Wszędobylski, czupurny, zadziorny - takim go poznały i takiego pokochały kolejne pokolenia polskich dzieci. Mowa oczywiście o wróbelku Elemelku, bohaterze przezabawnych i pouczających opowiadań Hanny Łochockiej. O sile utworu nie decyduje jedynie dzisiaj już kultowa w polskiej literaturze dziecięcej postać głównego bohatera i jego zabawne perypetie, ale również... rymy. To, co spotykamy i u Marii Kownackiej i u Wandy Chotomskiej - czyli "rymowana proza" lub - jak kto woli - bajka pisana wierszem. Czytelnik dostaje do ręki tekst, który urzeka swoją treścią, bawi, a nieraz i wzrusza, ale przede wszystkim bardzo przyjemnie się czyta, a rymowane zdania łatwo zapadają w pamięć. Z czasów dzieciństwa do dziś utkwiło mi w głowie pierwsze zdanie jednego z opowiadań: "Raz wróbelek Elemelek znalazł w polu kartofelek". Opowiadania są krótkie, idealnie nadają się jako "bajka na dobranoc", a do tego poprzedzone są zabawnymi, rymowanymi tytułami i zakończone moralizatorskim przesłaniem. By zacytować dla przykładu: "Bo gdzie nie ma ładu, zgody, tam nie będzie i nagrody. Gdzie się kłócą - tam, kolego, nie ma z tego nic dobrego!". "O wróbelku Elemelku" Hanny Łochockiej to wg mnie pozycja obowiązkowa na dziecięcej liście lektur.

Wszędobylski, czupurny, zadziorny - takim go poznały i takiego pokochały kolejne pokolenia polskich dzieci. Mowa oczywiście o wróbelku Elemelku, bohaterze przezabawnych i pouczających opowiadań Hanny Łochockiej. O sile utworu nie decyduje jedynie dzisiaj już kultowa w polskiej literaturze dziecięcej postać głównego bohatera i jego zabawne perypetie, ale również... rymy. To,...