Poza kontrolą

Ta książka była intrygująca. Wciągnęłam się od pierwszego słowa i pozostało tak do samego końca. Bohaterowie, ustawienia, cała historia są napisane bardzo dobrze. „Poza kontrolą” to moja pierwsza przeczytana powieść Kathryn Croft, która okazała się wciągająca i naprawdę interesująca. Kathryn Croft tą powieścią pokazała mi, że jest bardzo utalentowaną pisarką thrillerów.

Kathryn Croft wykonała naprawdę bardzo dobrą pracę. Jej umiejętności pisania opisowego są na wysokim poziomie, a ona jest bardzo dobra w budowaniu napięcia. Sama historia jest doskonała, a fabuła trzyma w napięciu przez cały czas. Książka jest chwytliwa od samego początku. Kathryn Croft zapewniła odpowiednią ilość szczegółów dla każdej postaci i nie zagłębia się w rzeczy, które nie dodają nic do ich osobowości, więc jest to zdecydowanie plus dla jej umiejętności pisania.

Lubię książki, które bardzo często skłaniają do przemyśleń i każą mi samej sobie zadawać pytania. Powiedziałabym, że ta książka jest bardzo dobra, zwłaszcza jako pewnego rodzaju lekcja życiowa, przez co sprawia, że zastanawiamy się nad własnym życiem. Czy tak naprawdę znamy siebie? Czy byłabym w stanie przejść przez to, przez co przeszła Callie? Jak bym sobie poradziła z rzeczami, gdybym znalazła się na jej miejscu?

Historia przedstawiona w książce skupia się głównie na losach Callie. Powieść zaczyna się na posterunku policji, gdzie Callie została oskarżana o morderstwo. Dalsza część powieści to historia tego, co doprowadziło kobietę do tego punktu, a co najważniejsze, kto był jej ofiarą. Kobieta niedawno wyszła za mąż za wdowca Jamesa, ojca dwójki chłopców, Dillona i Luka. Callie robi wszystko co w jej mocy, aby chociaż w małym stopniu być dla nich matką. Ale wszystko, co chłopcy robią, sprawia jej kłopoty i smutek, nie pozwalając jej zająć miejsca ich zmarłej matki. Callie jest u kresu wytrzymania. Jej życie jest żywym piekłem, a jej mąż James jest trochę żałosny, nie mogąc poradzić sobie z tą sytuacją. Nic dziwnego, że dla niej wszystko potoczyło się tak, skoro nie miała zbyt dużego wsparcia ze strony mężczyzny, który miał być dla niej całym życiem. Nawet jej przyjaciele są zbyt pochłonięci własnym życiem, aby jej pomóc. A jeśli chłopcy nie mieli dość, obok jest szalona starsza pani, która również nie pała do niej sympatią. Nie wspominając o seksownej recepcjonistce swojego męża, przez którą Callie cały czas czuję się zagrożona.

To pierwszy raz, kiedy faktycznie współczuję więcej niż jednej postaci. Myślę, że jest to wynikiem tego, że cała fabuła jest całkiem wiarygodna. W książce są także zwroty akcji, których na pewno się nie spodziewałam. Nie powiedziałabym, że jest to książka poprowadzona w szybkim tempie, ale takim które sprawia, że z łatwością przewraca się strony. Podobał mi się sposób, w jaki wszystkie postacie łączyły się ze sobą, niektóre z nich często przeoczamy w naszym życiu. Dostałam wiadomość, że małe gesty mogą wiele znaczyć, jeśli tylko poświęcisz czas, aby je docenić. Ta książka pozwala również czytelnikowi zobaczyć, jakie ekstremalne środki czasami jesteśmy w stanie przejść, aby zostać zaakceptowanym. I pomimo tego, że niektóre z wyborów, które podjęła Callie, nie zawsze były właściwe, to należy zastanowić się nad tym, że miała ona ku temu swoje powody.

„Poza kontrolą” to bardzo dobrze napisany i wciągający thriller psychologiczny. Całość była spójna i sprawiła, że na moment przeniosłam się do świata Callie. Polecam każdemu miłośników gatunku. Naprawdę warto przeczytać.

Ta książka była intrygująca. Wciągnęłam się od pierwszego słowa i pozostało tak do samego końca. Bohaterowie, ustawienia, cała historia są napisane bardzo dobrze. „Poza kontrolą” to moja pierwsza przeczytana powieść Kathryn Croft, która okazała się wciągająca i naprawdę interesująca. Kathryn Croft tą powieścią pokazała mi, że jest bardzo utalentowaną pisarką thrillerów.
więcej mniej Pokaż mimo to

"Tak bardzo chciałam zostać matką, że nawet nie mrugnęłam okiem, gdy James przyznał, że ma dwoje dzieci."

Największym marzeniem Callie jest założenie rodziny. Mimo, że kobieta nie może mieć własnych dzieci, jej marzenie się spełnia - wychodzi za mąż za wdowca, z dwójką nastoletnich synów. Jednak chociaż bardzo się stara, by chłopcy ją polubili, oni nie dają jej szansy się do siebie zbliżyć. Ignorują ją, albo są wobec niej złośliwi. Nie pomagają też rozmowy z ojcem. Przez to atmosfera w domu staje się coraz bardziej napięta i lodowata, a kiedy Callie zaczyna podejrzewać swojego ukochanego o romans, wszystko komplikuje się jeszcze bardziej. Zamiast porozmawiać z mężem, odnajduje pocieszenie w ramionach najlepszego przyjaciela swojego pasierba - Ryhsa. Ale czy romans z nastolatkiem może się dobrze skończyć? Kobieta trzy miesiące później zostaje aresztowana pod zarzutem morderstwa. Przesłuchuje ją dwóch policjantów. Kogo zabiła i dlaczego? Jak daleko była w stanie się posunąć, by zdobyć to czego pragnie?

Czytało mi się tę książkę naprawdę dobrze. W pewnym momencie, tak się wkręciłam w fabułę, że nie mogłam się oderwać, musiałam wiedzieć co będzie dalej. Jako fanka romansów, na pewno nikogo nie zaskoczę, jak powiem, że wątek zakazanej relacji był dla mnie najciekawszy. Zakończenie może nie wbiło mnie w fotel, ale nie przewidziałam go, a próbowałam. Myślę, że wielu osobom książka przypadnie do gustu. Do ostatniej strony nie wiadomo, czego się spodziewać po głównej bohaterce.

"Tak bardzo chciałam zostać matką, że nawet nie mrugnęłam okiem, gdy James przyznał, że ma dwoje dzieci."

Największym marzeniem Callie jest założenie rodziny. Mimo, że kobieta nie może mieć własnych dzieci, jej marzenie się spełnia - wychodzi za mąż za wdowca, z dwójką nastoletnich synów. Jednak chociaż bardzo się stara, by chłopcy ją polubili, oni nie dają j...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gdy Callie wychodzi za mąż za Jamesa, wdowca z dwójką dzieci, jest przekonana że jej marzenie o założeniu rodziny wreszcie się spełniło. Nawet nie podejrzewa,że za kilka miesięcy zostanie aresztowana pod zarzutem morderstwa...
Kobieta z nadzieją patrzy w przyszłość, jednak w domu nie układa się tak jak by tego chciała. Synowie Jamesa nie akceptują macochy i robią wszystko żeby uprzykrzyć jej życie, a sama Callie ukrywa przed mężem coraz więcej sekretów, które zagrażają jej małżeństwu. Sytuacja wymyka się spod kontroli...

To książka o tym jak jedno kłamstwo pociąga za sobą następne i powoli ale sukcesywnie wciąga w swoją spiralę...
Jak może zawładnąć naszym życiem i przejąć nad nim kontrolę.
Ciekawa fabuła i zaskakujące zakończenie. Bardzo lubię książki Kathryn Croft, wciągające, napisane lekko w sam raz na jesienne wieczory.

Gdy Callie wychodzi za mąż za Jamesa, wdowca z dwójką dzieci, jest przekonana że jej marzenie o założeniu rodziny wreszcie się spełniło. Nawet nie podejrzewa,że za kilka miesięcy zostanie aresztowana pod zarzutem morderstwa...
Kobieta z nadzieją patrzy w przyszłość, jednak w domu nie układa się tak jak by tego chciała. Synowie Jamesa nie akceptują macochy i robią wszystko ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uwielbiam takie książki.Wciągające,z bardzo ciekawą fabułą.Kathryn Croft to autorka bestsellerowych powieści psychologicznych,tj. jak "Nie ufaj nikomu" czy "Córeczka".Ksiązka jest napisana lekkim językiem,dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko.Książka dobitnie nam pokazuję,że każde kłamstwo ma krótkie nogi i prędzej czy później wyjdzie na jaw.Nawet te najmniejsze kłamstwa,mogą rozpocząć ciąg dramatycznyh wydarzeń i zrujnować życie.Już od samego początku książki możemy wciągnąć się w historię morderstwa.Wiemy kto zabił,ale nie wiemy dlaczego i kto był ofiarą.Autorka prowadzi nas przez historię bohaterki,poznajemy jej emocje i uczucia,które doprowadziły do tego co zrobiła.Po pierwszych rozdziałach wydawałoby się,że znamy historię.Nic bardziej mylnego.Akcja w tej książce rozgrywa się dosyć szybko,a z każdym nowym rozdziałem autorka dorzuca nam nowe smaczki.W tej historii,nic nie jest takie,na jakie wygląda na pierwszy rzut oka.Coś,co mi się spodobało,to sposób prowadzenia narracji w postaci przesłuchania bohaterki na policji,gdzie opowiada swoją historię policjantom od samego początku.Autorka pokazuje nam,do czego zdolny jest człowiek,by chronić własną rodzinę.Zakończenia historii można domyślić się dosyć wcześnie.ale mimo to,warto dotrwać do końca i poznać motyw zbrodni.Jest to jeden z lepszych thrillerów,które miałam okazję czytać w ostatnim czasie :)


Callie wyszła za mąż za starszego od siebie o 10lat wdowca z dwójką dzieci.Sytuacja jest dosyć trudna,gdyż od samego początku chłopcy nie chcą zaakceptować młodej kobiety jako matki i na każdym kroku próbują uprzykrzyć jej życie.Mimo tego,Callie ze wszelkich sił stara się być dobrą matką,gdyż zawsze chciała nią zostać.Niestety,w przeszłości straciła swoje dziecko i nie może mieć swoich.James i Callie tworzą szczęsliwe małżenśtwo.James jest bardzo czułym i kochającym mężem.Sytuacja zaczyna się komplikować,gdy w ich życiu pojawia się Rhys,kolega starszego z synów Jamesa,a na jaw powoli wychodzą tajemnicę skrywanę przez Callie...

Kim tak naprawdę jest Callie? Do czego doprowadzą jej tajemnice?

Książkę jak najbardziej polecam!

Uwielbiam takie książki.Wciągające,z bardzo ciekawą fabułą.Kathryn Croft to autorka bestsellerowych powieści psychologicznych,tj. jak "Nie ufaj nikomu" czy "Córeczka".Ksiązka jest napisana lekkim językiem,dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko.Książka dobitnie nam pokazuję,że każde kłamstwo ma krótkie nogi i prędzej czy później wyjdzie na jaw.Nawet te najmn...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaczyna się mocno. Zwykła kobieta, żona, matka... morderczyni. Callie poznajemy, gdy w pokoju przesłuchań składa zeznania oskarżona o morderstwo.

A miało być tak pięknie. Przecież jedynym jej pragnieniem było zostać żoną i matką. Nigdy by się nie spodziewała, że jego spełnienie doprowadzi ją do aresztu.

Callie wychodzi za mąż za wdowca i wraz z eleganckim domem zyskuje też dwóch nastoletnich chłopców, którzy nie darzą jej sympatią. Mimo wysiłków ciągle jej dokuczają, ignorują, chcąc doprowadzić do odejścia macochy.

Kobieta próbuje mieć wszystko pod kontrolą, ale nie czuje się swobodnie we własnym domu. Samotna, dręczona podejrzeniami i zazdrością traci pewność siebie i radość życia. Do tego widmo zmarłej żony Jamesa towarzyszy jej na każdym kroku. Zagubiona, podejmuje nierozważne decyzje, które niczym lawina pociągną za sobą kolejne zdarzenia, doprowadzając ostatecznie do tragedii.

Jak wszystko mogło tak się pogmatwać? Czemu w życiu nic nie jest proste? Czy sami je komplikujemy pozwalając by zazdrość, niedomówienia, kłamstwa prowadziły do sytuacji, z których ciężko wybrnąć?

To Kathryn Croft w najlepszym wydaniu. Klimatyczny, trzymający w napięciu, budzący głębokie emocje thriller psychologiczny zadowoli każdego fana tego gatunku.

Czy książka może czymś zaskoczyć, gdy od początku znamy jej zakończenie? Zapewniam Was, że tak. I to bardzo.

Zaczyna się mocno. Zwykła kobieta, żona, matka... morderczyni. Callie poznajemy, gdy w pokoju przesłuchań składa zeznania oskarżona o morderstwo.

A miało być tak pięknie. Przecież jedynym jej pragnieniem było zostać żoną i matką. Nigdy by się nie spodziewała, że jego spełnienie doprowadzi ją do aresztu.

Callie wychodzi za mąż za wdowca i wraz z eleganckim dome...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polecam!

Kathryn Croft to bestsellerowa autorka thrillerów psychologicznych. Ukończyła literaturę angielską i sztuki medialne, pracowała również jako coach zawodowy w branży HR, zdecydowała się jednak zmienić zawód, aby spełnić swoje marzenie i zostać pisarką. Do jej dzieł należą takie tytuły jak „Córeczka”, „Tylko jedno kłamstwo”, „Nie ufaj nikomu”, czy „Nie pozwól mu odejść”. Jednak teraz szerzej chciałabym opowiedzieć o jej ostatniej powieści „Poza kontrolą”.

Książka bez większego wstępu wprowadza nas w aktualną sytuację głównej bohaterki - Caroline Harwell, która siedzi w sali przesłuchań, oskarżona o morderstwo. Kobieta po usłyszeniu zarzutów zaczyna opowiadać, co zaszło trzy miesiące wcześniej. Zostaje nam przedstawiona sytuacja głównej bohaterki: mieszka w domu, ze swoim trochę starszym mężem, Jamesem i dwoma pasierbami Dillonem i Luke’iem. Kobieta wyszła za mąż niedawno i nie była pierwszą żoną mężczyzny. Była nią Lauren – matka chłopców, która niestety zmarła trzy lata przed obecnymi wydarzeniami. Caroline mówi o tym, że chłopcy nie chcieli zaakceptować nowej miłości ich ojca, a w szczególności starszy chłopak – Dillon, mający niemały wpływ na zachowanie brata. Ona jednak znosiła ich zachowania cierpliwie, nie tylko dlatego, że kochała ich ojca, lecz również dlatego, że zawsze marzyła o byciu matką. Troszczyła się o całą rodzinę i starała się pokazać, że można na nią liczyć. Jednak wiele się zmienia od momentu, gdy w jej rzeczywistości, już zamieszkałej przez masę kłopotów, pojawia się najlepszy przyjaciel Dillona – Rhys.

Książka jest napisana swobodnym, niepodniosłym językiem, co sprawia, że jest ona łatwa do czytania. To, co interesujące w tej pozycji, to to, że praktycznie nic nie jest takie, jakie nam się wydaje. Autorka cały czas znajduje nowe sposoby na to, jak nas zaskoczyć. Książka pokazuje również, jak ważna jest prawda, i to jak nawet najmniejsze, "niewinne" kłamstwo potrafi zdziałać wiele złego, gdy zostanie odkryte. Książka podobała mi się właśnie ze względu na to, że autorka tak dobitnie pokazała prawdę jako ważną wartość, oraz ze względu na rozwijanie się sytuacji wraz z poznawaniem przeszłości bohaterki. Myślę, że książka jest godna polecenia osobom zarówno w wieku nastoletnim, jak i starszym, oraz osobom lubiącym zagadki kryminalne i psychologiczne.
Olga, lat 15
źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl

Polecam!

Kathryn Croft to bestsellerowa autorka thrillerów psychologicznych. Ukończyła literaturę angielską i sztuki medialne, pracowała również jako coach zawodowy w branży HR, zdecydowała się jednak zmienić zawód, aby spełnić swoje marzenie i zostać pisarką. Do jej dzieł należą takie tytuły jak „Córeczka”, „Tylko jedno kłamstwo”, „Nie ufaj nikomu”, czy „Nie pozwól mu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kathryn Croft poznałam przy okazji lektury thrillera „Tylko jedno kłamstwo”. Książka tak bardzo mi się spodobała, że bez wahania zamówiłam dwie pozostałe powieści brytyjskiej autorki. „Córeczka” i „Nie ufaj nikomu” nie zrobiły na mnie aż tak dobrego wrażenia, ale sentyment do Kathryn Croft pozostał, pozostała też wiara, że Brytyjka ma talent do tworzenia niesamowitych, chwytających za gardło i serce wciągających historii. „Poza kontrolą”, jej najnowsza powieść, tylko to potwierdza. O tym, jak dobry jest to thriller, niech świadczy fakt, że pochłonęłam go w ciągu zaledwie jednego dnia. Powiecie, że to żaden wyczyn. Możecie mieć rację, ale ja wiem, że jak na mnie to znakomite tempo :) Po raz kolejny pozornie zwyczajna historia małżeńska okazała się hipnotyzującym dreszczowcem, od którego nie sposób było się oderwać

Thriller Kathryn Croft pokazuje, jak łatwo doprowadzić swoje życie do ruiny. Brak zrozumienia, zaufania, nienawiść i zazdrość – żadne z tych uczuć nie przynosi nic dobrego. Historia Callie i jej bliskich pokazuje, że jedno malutkie, na pozór nic nieznaczące kłamstwo może rozpocząć ciąg dramatycznych zdarzeń, który będzie miał wpływ na przyszłość całej rodziny. Bardzo mi się podoba intrygujący początek powieści – Croft od razu serwuje nam prawdziwą bombę w postaci morderstwa. Ale kogo zabito i dlaczego? Jakie były motywy i kto będzie musiał ponieść bolesne konsekwencje? Historia wydaje się prosta i przewidywalna, ale myli się ten, kto uważa, że już na pierwszych stronach poznamy jej rozwiązanie. Croft w swojej opowieści udowadnia, że jak mało kto potrafi budować napięcie. Umiejętnie dawkowane informacje, niedopowiedzenia i niejasności rozbudzają ciekawość czytającego do granic możliwości. Bardzo mi się podobała narracja powieści – w „Poza kontrolą” jesteśmy świadkami przesłuchania głównej bohaterki przez policję. Zeznania Callie pozwalają nam odtworzyć wydarzenia z przeszłości i poznać przerażającą prawdę.

„Poza kontrolą” to książka z gatunku tych, po które się sięga i które odkłada się dopiero po dotarciu do ostatniej kropki. Intrygująca fabuła, rozdziały skonstruowane tak, że po zakończeniu jednego od razu chcemy poznać kolejny, spirala kłamstw i całkiem przyzwoity finał to największe atuty nowej powieści Kathryn Croft. Zakończenie – jak dla mnie nieco przewidywalne – wbrew zapowiedziom nie sprawiło, że musiałam zbierać szczękę z podłogi, ale na pewno jest to jeden z lepszych thrillerów psychologicznych, jakie czytałam w ostatnim czasie. Przygotowując się do lektury „Poza kontrolą”, przeczuwałam, że to będzie przyjemnie spędzony czas, nie przypuszczałam jednak, że aż tak bardzo. Z czystym sumieniem polecam i pędzę nadrabiać zaległości. Mam na liście jeszcze dwie powieści Croft, wierzę, że będą równie dobre!

zliteraturazapanbrat.wordpress.com

Kathryn Croft poznałam przy okazji lektury thrillera „Tylko jedno kłamstwo”. Książka tak bardzo mi się spodobała, że bez wahania zamówiłam dwie pozostałe powieści brytyjskiej autorki. „Córeczka” i „Nie ufaj nikomu” nie zrobiły na mnie aż tak dobrego wrażenia, ale sentyment do Kathryn Croft pozostał, pozostała też wiara, że Brytyjka ma talent do tworzenia niesamowitych, chwytają...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Recenzja pochodzi z bloga https://blurppp.com/blog/kathryn-croft-poza-kontrola-recenzja/
Dobra opowieść musi zacząć się od trzęsienia ziemi a potem napięcie ma rosnąć. Tak przynajmniej o swoich filmach mówił mistrz nad mistrze Alfred Hitchcock. Widać, że tę radę wzięła sobie do serca Kathryn Croft i zastosowała ja w niedawno wydanej na polskim rynku powieści „Poza kontrolą”. A pierwszy akapit tej powieści trafi na ekskluzywna listę najlepszych początków powieści.
Brzmi on „Jestem żoną. Matka. Przyjaciółka. Jestem również morderczynią.”. Po tych raptem kilku słowach już wiedziałem, że tej powieści nie da się odłożyć, że zarwę noc. I tak się stało. kolejne kilka godzin spędziłem wsłuchując się w opowieść młodej mężatki Callie.
Dziewczyna nie dawno wzięła ślub z o dziesięć lat starszym wdowcem, ojcem dwojga synów. Brzmi sielankowo, ale jest pewien problem, chłopcy nie chcą a może nie potrafią jej zaakceptować w roli macochy nie mówiąc o roli matki. Zaś ich ojciec, choć świadom tego, bardziej skupia się na rozwoju własnej kariery niż na ustabilizowaniu sytuacji w domu. Napięcie wzrasta z dnia na dzień, a chłopcy staja się wręcz okrutni, w ten unikalny sposób w jaki okrutni potrafią być tylko nastolatkowie. Ich intrygom i knowaniom nie ma końca.
Callie jednak się nie poddaje i wciąż walczy o to by chłopcy uznali ja za matkę. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej gdy w jej życiu pojawia się jeszcze jeden nastolatek, tym razem troszkę starszy.
Tyle o fabule, teraz o tym jak „Poza kontrolą” się czyta i dlaczego ta powieść tak wciąg. I tak tym co mnie zaczarowało to pierwszoosobowa narracja. Taki zabieg formalny sprawił, że wydarzenia poznajemy w takim samym tempie jak główna bohaterka, do tego często towarzyszy im komentarz Callie.
Drugim to tempo opowieści. W „Poza kontrolą” nie ma ani jednej zbędnej sceny, ani jednego niepotrzebnego wątku pobocznego, ani jednej zbytecznej linijki dialogowej. Tu każde opisane wydarzenie, każde wypowiedziane zdanie jest istotne i w ten czy inny sposób wpływa na główną linie fabularna. Słowem powieść nie jest przegadana, co jest więcej niż częstym grzechem współczesnego thrillera.
I jest jeszcze jeden element, nie wypowiedziany ale obecny gdzieś w tle od pierwszej do ostatniej strony „Poza kontrolą”. Jest nim unoszące się jak mgła nad cała opowieścią pytanie „ile jest w stanie znieść kobieta by uznano ją za matkę?”. I ten godny antycznych dramatów dylemat nadaje tej opowieści dodatkowego wymiaru. A tym samym wzbogaca czytelnicze doświadczenia, jakie Kathryn Croft zaoferowała swoim czytelnikom. I mnie się to bardzo podoba.
Podsumowując „Poza kontrolą” to bardzo dobry, wciągający i pozbawiony wad technicznych thriller. A do tego równocześnie jest to pozycja nie pozbawiona głębszego przekazu, przez co udało się uniknąć banalności i wtórności. I to pomimo przynajmniej kilkukrotnego wykorzystania zgranych, ale sprawdzonych pomysłów. Mnie powieść o ile nie zachwyciła to z pewnością delikatnie oczarowała. Sięgajcie śmiało, a ja daje znaczek POLECAM.

Recenzja pochodzi z bloga https://blurppp.com/blog/kathryn-croft-poza-kontrola-recenzja/
Dobra opowieść musi zacząć się od trzęsienia ziemi a potem napięcie ma rosnąć. Tak przynajmniej o swoich filmach mówił mistrz nad mistrze Alfred Hitchcock. Widać, że tę radę wzięła sobie do serca Kathryn Croft i zastosowała ja w niedawno wydanej na polskim rynku powieści „Poza kontrolą”...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Odkryłam niedawno, że uwielbiam książki z narracją pierwszoosobową. Zwłaszcza gdy są to tak dobre thrillery psychologiczne. Zaczęło się od "Pacjentki", potem przewinęła się "Terapeutka", a teraz wyśmienite "Poza kontrolą". To historia o tym, do czego zdolny jest się posunąć człowiek, by ukryć fakty, z którymi sam nie ma siły się mierzyć i by ratować rodzinę, w której, tak naprawdę, jest persona non grata. Czy da się żyć w poczuciu ciągłego odtrącenia i od tego nie zwariować? Czy może jednak okaże się, że i tak wszystko od samego początku było poza kontrolą, a każdy kolejny krok przybliżał do nieuniknionej zagłady...
W życiu wszystko ma swoją cenę. Jak wysoką przyjdzie zapłacić za spełnienie jednego marzenia?

Odkryłam niedawno, że uwielbiam książki z narracją pierwszoosobową. Zwłaszcza gdy są to tak dobre thrillery psychologiczne. Zaczęło się od "Pacjentki", potem przewinęła się "Terapeutka", a teraz wyśmienite "Poza kontrolą". To historia o tym, do czego zdolny jest się posunąć człowiek, by ukryć fakty, z którymi sam nie ma siły się mierzyć i by ratowa...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Poza kontrolą" - powieść, której tytuł znaczy wszystko i nic. Wszystko — bo dotyka niemal każdego szczegółu powieści, i nic — bo z powodzeniem przejmuje kontrolę nad czytelnikiem, nie dając mu szans na zerwanie kontaktu.
Sięgnięcie zatem po najnowszą powieść Kathryn Croft może okazać się bardzo ryzykowne. Ja osobiście - nie dość, że spędziłam bezsenną noc, to na drugi dzień zakupiłam kolejne powieści autorki.

Pozornie zwyczajna historia okazała się naprawdę hipnotyzującą fabułą. Niepozorna Callie, która wychodzi za mąż za Jamesa, wdowca z dwójką dzieci fascynuje jednocześnie i przeraża. Jest to postać niebywale intrygująca. Trudno ją rozgryźć. Budzi wiele skrajnych emocji i do końca tak naprawdę nie wiemy, czy jej sprzyjamy, czy nie. Szokuje, onieśmiela i zmusza do współczucia. Wywołuje złość i pogardę. Budzi nieufność i nadzieję.

Callie ma też marzenia. W szczególności jedno. Pragnie zostać mamą, co w jej przypadku jest niemożliwe. Nigdy nie będzie jej dane zajść w ciążę i urodzić dziecko. Ślub z owdowiałym Jamesem jest jej wielką nadzieją, również na wielką miłość i szczęśliwą rodzinę. Niestety synowie Jamesa nie akceptują macochy. Mało tego robią wszystko by zatruć jej życie i spowodować rozpad związku ich ojca. Atmosfera w domu gęstnieje niemal z każdym dniem. Kłamstwa, intrygi i tajemnice doprowadzają w końcu do tragedii.
Czy jest winny tego dramatu? Oto pytanie, na które nie ma prostej odpowiedzi. I kim jest tak naprawdę Callie? Tego wam nie zdradzę. Do tego musicie dość sami.
W powieści przeplata się naprawdę wiele wątków. Rodzina to zaledwie jeden z nich. Patrząc głębiej, dostrzec można tematy bliskie wielu współczesnym kobietom takie jak: samotność, niskie poczucie własnej wartości, lęki przed chorobą, nieufność wobec partnera, przyjaźń i zazdrość. Karty powieści odsłaniają też poczucie straty oczami dzieci i ich lęk przed innością. Nowe życie, nowe wyzwania i zmianę przyzwyczajeń.


Nie jest to jednak powieść pełna suspensu, gdzie akcja goni akcję, ale czytelnik gubi się w meandrach faktów i zdarzeń. Tu o sobie daje znać dobrze zbudowana klimat powieści. W sposób delikatny, lecz permanentny buduje napięcie sięgające naszych możliwości, by potem uderzyć z siłą wyciskającą łzy i ból. Dokładnie tak! Jest to rzecz, której się nie spodziewałam. Łzy wzruszenia towarzysza raczej tkliwym romansom i powieściom obyczajowym, a nie thrillerom psychologicznym. Jak widać- myliłam się.

I choć powieści nie cechuje jakieś nadzwyczajne nowatorstwo w zakresie podjętego tematu, to jej podanie, forma, styl i precyzja jest wręcz imponująca. Spójna i przemyślana, a z dodatkiem talentu autorki kreuje się na kolejny jej bestseller.

"Poza kontrolą" jest zatem jedną z tych powieści, z blurbem na okładce, z którym zgadzam się w stu procentach.
" Hipnotyzuje, intryguje i trzyma w napięciu do ostatniej strony" - dokładnie tak! POLECAM

"Poza kontrolą" - powieść, której tytuł znaczy wszystko i nic. Wszystko — bo dotyka niemal każdego szczegółu powieści, i nic — bo z powodzeniem przejmuje kontrolę nad czytelnikiem, nie dając mu szans na zerwanie kontaktu.
Sięgnięcie zatem po najnowszą powieść Kathryn Croft może okazać się bardzo ryzykowne. Ja osobiście - nie dość, że spędziłam bezsenną noc, to na ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to