Miśka poznałam kilka miesięcy temu, czytając książkę Pani Anny Gras „Misiek i fałszerze czekolady”. Sympatyczny chłopiec wpadł wtedy w spore tarapaty. Idąc tropem swego łakomstwa i urażonej męskiej ambicji, rozwiązał tajemnicę ulubionego smakołyku, który stracił swój niezwykły smak. Dalsze perypetie Michała opisane w książeczce „Misiek i świąteczne obżarstwo” mój syn czytał latem, wygrzewając się na plaży. Co chwilę parskał śmiechem, a na końcu stwierdził, że poczuł się tak jakby był grudzień, a nie środek lata. Ja postanowiłam odłożyć sobie przyjemność obcowania z Miśkiem i jego rodziną na okres świąteczny.

Michał marzy aby święta Bożego Narodzenia spędzić w domu bez konieczności odbywania tradycyjnych wizyt rodzinnych, które rzadko bywają przyjemne. Jednak nic z tego. Wujek Milek i ciocia Basia właśnie wprowadzili się do nowego domu, a święta stanowią doskonałą okazję aby się nim pochwalić. Dla Miśka, którego pamiętam jako wielkiego smakosza nastał ciężki czas, gdyż ciocia jest zwolenniczką dość nietypowej kuchni. Gdyby jeszcze tego było mało, Misiek zostaje głównym podejrzanym. Kto go podejrzewa i o co? Czy chłopiec znajdzie w te święta choć jedną bratnią duszę?

Miło było znów zagościć w świecie wykreowanym przez Panią Annę Gras. W świecie, w którym Misiek i jego rodzina tak wiernie oddają rzeczywistość. Święta to trudny czas. Nie zawsze udaje nam się spędzić je tak jakbyśmy chcieli. Bywa, że zamiast czasem miłości i pojednania stają się one okazją do odkopywania wojennych toporów, aby ze zdwojoną siłą toczyć rodzinne boje. Dzieci doskonale wyczuwają emocje dorosłych, a czasem nieświadomie je przejmują. Okazuje się, że z perspektywy nastoletniego chłopca święta pozbawione są tej magii, którą usilnie próbują nam wmówić media. Jeśli spędzamy Boże Narodzenie z kimś, kogo tak naprawdę nie kochamy to miłość nie objawi się jak za dotknięciem czarodziejskiej, bożonarodzeniowej różdżki. „Misiek i świąteczne obżarstwo” może się stać satyrą na niejedną rodzinę. Książka napisana jest lekko i z humorem, a przy tym daje do myślenia, szczególnie nam dorosłym.

Jeśli chcecie dowiedzieć się jak wygląda i smakuje wigilia w stylu azjatyckim, jak to jest mieć wszystko, a jednocześnie nie mieć niczego, a także poznać siłę prawdziwej miłości, która bez magii w dwójnasób objawia się w Boże Narodzenie – przeczytajcie „Miśka i świąteczne obżarstwo”. Być może, jeśli będziecie mieli odwagę, dostrzeżecie w niej coś więcej niż tylko zabawną historię dla dzieci. Gorąco polecam.


Recenzja pochodzi z mojego bloga http://sladami-ksiazki.blogspot.com/

Miśka poznałam kilka miesięcy temu, czytając książkę Pani Anny Gras „Misiek i fałszerze czekolady”. Sympatyczny chłopiec wpadł wtedy w spore tarapaty. Idąc tropem swego łakomstwa i urażonej męskiej ambicji, rozwiązał tajemnicę ulubionego smakołyku, który stracił swój niezwykły smak. Dalsze perypetie Michała opisane w książeczce „Misiek i świąteczne obżarstwo” mój syn czytał...