Ta książka była świetna. Ani przez chwilę się nie nudziłam. Bardzo podobał mi się klimat wyspy i ta cała tajemnicza otoczka. Czytało się ją szybko i przyjemnie. Przez te wszystkie plusy wybaczam minus, którym były aż nadto naciągnięte pewne wydarzenia. Ale po pierwsze to młodzieżówka, a po drugie książka powinna zapewnić w jakimś stopniu rozrywkę. W związku z tym dziwią mnie niskie jej oceny. Niedawno przeczytałam książkę noblisty i w moim odczuciu była ona o wiele razy gorsza od "Purgatorium".

Ta książka była świetna. Ani przez chwilę się nie nudziłam. Bardzo podobał mi się klimat wyspy i ta cała tajemnicza otoczka. Czytało się ją szybko i przyjemnie. Przez te wszystkie plusy wybaczam minus, którym były aż nadto naciągnięte pewne wydarzenia. Ale po pierwsze to młodzieżówka, a po drugie książka powinna zapewnić w jakimś stopniu rozrywkę. W związku z tym dziwią...

Mam mieszane uczucia. Chyba nie do końca rozumiem co tu się właściwie stało. Od pierwszych stron przeszkadzał mi styl pisania autorki, więc ciężko było mi to czytać. Brakowało mi takiego głębszego wyrażania myśli, emocji przez bohaterów, przez co nie udało mi się z nimi za bardzo zżyć. W którymś momencie jednak udało mi się wciągnąć w historię i zauważyłam w niej duży potencjał. Zaczęło się coś dziać. Dopingowałam główną bohaterkę i cieszę się, że mogłam się z nią podzielić swoją złością na Panią Grey i całe kuratorium. Zakończenie mnie osobiście nie przypadło do gustu. Myślę, że "Purgatorium. Wyspa tajemnic" można przeczytać na nudę i na zaspokojenie ciekawości, ale raczej radziłabym nie oczekiwać od niej wielkiego "wow".

Mam mieszane uczucia. Chyba nie do końca rozumiem co tu się właściwie stało. Od pierwszych stron przeszkadzał mi styl pisania autorki, więc ciężko było mi to czytać. Brakowało mi takiego głębszego wyrażania myśli, emocji przez bohaterów, przez co nie udało mi się z nimi za bardzo zżyć. W którymś momencie jednak udało mi się wciągnąć w historię i zauważyłam w niej duży...

Całkiem wciągająca ale zakończenie totalnie bez sensu, nie rozumiem dlaczego tak😂

Całkiem wciągająca ale zakończenie totalnie bez sensu, nie rozumiem dlaczego tak😂

Całkiem całkiem lecz czegoś mi tam brakowało

Całkiem całkiem lecz czegoś mi tam brakowało

Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Replika kilka dni temu odbyłam literacką podróż w bardzo tajemnicze miejsce.

Opis Wydawnictwa możecie przeczytać tutaj: "Purgatorium" Eva Pohler
Przez kilka dni z zapartym tchem czytałam o wakacyjnych przygodach nastoletniej Daphne Janus, zastanawiając się razem z główną bohaterką tej historii, czy aby na pewno chodzi o wczasy. Od momentu, gdy Daphne postawiła stopę na wyspie, zaczęły ją spotykać same zadziwiające zdarzenia. Dziewczyna jest między innymi świadkiem popełniania zbrodni, widzi tajemnicze postaci - być może duchy, spotyka dawno niewidziane osoby ze swojej przeszłości.

Przypadek?
Zbieg okoliczności?
A może jakaś okrutna kara wymyślona przez jej rodziców za to, że pewnej nocy wybrała wygodne łózko i sen zamiast...
Hola, moi drodzy! O tym, za co rodzice mogli ukarać Daphne, powinniście przeczytać sami. Podobnie jak osobiście musicie się dowiedzieć, dlaczego dziewczynie o niezwykłym imieniu Limuw obcięto włosy, a następnie ogolono jej głowę do gołej skóry.

Jeśli o mnie chodzi - przepadłam bez reszty. Intrygujące zakończenie utwierdziło mnie tylko w przekonaniu, że warto było sięgnąć po niebanalną powieść dedykowaną głównie młodzieży. Myślę, że po tę pozycję śmiało może sięgnąć również dojrzały czytelnik. Emocje gwarantowane!

LINK: https://edyta-swietek.blogspot.com/2016/06/podroz-na-wyspe-tajemnic.html

Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Replika kilka dni temu odbyłam literacką podróż w bardzo tajemnicze miejsce.

Opis Wydawnictwa możecie przeczytać tutaj: "Purgatorium" Eva Pohler
Przez kilka dni z zapartym tchem czytałam o wakacyjnych przygodach nastoletniej Daphne Janus, zastanawiając się razem z główną bohaterką tej historii, czy aby na pewno chodzi o wczasy. Od momentu,...

Twoje życie nagle zaczyna się walić. Nie widzisz sensu, by dalej funkcjonować. Chcesz odejść, ale nikt Ci na to nie pozwala. Chcą Cię ratować za wszelką cenę. Wysyłają Cię na wyspę, gdzie masz zacząć kochać życie. Czy aby na pewno? Zastanów się poważnie, komu chcesz zaufać. Jeden fałszywy ruch i... Twoje wakacje zamienią się w koszmar.

Życie Daphne nie jest łatwe. Choroba jej brata zniszczyła wszystko. Dosłownie. Chłopak był chory psychicznie i nie panując nad sobą, udusił swoją siostrę. Główna bohaterka słyszała wszystko, jednak mimo tego nie mogła nic zrobić. Nie była świadoma tego, co dzieje się w pokoju obok. Nie mogła nic poradzić, jednak i tak się oskarżała. To poczucie bezradności sprawiło, że nastolatka zaczęła miewać myśli samobójcze. Była bardzo zła, ponieważ jej matka ją o wszystko obwiniała i nie wspierała córki.

Nastolatka bardzo pragnęła uciec, odciąć się od rzeczywistości, która tak bardzo ją prześladowała. Z pomocą przybył jej niezastąpiony przyjaciel, Cam, który zabrał ją na tajemniczą wyspę. Daphne dowiedziała się, że w tym wszystkim maczali palce jej rodzice. Czy wysłali ją tam w ramach terapii, czy może chcieli zrobić jej wielką krzywdę?
Na wyspie zaczynają się dziać różne, nie mające wyjaśnienia rzeczy. Czy to terapia, czy może gra o przetrwanie? Daphne przekona się na własnej skórze

"Wyspa przetrwania" to trzymająca w napięciu książka przygodowa. Daphne przeżywa wiele ciężkich prób i tym samym poznaje, czym tak naprawdę jest prawdziwe życie. Kocham historie, które trzymają w napięciu od samego początku, aż do końca. Każda przygoda dziewczyny była bardzo dokładnie opisana, a czasem aż za dokładnie. Opisy miejsc były stworzone w najdrobniejszym szczególe.

Podsumowując, książka bardzo mi się spodobała. Zakończenie było bardzo zaskakujące i bardzo wiele zmieniło. "Wyspa tajemnic" jest godna polecenia, chociaż spotyka się różne opinie. Fabuła jest dość bogato urozmaicona, więc można się pogubić, jednak mimo wszystko jest wspaniała.

Twoje życie nagle zaczyna się walić. Nie widzisz sensu, by dalej funkcjonować. Chcesz odejść, ale nikt Ci na to nie pozwala. Chcą Cię ratować za wszelką cenę. Wysyłają Cię na wyspę, gdzie masz zacząć kochać życie. Czy aby na pewno? Zastanów się poważnie, komu chcesz zaufać. Jeden fałszywy ruch i... Twoje wakacje zamienią się w koszmar.

Życie Daphne nie jest łatwe. Choroba...

„Wracając do bohaterki – Daphne boryka się z ogromnym poczuciem winy z powodu śmierci siostry. Śmierci, która mogłaby nie mieć miejsca, bo Daphne mogła jej zapobiec. Zaliczyła już próbę samobójczą. Jak więc wyobrażacie sobie Daphne, mając takie informacje? Ja sądziłam, że będzie to postać zniechęcona do życia, smutna, osowiała, mająca być może depresję. Krótko mówiąc – taka, której daleko do optymizmu i radości. Tymczasem Daphne jest dość wesołą osóbką, która dostrzega piękno świata, a nawet piękno życia. Nie zachowuje się jak potencjalna samobójczyni. Czasem co prawda przypomni sobie o siostrze i o tym, że mogła ją uratować. Nawet wpadnie z tego powodu w dołek i po raz kolejny rozważy samobójstwo, a nawet przyłoży sobie nóż do żył czy zanurkuje i wypuści powietrze pod wodą. Ale chwilę później znowu będzie uśmiechnięta. Nie odebrałam jej jako osoby, która nie widzi sensu życia, a przecież to powinna być jej cecha, skoro próbowała się zabić. Daphne jest więc zupełnie niewiarygodną postacią, na którą autorka miała całkiem konkretny pomysł, ale wydaje mi się, że nie potrafiła tego oddać w dobry sposób”.

Cała recenzja: http://bohater-fikcyjny.blogspot.com/2016/10/85-radosna-samobojczyni-purgatorium.html

„Wracając do bohaterki – Daphne boryka się z ogromnym poczuciem winy z powodu śmierci siostry. Śmierci, która mogłaby nie mieć miejsca, bo Daphne mogła jej zapobiec. Zaliczyła już próbę samobójczą. Jak więc wyobrażacie sobie Daphne, mając takie informacje? Ja sądziłam, że będzie to postać zniechęcona do życia, smutna, osowiała, mająca być może depresję. Krótko mówiąc –...

Bardzo wciągająca książka. Już od pierwszych stron ciężko jest się od niej oderwać.

Bardzo wciągająca książka. Już od pierwszych stron ciężko jest się od niej oderwać.

Zdecydowanie nie jest to książka którą czyta się jednych tchem.
Wydaje się byc napisana przez nastolatka. Od samego początku styl pisania autorki, byl dla mnie wręcz irytujący jak i sama główna bohaterka. Postaci są nijakie, a zakończenie książki wydaje mi się co najmniej śmieszne.

Zdecydowanie nie jest to książka którą czyta się jednych tchem.
Wydaje się byc napisana przez nastolatka. Od samego początku styl pisania autorki, byl dla mnie wręcz irytujący jak i sama główna bohaterka. Postaci są nijakie, a zakończenie książki wydaje mi się co najmniej śmieszne.

Niezbyt wciągająca, przyznam, że spodziewałam się czegoś innego. Jednak na plus interakcje głównych bohaterów.

Niezbyt wciągająca, przyznam, że spodziewałam się czegoś innego. Jednak na plus interakcje głównych bohaterów.