Tajemnicza okładka, ciekawy opis i chęć uczestniczenia w Book Tour przekonały mnie do przeczytania tej pozycji. Gdyby nie to, że jednym z warunków uczestnictwa jest napisanie recenzji, to pewnie rzuciłabym tę książkę w połowie i byłaby to pierwsza niedokończona przeze mnie lektura.

Główną bohaterką jest siedemnastoletnia Daphne, która podstępem została zaciągnięta na eksperymentalną terapię. Polega ona na przerażeniu pacjenta, które graniczy ze śmiercią. Podobno to pomaga, ale nie mam pojęcia jak, skoro przez to główna bohaterka kilka razy próbuje popełnić samobójstwo. Daphne jest strasznie denerwującą postacią, która nawet zabić się nie potrafi. Dziewczyna też chyba do zbyt mądrych nie należy, może to przez porzucenie szkoły. Mój ulubiony cytat to “Wtem fala rzuciła ciałem o molo, i obróciła je w wodzie o trzysta sześćdziesiąt stopni, tak że znów odwróciło się na plecy. Właśnie wtedy zobaczyła twarz i odkryła, kto to był.”. Śmiałam się z tego przez kilka minut. Jest sporo bohaterów drugoplanowych, ale w sumie poza imieniem dużo o nich nie wiemy, bo ta wyspa jest tak tajemnicza, że nie wiadomo w co można wierzyć a w co nie. Może coś więcej o nich można się dowiedzieć z kolejnych tomów, ale ja nie mam zamiaru po nie sięgnąć.

Fabuła… Ahhh fabuła. Książka nie jest długa, więc można się spodziewać, że jest pełna akcji. Niestety, pozory mylą. Jakieś 75% książki to opisy przyrody, ubrań, wyglądu. Za każdym razem gdy jakiś bohater się przebierze, mamy bardzo dokładny opis jego wyglądu. Czytamy nawet o tym, że po kąpieli głównej bohaterki w ubraniach wyschło wszystko poza miseczkami jej stanika. Nie przeżyłabym bez tej informacji. Gdyby z czyjejś bluzki odstawała nitka, pewnie też byśmy się tego dowiedzieli. Po wycięciu tych wszystkich denerwujących i zbędnych opisów zostałoby jakieś 80 stron, przy czym połowa z nich to irytujące myśli Daphne, a to co zostało jest czymś podobnym do akcji. Niestety, jest to tak przedstawione jakby autorka wyczerpała jeden pomysł, wpadła na kolejny, nie potrafiła ich złączyć w całość, więc sobie pomyślała “a niech ona przejdzie dziesięć metrów, jakoś wplotę to tak, żeby wyglądało jak jedna całość”.

No cóż, moja recenzja jest przesiąknięta jadem, ale nie potrafię inaczej wypowiedzieć się o najgorszej książce czytanej w tym roku, jeśli nie w całym moim życiu. Polecam jako prezent dla znienawidzonej przez was osoby, która lubi czytać książki. Nie mam serca zachęcać do jej przeczytania nikogo innego.

Tajemnicza okładka, ciekawy opis i chęć uczestniczenia w Book Tour przekonały mnie do przeczytania tej pozycji. Gdyby nie to, że jednym z warunków uczestnictwa jest napisanie recenzji, to pewnie rzuciłabym tę książkę w połowie i byłaby to pierwsza niedokończona przeze mnie lektura.

Główną bohaterką jest siedemnastoletnia Daphne, która podstępem została zaciągnięta na...