„Pułkownik Beck” Ryszarda Terleckiego to ciekawa monografia poświęcona osobie ostatniego polskiego przedwojennego ministra spraw zagranicznych oraz całej polskiej dyplomacji lat trzydziestych. Poszczególne posunięcia dyplomatyczne, traktaty, wyjazdy i interwencje zostały przedstawione dość szczegółowo. Mimo iż praca powstała w czasach poprzedniego ustroju, jej spojrzenie na sanację, stosunki z ZSRR i tym podobne sprawy nie jest wypaczone. W ogóle Terlecki jest dość obiektywny, choć – taka jest akurat jego opinia – wszyscy ważniejsi politycy polscy i zagraniczni lat trzydziestych zasługują jego zdaniem na niską ocenę przez wzgląd na swoje błędy, które doprowadziły Hitlera do władzy, a następnie do ekspansji w Europie. Krytyka to jednak słuszna, gdyż przyglądając się polityce dwudziestolecia można się tylko łapać za głowę nad nieudolnością zatrzymania państw totalitarnych. Hitlera można było powstrzymać jeszcze jesienią roku 1939... Narracja Terleckiego jest interesująca, umie on przykuć uwagę czytelnika. Rzucają się jednak w oczy dwie kwestie: zbyt częste cytaty z różnego rodzaju literatury pamiętnikarskiej oraz pewna skłonność do nietypowych porównań i metafor. Operuje Autor naprawdę zaskakującymi figurami, które dziś wydają się po prostu dziwaczne i lektury nie ułatwiają. Co do samej treści książki, to szkoda, że Terlecki nie przedstawił szerzej spraw mniej znanych, takich jak młodość Becka oraz czas jego rumuńskiego internowania – zagadnienia te są w pracy zmarginalizowane, a myślę, że wniosły by sporo do charakterystyki tytułowego bohatera.

Tomasz Babnis

„Pułkownik Beck” Ryszarda Terleckiego to ciekawa monografia poświęcona osobie ostatniego polskiego przedwojennego ministra spraw zagranicznych oraz całej polskiej dyplomacji lat trzydziestych. Poszczególne posunięcia dyplomatyczne, traktaty, wyjazdy i interwencje zostały przedstawione dość szczegółowo. Mimo iż praca powstała w czasach poprzedniego ustroju, jej spojrzenie na...