Afrykańska przyroda ponownie jest świadkiem porywającej historii miłosnej. By doszło do spotkania dwójki bohaterów, musi wydarzyć sie tragedia. Rodel Emerson miała siostrę Montego, która pojechała na wolontariat do Tanzanii. Niestety zginęła w zamachu na centrum handlowe. Rodel sama podejmuje wolontariat, bo chce poznać miejsce, które urzekło zmarłą. Choć ma zaplanowane, uporządkowane życie, po pogrzebie siostry pragnie doświadczyć podobnego zachwytu afrykańską fauną. Jej przewodnikiem ma być sporo od niej starszy Jack Warden, właściciel plantacji kawy. Ten z kolei rozpamiętuje ukochaną córeczkę, ośmioletnią Lily, która też padła ofiarą terrorystów. Ponieważ akurat wtedy sprawował nad nią opiekę, nie może sobie wybaczyć, że umierała przerażona i samotna. Jaka tragedia może równać się ze śmiercią tak radosnego cudownego dziecka?
Misją Mo było ocalanie osieroconych dzeci- albinosów, gdyż polowano na nie jak na panaceum na wszelkie choroby. Chory na umyśle przywódca Tanzanii twierdził, że części ich ciał zapewnią mu zwycięstwo. Do tej pory zginęło troje z listy Mo, więc Rodel przysięga dołożyć wszelkich starań, by ocalić pozostałe. Jej przewodnik pragnie zorganizować bezkrwawe safari, by mogła zobaczyć wielką piątkę. Jedną z dzieci w przytułku jest Scholastyka, której ojciec Gabriel zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Ta rezolutna dziewczynka, mulatka, kojąco wpływa na Rodel i Jacka. Kolejną kapitalnie skonstruowaną postacią jest Goma, afrykańska Niobe, która przeżyła śmierć prawnuczki, swych dzieci, ale jest boginią domowego ogniska. Autorka wiele uwagi poświęciła opisom krajobrazu, różnorodności terenu od sawanny po busz, oazom zieloności, lasom wokół Kilimandżaro.
Na marginesie miłosnej historii poznajemy też wielu mieszkańców Czarnego Lądu, np dumnego Masaja, który aby zarabiać, bawi turystów "rytualnym i tradycyjnym" tańcem. Poznajemy różne kulturowe obrzędy, jak okaleczanie dziewczynkom narządów płciowych, muzułmańskie wychowanie, codzienność ubogich porzuconych dzieci, trudy życia. Tajemnicza wędrówka bohaterów, który narażają swoje życie dla innych sprawiła, że nie mogłam oderwać się od lektury. Obraz Afryki jest wielowymiarowy, pisarka zwraca uwagę na aspekty pozytywne, jak i na negatywne zjawiska jak zinstytucjonalizowana przemoc, nietolerancja, nierówność społeczną płci i terroryzm.
Samiec alfa łagodnieje pod wpływem Rodel, powoli otwiera się na życie, obecnośc kobiety daje mu pocieszenie i nadzieję, że nowe początki są możliwe. Niektóre epizody czy sceny uważam za zbędne, sprawiają wrażenie stworzonych w pośpiechu, ale po drobnych korektach jest to elektryzująca, pobudzająca wyobraźnię i wciągająca lektura. Oczywiście można się spodziewać ckliwego finału, i zwolennicy happy endów będą do pewnego stopnia usatysfakcjonowani, ale nie do końca mamy tu klasyczne bajkowe " i żyli długo i szczęśliwie'. Pobyt w Tanzanii zmienia zapatrywania Rodel, duchowo ją rozwija. Dostrzegając obecne tam problemy, może zdecydować się na całkowite przedefiniowanie swojego życia. Wartościowa, wielowątkowa, wielowymiarowa lektura, w której każdy odnajdzie coś dla siebie.

Afrykańska przyroda ponownie jest świadkiem porywającej historii miłosnej. By doszło do spotkania dwójki bohaterów, musi wydarzyć sie tragedia. Rodel Emerson miała siostrę Montego, która pojechała na wolontariat do Tanzanii. Niestety zginęła w zamachu na centrum handlowe. Rodel sama podejmuje wolontariat, bo chce poznać miejsce, które urzekło zmarłą. Choć ma zaplanowane,...