ale zgodnie z zasadą panującą w amerykańskim przemyśle filmowym, nowe powinno być większe, szybsze i bardziej efektowne. I "Druga Burza" dokładnie taka jest.

Powieść pozwala czytelnikowi odkryć przeszłość Ostrza Burzy, czyli głównego bohatera Madsa Voortena. Rozdziały przeplatają się ze wspomnieniami pułkownika, pisanymi w odróżnieniu od reszty, w pierwszej osobie. Te przerywniki, choć krótkie, są znaczące dla całości. Wyjaśniają kilka interesujących kwestii, nie tylko z przeszłości Madsa. W książce pojawia się również inny ciekawy zabieg, a mianowicie na arenie walk pojawia się coś, czego żadna wojna czy powstanie, nie uniknie. Polityka. Walczący muszą radzić sobie nie tylko z hordami wrogów, ale też z wewnętrznymi podziałami, muszą wiedzieć jak zdobyć sprzymierzeńców i czym ich zachęcić, a to tylko część z problemów z jakimi przyjdzie się im zmierzyć bohaterom. Wprawdzie na pierwszy plan wysuwa się Voorten i to wokół niego dzieją się najważniejsze wydarzenia, to reszta postaci znanych z "Martwego Jeziora", także ma swoje pięć minut na kartach powieści.

"Druga Burza" nie daje czytelnikowi odsapnąć nawet na chwilę. Akcja, jedna za drugą, następują z taką siłą, że miejscami trudno uwierzyć w wolę walki jaką ma Voorten. Ale pisarz zadbał również o to. Jego bohater, choć twardy i nieustępliwy, jest tylko człowiekiem. Ma swoje wady i zdarza mu się wątpić w słuszność sprawy. Takie przedstawienie buntownika, stojącego na czele powstania, tylko urealnia całą wykreowaną postać. Mortka daje tym do zrozumienia, jak wiele zależy od siły wewnętrznej i odporności psychicznej.

Burza trwa w najlepsze, krew leje się często, a śmierć to nieodłączny towarzysz, kroczący tuż za plecami Ostrza Burzy. A w "Drugiej Burzy" bohater robi wszystko, by zasłużyć na swój przydomek. Jeżeli "Martwe Jezioro" zagościło na waszej półce, to sięgnięcie po jego kontynuację, jest waszym obowiązkiem. Nie będziecie żałować, Burza porwie was z całą swoją krwawą siłą.

Bartosz Szczygielski