Książki zazwyczaj mówią nam, co powinniśmy zrobić, by dojść do wyznaczonego sobie celu, jak się zmotywować, jak przyswoić nową wiedzę i jak nabyć zdrowe nawyki. Ta książka płynie pod prąd, mówiąc nam, jak wyzwolić się spod jarzma współczesnej cywilizacji i jak być w najczystszym tego słowa znaczeniu. Tym razem nie chodzi o to, by swoją osobowość, ciało, "ja" wzbogacać, ulepszać, poprawiać, a o to by obrać się ze wszystkich warstw, które z czasem przyrosły do naszej skóry, i których obecności nie jesteśmy często świadomi. By wyzbyć się ciężaru idealistycznych skłonności, chęci zysku i istnienia w pojęciu korzyści. Cała trudność tej pozycji polega na jej odmienności od wszystkiego co znamy. A tym, co znamy jest ekspansja na każdej płaszczyźnie życia. Chcemy byś szybsi, lepsi, zdrowsi. Chcemy więcej, bo to wydaje się słuszne, ambitne i godne pochwały. A przecież chcemy być chwaleni.
I nagle przychodzi pustka. Początkowo, świeżo wyrwana z wzorców XXI wieku nie mogłam wgryźć się w ton Shunryū Suzuk, pełen spokoju, prostoty, ciepła i opanowania. Czułam się intruzem na stronach, zawierających prawdy, które w każdym z nas istnieją pod grubą warstwą zastępczych ideałów. Z każdą stroną zaczęłam jednak coraz więcej dopuszczać do swojej świadomości, odrzuciwszy negację prostoty. W trakcie powolnej, ostrożnej lektury, zdałam sobie sprawę, że prostota to tak naprawdę jedna z najtrudniejszych dróg. Bo przecież nie chcemy być tak po prostu, chcemy być ponad coś.
To moje pierwsze zetknięcie z filozofią buddyzmu, z medytacją. Zupełnie przypadkowe, ale nie ostatnie.

Książki zazwyczaj mówią nam, co powinniśmy zrobić, by dojść do wyznaczonego sobie celu, jak się zmotywować, jak przyswoić nową wiedzę i jak nabyć zdrowe nawyki. Ta książka płynie pod prąd, mówiąc nam, jak wyzwolić się spod jarzma współczesnej cywilizacji i jak być w najczystszym tego słowa znaczeniu. Tym razem nie chodzi o to, by swoją osobowość, ciało, "ja"...