Książka dla naukowca i dla zwykłego czytelnika. Wydaje się to nieprawdopodobnym połączeniem, a jednak autorka zawarła w tej jednej pozycji treści o poziomie akademickim (sporo przypisów) podane w sposób atrakcyjny dla archeologicznych ignorantów, do których się zaliczam. "Rzeczy" opowiadają o piecach, garnkach, meblach, lustrach i pościeli w późnym średniowieczu i jest to opowieść zaskakująco ciekawa. Frapujące jest również odsłanianie przez autorkę własnych zmagań z materiałem archeologicznym, np. mebli prawie nie znajduje się w wykopach, ale często występują w malarstwie tablicowym i to na podstawie obrazów określa się ich wygląd i funkcje. Z kolei ilustracje w rękopisach różnią się od malarstwa tablicowego, i jakoś ten fakt trzeba zinterpretować i określić jak wpływa na stan wiedzy o meblach itd. itd.
Dużą wadą książki są ilustracje, autorka często odwołuje się do obrazów i niektóre rozdziały zawierają bogaty materiał ikonograficzny. W niektórych rozdziałach jest jednak bardzo chudo- ten traktujący o piecach choć szalenie ciekawy ( kafle w piecu kaflowym pochodzą od glinianych garnków) czytało mi się wyjątkowo trudno, bo miał jeden marny rysunek na kilkadziesiąt stron. Jeśli nie jesteś zdunem, a ja nie jestem, ciężko będzie wszystko wyobrazić sobie i zrozumieć.

Książka dla naukowca i dla zwykłego czytelnika. Wydaje się to nieprawdopodobnym połączeniem, a jednak autorka zawarła w tej jednej pozycji treści o poziomie akademickim (sporo przypisów) podane w sposób atrakcyjny dla archeologicznych ignorantów, do których się zaliczam. "Rzeczy" opowiadają o piecach, garnkach, meblach, lustrach i pościeli w późnym średniowieczu i jest to...