Książeczka ta podejmuje problematykę postaci hermetycznej (Kerenyi), w którą wpisują się w innych tekstach filozoficznych także Dionizos, Hermes, Merlin...
Pulcinella jest przedmiotem analizy przez pryzmat: dramatów starogreckich (postać w komedii jako charakter oderwany od samej akcji. Tragedia jako tekst oparty na dynamice), nowożytnego teatru włoskiego (mniej), ilustracje Tiepolo (które to zostały wspaniale odwzorowane w samej książeczce).
Pulcinella okazuje się być więc postacią odwzorowującą archetypiczny obraz satyra-Sokratesa (nie pojawiają się w tekście nawiązania do Merlina czy Hermesa). Postać ta uchodzić ma za pewien ideał, do którego przeżycia dąży artysta, który kreśli wizerunki samego Pulcinelli. A jest ona: nieśmiertelna, ironiczna, wyolbrzymiająca, nieznośna dla innych, pokraczna i arcy-upodmiotowiona. Jej słowa mogą wyrażać mądrość, by w następnej sytuacji przechodzić w absurd (co dzieje się na wpół ironicznie, na wpół nieuchronnie - Pulcinella zdaje się być "obłąkany", Pulcinella czasem niedosłyszy, słyszy - ale nie rozumie. Innym razem natomiast dokonuje czynów heroicznych, by następnie zająć się konsumpcją klusek i defekacją).

Super książeczka, warto się z nią zapoznać.

Książeczka ta podejmuje problematykę postaci hermetycznej (Kerenyi), w którą wpisują się w innych tekstach filozoficznych także Dionizos, Hermes, Merlin...
Pulcinella jest przedmiotem analizy przez pryzmat: dramatów starogreckich (postać w komedii jako charakter oderwany od samej akcji. Tragedia jako tekst oparty na dynamice), nowożytnego teatru włoskiego (mniej),...