Byłam ciekawa, jaki po latach będzie mój odbiór tej książki, pamiętam, że czytałam ją w dzieciństwie, ale nie pamiętam czy podobała mi się czy nie. Po przeczytaniu stwierdzam, że widocznie nie była jakaś wybitna, skoro nie pamiętałam swoich odczuć.
Lewis Barnavelt, dziesięcioletni chłopiec, po stracie rodziców trafia pod opiekę ekscentrycznego wuja, który jak się okazuje para się czarami. Jak to zwykle bywa w opowieściach dla młodzieży przygoda opiera się na walce dobra ze złem, a zakończenie jest mocno przewidywalne.
Sam pomysł na historię jest niezły, gorzej z wykonaniem. Być może jest to skutek niewielkiej objętości, ale trochę rozczarowujące było to, że po zbudowaniu napięcia sama akcja była przeprowadzona jakoś tak na szybko, gładko, bez żadnych problemów, a czasem i bez udziału czytelnika. Jest to trochę rozczarowujące, szczególnie, że potencjał historii jest całkiem niezły. Mało realne jest również to, żeby chłopiec, który dopiero co stracił oboje rodziców w ogóle tego nie przeżywał i zachowywał się tak, jakby nic się nie stało.
Mam nadzieję, że kolejne części będą ciekawsze.

Byłam ciekawa, jaki po latach będzie mój odbiór tej książki, pamiętam, że czytałam ją w dzieciństwie, ale nie pamiętam czy podobała mi się czy nie. Po przeczytaniu stwierdzam, że widocznie nie była jakaś wybitna, skoro nie pamiętałam swoich odczuć.
Lewis Barnavelt, dziesięcioletni chłopiec, po stracie rodziców trafia pod opiekę ekscentrycznego wuja, który jak się okazuje...