"Zanurzona w ciszy" jest książką, która otwiera przed czytelnikiem inny świat. Świat wiecznej ciszy, w której tkwi mała, rudowłosa dziewczynka. Lektura tej powieści skłania do refleksji, pozwala nam bardziej otworzyć się na problemy ludzi niesłyszących. Dowiadujemy się, w jaki sposób postrzegają świat, definiują otaczającą ich rzeczywistość, jak radzą sobie z brakiem dźwięków. Przenosząc się o kilkanaście lat w przyszłość, w dorosłe życie Grani, widzimy jak bardzo głusi ludzie są podobni do słyszących; jednocześnie uświadamiamy sobie, jak bardzo się różnią...

Cieszę się, że przeczytałam tę książkę. Nie była najłatwiejszą lekturą, którą można pochłonąć w jeden wieczór: niekiedy, musiałam odkładać ją na półkę, żeby po prostu odpocząć. W nadmiarze bywała męcząca. Mimo to, podobała mi się. Przywiązałam się do Grani, było w niej coś tajemniczego, trochę nieuchwytnego, co bardzo mnie intrygowało. Lubiłam poznawać sposób jej myślenia,oglądać świat z jej punktu widzenia. Uważam, że warto zapoznać się z tą lekturą.

"Zanurzona w ciszy" jest książką, która otwiera przed czytelnikiem inny świat. Świat wiecznej ciszy, w której tkwi mała, rudowłosa dziewczynka. Lektura tej powieści skłania do refleksji, pozwala nam bardziej otworzyć się na problemy ludzi niesłyszących. Dowiadujemy się, w jaki sposób postrzegają świat, definiują otaczającą ich rzeczywistość, jak radzą sobie z brakiem...