Rzetelna i uczciwa prezentacja korzyści i zagrożeń płynących z używania środków psychoaktywnych. Autor wskazuje na ogromne różnice w szkodliwości różnych substancji zmieniających świadomość i dowodzi, że wrzucanie ich do jednego wora – bo „narkotyki są złe” i już – jest tyleż absurdalne, co przynosi jeszcze większe szkody. Regułą jest wręcz, że kiedy władze delegalizują jakiś narkotyk, chemicy natychmiast opracowują jego odpowiednik, który okazuje się dużo bardziej niebezpieczny. Przykładowo, po zakazaniu mało szkodliwej marihuany, pojawiły się jej syntetyczne odpowiedniki (t. zw. „spice”), których nadużycie grozi atakami padaczki lub zawałami serca.
Mamy tu kawa na ławę wyłożony obraz dramatycznie błędnej polityki narkotykowej sankcjonowanej przez ONZ i obowiązującej niemal na całym świecie. System ten jest pozbawiony logiki, bowiem pewne skrajnie niebezpieczne używki, jak alkohol, są legalne, a inne – niemal całkowicie bezpieczne (np. LSD, czy grzyby psylocybinowe) – są wyjęte spod prawa.
Toczona od kilku dekad światowa wojna z narkotykami spowodowała jedynie wzrost konsumpcji, rozkwit przestępczości i dewastację życia milionów ludzi, którzy popadają w konflikt z prawem z powodu chęci przeżycia odmiennego stanu świadomości, czyli pragnienia które niemal od zarania towarzyszy ludzkości.
W odbiorze książki przeszkadza pewna maniera tłumacza, który postanowił poprzez tą publikację intensywnie promować feminatywy. Mamy więc: polityczkę, ministrę, a nawet premierkę Thatcher. Jakby tego było mało, niemal za każdym razem gdy autor wspomina o jakiejś grupie zawodowej (scientists, politicians, experts, members of parliament) tłumacz tworzy wersję dwupłciową: naukowczynie i naukowcy, politycy i polityczki, członkowie i członkinie parlamentu, etc. A przecież w polszczyźnie przyjęte jest, że tego typu rzeczowniki zbiorowe nawet jeśli są rodzaju męskiego obejmują również kobiety wykonujące dany zawód. Osobiście wolałbym żeby zamiast bawić się w inżynierię społeczną tłumacz skupił się na sztuce przekładu.

Rzetelna i uczciwa prezentacja korzyści i zagrożeń płynących z używania środków psychoaktywnych. Autor wskazuje na ogromne różnice w szkodliwości różnych substancji zmieniających świadomość i dowodzi, że wrzucanie ich do jednego wora – bo „narkotyki są złe” i już – jest tyleż absurdalne, co przynosi jeszcze większe szkody. Regułą jest wręcz, że kiedy władze delegalizują...