Mam mieszane uczucia... Nie dlatego, że książka jest zła, ale dlatego, że trudno zrozumieć niektóre wybory Marty, z niektórymi ciężko się pogodzić. Trudno sobie wyobrazić, żeby człowiek był tak dalece pozbawiony egoizmu jak Marta. Jeżeli jest to faktycznie powieść pisana przez zycie, to ja takich ludzi na swojej drodze nie spotkałam. Niestety. Ale czy dla samej Marty skutki decyzji, które podejmowała okazały się korzystne? Chyba nie. Marta jest samotna, cierpi. Pomaga innym ludziom, zyje dla nich, sama siebie odstawia na boczny tor. Ja się z tym nie zgadzam. Może dlatego, że żyjemy w innych czasach. Każdy myśli tylko o sobie, nie ma czasu, żeby zatrzymać się i rozejrzeć. Marta mimo nadmiaru obowiązków, które na sibie wzięła miała serce i otwarte szeroko oczy na krzywdę innych, kosztem własnego szczęścia.
Książka jest raczej smutna, chwilami wzruszająca. Dosyć obszerna, ale szybko się czyta. Sporo niedopowiedzeń, sytuacji i uczuć nie opowiedzianych wprost,lecz ich interpretacja pozostawiona jest czytelnikowi, jego domysłom i wrażliwości.
Książka jest dobra, ale jakoś tak... smutno po jej lekturze.

Mam mieszane uczucia... Nie dlatego, że książka jest zła, ale dlatego, że trudno zrozumieć niektóre wybory Marty, z niektórymi ciężko się pogodzić. Trudno sobie wyobrazić, żeby człowiek był tak dalece pozbawiony egoizmu jak Marta. Jeżeli jest to faktycznie powieść pisana przez zycie, to ja takich ludzi na swojej drodze nie spotkałam. Niestety. Ale czy dla samej Marty skutki...