Któż nie słyszał na lekcjach religii historii „rodzinnych” Świętej Rodziny, znanych teologom i wiernym z licznych ewangelii już od starożytności. Nie zostały one włączone w Nowy Testament przez ojców kościoła, i teraz rozumiem dlaczego.

Weźmy taką ewangelię dzieciństwa Jezusa, bynajmniej nie bajeczkę dla dzieci, bo młody Jezusek miał zwyczaj boską mocą okaleczać i zabijać swoich nauczycieli, jeśli wydawali mu się zbyt pewni siebie, a nawet inne dzieci, jeśli mu się napsociły. Wielokrotnie jego rodzina była za to piętnowana a on sam karcony przez Józefa za swoje okrucieństwo.

Ewangelia pokazująca młodość Maryi miała być, według autora zbioru, odpowiedzią na krążące plotki jakoby rodzice Jezusa byli upokarzająco biedni a jego matka zaciążyła z rzymskim żołnierzem wymienionym nawet z nazwiska. Tak więc w tej ewangelii opisane są cudowne narodziny Maryi, wychowanie w świątyni i karmienie przez anioły, oddanie dziewicy „w opiekę” (bo przecież nie za żonę) wdowcowi Józefowi, który tu nie jest stolarzem lecz przedsiębiorcą budowlanym. Dalej jej ciąża, którą trzeba było racjonalnym Żydom tłumaczyć boską interwencją, wielka jasność wydobywająca się z niej przy porodzie oraz poporodowe dziewictwo. To ostatnie potwierdzono badaniem Maryi palcem przez położną, za które to świętokradztwo kobiecie zwiędła ręka (ale na krótko, bo dotknęła Dzieciątka). Ta Ewangelia nie była szeroko znana tylko dlatego, że niektórzy teolodzy uznali ją za uwłaczającą dla Józefa – nie godziło się, aby opiekun Jezusa nie był prawiczkiem. Z bardziej szokujących tekstów wymieniony został choćby opis masturbacji Chrystusa i oczywiście wszystkie gnostyckie, z dwoma bogami, poziomami świadomości i innymi tego typu prawdami wiary. Czasem ewangelie się wzajemnie wykluczają lub przedstawione w nich wersje ewoluują. Np. w kwestii losu Piłata widać rosnący antysemityzm wśród wyznawców Chrystusa - jakby nie było pobożnego Żyda skazanego na śmierć przez Rzymian.

Autor zebrał i przetłumaczył ponad 40 ewangelii niekanonicznych - część zachowała się w formie kilku zdań lub nawet słów, część jednak funkcjonowała długo, szeroko i od pierwszych wieków chrześcijaństwa. Każda została krótko a treściwie omówiona pod względem historycznym i literackim, można więc wyrobić sobie zdanie o dacie ich powstania i czasem źródle informacji, odłamie, który ją wyznawał oraz powodach odrzucenia przez Kościół. Okazuje się, że nieważne, czy dana ewangelia uznawana była za napisaną prze św. Piotra lub inne osoby bliskie Chrystusowi. Były heretyckie i zakazane jeśli zawierały jakieś zdanie, które można by zinterpretować jako argument dla któregoś nieortodoksyjnego odłamu wierzącego na przykład: Chrystus był w połowie Bogiem i w połowie człowiekiem a nie obojgiem na raz i w pełni lub jego boska dusza zamieszkiwała człowiecze ciało zamiast jakiejś innej piętrowej teologicznej interpretacji. Niektóre z przedstawionych ewangelii przypominają teksty kanoniczne, inne - kazania, są mniej i bardziej fantastyczne i różne stylistycznie. Reprezentują wachlarz poglądów odrzuconych przez Ojców Kościoła oraz ewolucję wiary nauczania kościoła.

Któż nie słyszał na lekcjach religii historii „rodzinnych” Świętej Rodziny, znanych teologom i wiernym z licznych ewangelii już od starożytności. Nie zostały one włączone w Nowy Testament przez ojców kościoła, i teraz rozumiem dlaczego.

Weźmy taką ewangelię dzieciństwa Jezusa, bynajmniej nie bajeczkę dla dzieci, bo młody Jezusek miał zwyczaj boską mocą okaleczać i zabijać...