Fenomenalna lektura, praktycznie całkowite wyczerpanie myśli socjologicznej i problemów podnoszonych przez Pierre Bourdieu. Dostajemy dogłębne wyjaśnienie praktycznie wszystkich koncepcji autora, dogłębną analizę struktury społeczeństwa, omówienie pola intelektualnego wraz z kreowanymi przez niego "błędami" oraz szeroką gamę postulatów dla intelektualistów, aktywistów, zaangażowanych w życie społeczne. Wykorzystanie Pascala jako punktu odniesienia do metodologii autora było fenomenalnym sposobem do wprowadzenia czytelnika w sposób, w jaki Pascal (i autor za nim) konceptualizuje społeczeństwo (spowodowało to też wzmocnienie we mnie szacunku do pierwszego, którego dotychczas rozpoznawałem jako tylko "umiarkowanie dobrego filozofa"). Oczywiście ujawniają się też inne inspiracje autora (Durkheim, Weber, Marks, Heidegger czy Merleau-Ponty). Każdy z nich dostaje swój fragment tekstu i uzupełnia rozumienie przestrzeni społecznej reprodukcji.
W tekście jest też odwołanie do przeciwnych teorii i autorów Bourdieu. Jego krytyka jest wręcz zatrważająca (ciężko mi po niej np. wyobrazić sobie osoby bezkrytycznie przyjmujące rational action theory czy idealną sytuacji mowy Habermasa). Tak dobrze autor odnosi się do kolegów ze swojej dziedziny, ale też do pisarzy, filozofów, ekonomistów czy nawet psychoanalityków.
Jest to po prostu niesamowicie zniuansowana pozycja, w której ciężko o poczucie niedosytu lub tego że coś nie zostało doprecyzowane w teorii. Po prostu bomba.

Po Dystynkcji najlepsza z jego książek jaką czytałem.

Fenomenalna lektura, praktycznie całkowite wyczerpanie myśli socjologicznej i problemów podnoszonych przez Pierre Bourdieu. Dostajemy dogłębne wyjaśnienie praktycznie wszystkich koncepcji autora, dogłębną analizę struktury społeczeństwa, omówienie pola intelektualnego wraz z kreowanymi przez niego "błędami" oraz szeroką gamę postulatów dla intelektualistów, aktywistów,...