Bardzo ciekawa pozycja skłaniająca do refleksji nad współczesną ekonomią i polityką. Rozumowanie autora jest dość ścisłe i logiczne, a używane pojęcia dokładnie zdefiniowane łącznie ze zarysowaniem stosunku pojęć do siebie. Cały wykład jest bardzo przejrzysty. Autor dba o czytelnika używając tam gdzie nie szkodzi to jasności rozumowania bardzo ostrego i konfrontacyjnego języka co dodaje pozycji dużo smaku. Niestety jest to dość niewielka praca i tylko zarys całego problemu, który autor chce przybliżyć czytelnikowi. Czcionka jest dość duża podobnie jak i przerwy między akapitami, a cytaty mają znacznie powiększone marginesy. Oszczędzający papier wydawca zmieściłby całość na 50 stronach może 68 stronach.

Ponad połowa książki jest wstępem do krytycznej psychiatrii politycznej, czyli dokładnym wyjaśnieniem pojęć wykorzystywanych przez autora a w szczególności ustalenie czym jest neoliberalizm (głównie rozdziały od 8 do 11 włącznie). Ta część może być pomocna wszystkim osobą chcącym zajmować się tym zagadnieniem. Argumenty dotyczące analogii pomiędzy schizofrenią, a neoliberalizmem skupione są w 12 i 13 rozdziale, czyli odpowiednio analizą symptomów i etiologii obu zjawisk. Padają tam najbardziej kontrowersyjne tezy i są one bez wątpienia najważniejszą częścią publikacji, dlatego warto przeczytać je ponownie po lekturze całej publikacji. Ostatni rozdział (14) umieszcza teorię autora w perspektywie historycznej. Dodatkowo do publikacji dodany jest załącznik będący manifestem politycznym opartym na tezie książki.

Osoby zaciekawione książką głównie z powodów szukania możliwości krytykowania innych ideologii niż przez nich wyznawane powinny ucieszyć się zawartą w książce krytyką ideologii neoliberalizmu, czyli kolejno libertarianizmu (pojętego tak szeroko, że mieści się w nim również p. Janusz Korwin-Mikke), postmodernizmu i neokonserwatyzmu w 11 rozdziale, oraz znacznie ciekawszą krytyką nieabsolutną liberalizmu w podrozdziale 13.2

Osobiście brakowało mi istnienia mojej orientacji w tej publikacji. Choć pojawiają się tam wyżej wymienione ideologie, oraz nazizm i komunizm, a sporadycznie pojawia się faszyzm i socjalizm (jeśli uznać państwo dobrobytu za program socjalistyczny to dość często a nie sporadycznie), to brak było myśli chrześcijańskiej (szczególnie to dziwne biorąc pod uwagę że autor nie raz cytuje Biblię), reakcyjnej, bądź tradycjonalistycznej. Świadomy czytelnik widzi, że znalazłaby się ona gdzieś w ramach "politycznego autyzmu paranoidalnego w wersji koherentnej" w pobliżu komunizmu i że na nic autorowi nie byłby potrzebny do opisania swojej tezy taki wtręt, ale mi go mimo wszystko brakuje. Na czas czytanie tej książki ciekawiej jest być jednym z wymienionych światopoglądów choćby dla pobudzenia mózgu do obrony swojego światopoglądu przez złośliwościami autora.

Bardzo ciekawa pozycja skłaniająca do refleksji nad współczesną ekonomią i polityką. Rozumowanie autora jest dość ścisłe i logiczne, a używane pojęcia dokładnie zdefiniowane łącznie ze zarysowaniem stosunku pojęć do siebie. Cały wykład jest bardzo przejrzysty. Autor dba o czytelnika używając tam gdzie nie szkodzi to jasności rozumowania bardzo ostrego i konfrontacyjnego...