Z ilustracjami Frezzato spotkałem się po raz pierwszy grając w Magic: The Gathering. Już wtedy zwróciły moją uwagę. Potem znalazłem w Sieci tapety zrobione właśnie z komiksu "Strażnicy Masery" i urzekły mnie. Któż by się nie zakochał w pięknej dziewczynie z wielkimi... eeeee, tymi... OCZAMI, niebieskimi i burzą rudych loków? :) Pięknie narysowana. Ale niestety ani mój włoski ani francuski nie był wystarczający by przeczytać komiks (pfff, gdzie było go można dostać wtedy?). I bum! jakiś czas temu znalazłem zbiorcze wydanie polskie :)

Ale do czytania zabierałem się dość długo. Pierwsze wrażenie: chaos. O co chodzi? Kadry, jeden z osobna, piękne ale razem mi nie harmonizowały, wydawały się przepakowane, za dużo się na nich działo i były nie ostrze (te pastelowe, stonowane kolory i miękka kreska). Trzeba się do tego przyzwyczaić. Tak jak do rozpoczynania od środka. Ale fabuła zaczyna się wyjaśniać nie wspominając już o świetnym Appendixie , który dość jasno naświetla wydarzenia poprzedzające fabułę. Rysunki są piękne. Frezzato świetnie maluje kobiety a zwłaszcza ich... oczy :P. Moja lubiona scena to zespół kadrów na całą stronę, malowane w sepii, przedstawiający sen. I nie tylko dlatego, że jest tam goła babeczka ;)

Fabuła potrzebuje nico czasu by się rozkręcić ale później jest już z "górki". Trzeba smakować, rozkoszować się tymi ilustracjami, są do prawdy cudowne.

No to zaraz część II ;)

Z ilustracjami Frezzato spotkałem się po raz pierwszy grając w Magic: The Gathering. Już wtedy zwróciły moją uwagę. Potem znalazłem w Sieci tapety zrobione właśnie z komiksu "Strażnicy Masery" i urzekły mnie. Któż by się nie zakochał w pięknej dziewczynie z wielkimi... eeeee, tymi... OCZAMI, niebieskimi i burzą rudych loków? :) Pięknie narysowana. Ale niestety ani mój...