Bardzo krótka książeczka, a czytałam ją długo. Nudziła mnie i często zasypiałam po dwóch stronach. Forma, w jakiej została napisana, mogłaby być interesująca — może, gdyby była konsekwentna. Nie podobało mi się, że narratorka nie może zdecydować się, czy zwracać się do dziewczynki jak do dziecka, czy do dorosłej osoby. Przeplatały się zwroty infantylne z bardzo wyszukanymi mało używanymi słowami, które nie goszczą w dziecięcym języku — i bynajmniej nie mam tu na myśli wulgaryzmów.
W książce nic się nie działo — pozornie. Nie chciałabym spojlerować, więc nie nazwę po imieniu: zaznaczone były dwie sprawy, które z pewnością mogą odcisnąć się głębokim piętnem na dalszym życiu dziecka. Pierwsza z nich, związana z zachowaniem ojca, została potraktowana w bardzo pobieżny sposób. Być może temat ten jest na inną opowieść i nie zmieścił się w ramach tej konkretnej. Natomiast efekt alkoholizmu matki również był przytłumiony przez nużące mnie strzępki rozmyślań tak abstrakcyjne, jak tylko abstrakcyjne mogą być dziecięce myśli.

Odczułam ulgę po skończeniu czytania. Nie polecam.

Bardzo krótka książeczka, a czytałam ją długo. Nudziła mnie i często zasypiałam po dwóch stronach. Forma, w jakiej została napisana, mogłaby być interesująca — może, gdyby była konsekwentna. Nie podobało mi się, że narratorka nie może zdecydować się, czy zwracać się do dziewczynki jak do dziecka, czy do dorosłej osoby. Przeplatały się zwroty infantylne z bardzo wyszukanymi...