"Spalona słońcem" Laury Lippman to dość skomplikowany thriller, choć bardziej przypomina powieść obyczajową. Jej fabuła jest bardzo zagmatwana, pełna tajemnic, sprzeczności i niezrozumiałych działań. Oczywiście według mnie. Z drugiej strony ta historia ma w sobie potencjał i siłę, tylko jakoś nie do końca autorka umiejętnie ją przedstawiła.
Co do akcji to trudno doszukać się tutaj dynamizmu. Całość wlecze się monotonnie, miejscami wręcz topornie. Dopiero pod koniec coś tam zaczyna się dziać , jednak zakończenie zostało przekombinowane, nierealne.
Niestety, bohaterowie nie zyskali mojej sympatii. Ona, Polly, to według mnie egoistyczna, fałszywa i dążąca po trupach do celu, kobieta, która niszczyła każdego, kto tylko stanął jej na drodze do sukcesu. Dla niej nie liczył się nikt poza nią samą, choć twierdziła inaczej. On, Adam, naiwny, bojący się zmian, ślepo i toksycznie zakochany w tej niesamowicie wyrachowanej "aktorce".
Tak więc, całość wypada przeciętnie, bo fabuła ma w sobie coś intrygującego, a mimo to okazuje się przerysowana. Nie jest to najmocniejszą powieść tejże autorki, niestety.

"Spalona słońcem" Laury Lippman to dość skomplikowany thriller, choć bardziej przypomina powieść obyczajową. Jej fabuła jest bardzo zagmatwana, pełna tajemnic, sprzeczności i niezrozumiałych działań. Oczywiście według mnie. Z drugiej strony ta historia ma w sobie potencjał i siłę, tylko jakoś nie do końca autorka umiejętnie ją przedstawiła.
Co do akcji to trudno doszukać...