Powieść lekka, zabawna i ukazująca nieco w karykaturalny sposób rzeczywistość XIX-wiecznej Anglii wśród arystokracji i szlachty. Przyznam, że zdołała we mnie wzbudzić emocji, parsknięcia śmiechem, momenty kibicowania bohaterom, niepięcie, czasem niestety też zażenowanie i irytacje, ale na szczęście – przeważały te oczekiwane pożądane emocje przy czytaniu powieści, które celem jest uzyskanie rozrywki. Dialogi w powieści to cudo, powoli kreujące się relacje, obnażające się w odpowiedniej chwili wspomnienia z przeszłości, także rowijająca się relacja między główną bohaterką a Melville'm była przesłodka (od początku mu kibicowałam). Nie jestem fanką trójkątów miłosnych, ale w tej książce nie przeszkadzał mi on za bardzo, wręcz powiedziałabym, że zasiewał on nutkę niepewności, z kim rzeczywiście skończy bohaterka i równocześnie – jak się zakończy powieść. Czasem niektóre zachowania bohaterki na początku powieści mnie denerwowały, ale później, gdy rozwinął się jej charakter, przeszła sporą metamorfozę wewnętrzną, kibicowałam jej i czułam satysfakcję z tego, że tak się zmieniła i radość, że z szarej myszki stała się odważną, pewną swoich wyborów kobietą. Ogólnie polecam dla wszystkich chcących powrócić do klimatów XIX-wiecznej Anglii po przeczytaniu na przykład Jane Austen. Ja przyznam, że z tą pozycją znów się wkręciłam w te tematy i z chęcią sięgnę po kolejną powieści z akcją osadzoną w tym czasie.

Powieść lekka, zabawna i ukazująca nieco w karykaturalny sposób rzeczywistość XIX-wiecznej Anglii wśród arystokracji i szlachty. Przyznam, że zdołała we mnie wzbudzić emocji, parsknięcia śmiechem, momenty kibicowania bohaterom, niepięcie, czasem niestety też zażenowanie i irytacje, ale na szczęście – przeważały te oczekiwane pożądane emocje przy czytaniu powieści, które...