Tempo opowieści na samym początku jest dynamiczne, po czym spowalnia, dając chwilę na oddech, a na końcu znowu dzieje się co niemiara. Na ogół fabuła odznacza się dość dużą przewidywalnością. Nie otrzymaliśmy zaskakujących scen, a zwroty akcji dało się przewidzieć.

Co ciekawe, na drodze głównej bohaterki zawsze pojawiają się postacie lub przedmioty, które pomagają jej w osiągnięciu celu. Niektóre rozwiązania fabularne są wręcz niedorzeczne. Czytając kolejne strony, nie czułem za bardzo stawki, o jaką toczy się gra. Wiadomo, że ukazana historia nazywa się komiksem, ale niektóre rzeczy powinny być ukazane w bardziej realistyczny sposób. Nie podoba mi się przede wszystkim główny wątek, który powinien być bardziej emocjonalny, niż go przedstawiono.


Choć scenariusz kulał, delikatnie rzecz ujmując, to główna bohaterka została wykreowana dosyć interesująco. Na początku ciekawym rozwiązaniem było pokazanie jej jako narratora opowieści. Posiada ona wyraźne motywacje, a jej relacja z Tuco zapowiadała się zaskakująco dobrze.

Więcej na: CzasoStrefa.pl

Tempo opowieści na samym początku jest dynamiczne, po czym spowalnia, dając chwilę na oddech, a na końcu znowu dzieje się co niemiara. Na ogół fabuła odznacza się dość dużą przewidywalnością. Nie otrzymaliśmy zaskakujących scen, a zwroty akcji dało się przewidzieć.

Co ciekawe, na drodze głównej bohaterki zawsze pojawiają się postacie lub przedmioty, które pomagają jej w...