Matematyka jest nudna – są przekonani rodzice i ich dzieci zmagające się z pierwszymi rachunkami. Im bardziej wchodzą w ten skomplikowany świat tym bardziej przekonanie to się utwierdza, a może być inaczej. Liczby to świat fantastyczny, nienamacalny, przez co nawet Platon, będący ich miłośnikiem, miał problem z konkretnym ich usytuowaniem, bo co to za miejsce między ideami a odbiciami? Ani nie są ze świata boskiego, ani z tego złudnie namacalnego! Specyficzny byt wymyślony przez ludzi dla ludzi w celu ułatwienia i skomplikowania życia.
„Wojna liczb” to książka dla dzieci kochających i nienawidzących świat liczb, działań matematycznych. Interesująca historia o tym, jak ważna może być najmniejsza (w rozumieniu podstaw matematyki) liczba. Wystarczył mały dodatek, jakim jest minus, by wytoczyć wojnę wszystkim naśmiewającym się liczbom większym od niej: minus. Jedynki zbroją się i sieją spustoszenie wśród innych wartości. Wszystko zaczęło się od poczucia niskiej wartości jedynek, które mogą przypominać niedowartościowanych ludzi toczących walki ze wszystkimi. Książka pokazuje dzieciom wojnę i jej skutki w świecie matematycznym. Są one duże, a jeszcze większe mogą być w prawdziwym świecie, gdzie wyciąga się bronie straszniejsze od zwykłego minusa. Jedynki tą tajną bronią zmieniają liczby w zera i wykorzystują. Niewolnictwo jednak zawsze ma swój kres, więc i liczby się wyzwolą. A w jaki sposób? Sami się przekonajcie.
„Wojnę liczb” napisał i zilustrował Juan Darién. Ilustracje są bardzo proste, opierające się na tym, co dostępne w domu: szary papier, karton, bibuła, gazety. Wszystko ładnie skomponowane i wprowadzające w nastrój wojenny. Dodatkowymi atutami książki są twarda okładka oraz dobrej jakości papier.
Przez swą tematykę (walka) książka przypadnie do gustu chłopcom do ósmego roku życia. Znajdą tu ulubione motywy walk, nauczą się jak szkodliwa może być wojna i jak bardzo interesujący jest świat liczb z różnymi działaniami. Liczenie już nie będzie zwykłym, nudnym dodawaniem, odejmowaniem, mnożeniem, dzieleniem – to będzie prawdziwe starcie, któremu trzeba będzie dowodzić.

Matematyka jest nudna – są przekonani rodzice i ich dzieci zmagające się z pierwszymi rachunkami. Im bardziej wchodzą w ten skomplikowany świat tym bardziej przekonanie to się utwierdza, a może być inaczej. Liczby to świat fantastyczny, nienamacalny, przez co nawet Platon, będący ich miłośnikiem, miał problem z konkretnym ich usytuowaniem, bo co to za miejsce między ideami...