Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Graficznej uczty ciąg dalszy. To fascynujące jak Frezzato potrafi oddać emocje na twarzach swoich bohaterów. Strach, gniew, przyjemność czy zdziwienie. To niesamowicie wzbogaca odbiór komiksu. Każda ilustracja to małe dzieło sztuki, bogate w szczegóły. Ale do stylu artysty trzeba się przyzwyczaić. Kolory i nieostra kreska wprowadzają element "marzenia sennego" co z kolei morze nieco rozmyć odbiór... wciąż bardzo bogaty. Kobiety są piękne a stwory dziwne :) A oczy są faktycznie zwierciadłem duszy. Chyba najlepsze plansze to te związane z wizjami czy marzeniami sennymi. Zmiana kolorów, kadry... coś niesamowitego. Fabuła jednak jest słabą stroną tego dzieła. Nie chwyta jej się od tak, w raz. Czasami są przeskoki, postacie pojawiają się nie stąd ni zowąd. Rzeczywistość miesza się z wizjami i hipnozą. Może tak miało być? Tom zbiorczy nr 2 i tak sporo wyjaśnia. Dowiadujemy się sporo o przeszłości na wspaniałych 4 planszach połączanych ze sobą. Plus część druga przewodnika. Tak czy inaczej "Strażnicy Masery" to popis kunsztu Frezzato. Uważnie studiujcie zwłaszcza duże plansze :) Podpowiem: plansza z Fango i Szczurem :) Gorąco polecam