Donald Ryan, którego „Dwadzieścia jeden uderzeń serca” już czytałam (recenzja na profilu, niestety bez rewelacji) zupełnie zaskoczył mnie w swojej nowej książce.

Główny bohater powieści, Johnsey, jest po dwudziestce i jego mikroświat rozpada się wraz ze śmiercią rodziców. Do tej pory to oni bronili go przed brutalnym, często niezrozumiałym dla „wiejskiego półgłówka” życiem. Kiedy zostaje sam na rodzinnej farmie, nie potrafi zająć się ziemią, a jej wartość bardzo interesuje sąsiadów. Spotyka się z ich strony zarówno z pobłażliwą życzliwością, jak i agresją oraz wmawianiem mu, że szkodzi interesowi miasta. Wielka samotność Johnsey’a i próba zorganizowania życia na nowo, rozpisana została przez autora na 12 rozdziałów/miesięcy. Ryan nie tylko porusza w nas czułe struny, wzbudza współczucie i gniew, ale i pozwala na odrobinę humoru. I muszę przyznać, że bohater książki „Taki właśnie jest grudzień” nie tylko mnie rozczulił, ale i porządnie wkurzył. Jego życie upływa bowiem bez udziału samego zainteresowanego. Godzi się na to, co przynosi czas i pojawiający się w jego życiu ludzie.

I chociaż wydawałoby się, że książka jest przez to nudna - Ryan przykuł moją uwagę od pierwszej, do ostatniej strony. Jeśli szukacie książki obyczajowej, która zaskakuje i przedstawia wszystkie strony ludzkiej natury, sięgajcie śmiało!

Donald Ryan, którego „Dwadzieścia jeden uderzeń serca” już czytałam (recenzja na profilu, niestety bez rewelacji) zupełnie zaskoczył mnie w swojej nowej książce.

Główny bohater powieści, Johnsey, jest po dwudziestce i jego mikroświat rozpada się wraz ze śmiercią rodziców. Do tej pory to oni bronili go przed brutalnym, często niezrozumiałym dla „wiejskiego...