Po mojemu zespół Maanam był jednym z najlepszych grup muzycznych w Polsce, bez wątpienia zresztą. A wokalista, Olga Jackowska (dzisiaj już Sipowicz) jedną z najbardziej charyzmatycznych postaci. Tak więc sięgnąłem po autobiografię, Kora i Maanam: podwójna linia życia.

Całe życie uwielbiałem Korę, do tej pory na ścianie w moim mieszkaniu wisi jej portret, który namalowała dla mnie przyjaciółka. Całe życie uważałem Korę za kobietę bardzo inteligentną, twórczą, wybitną.

Trochę zmieniłem zdanie. Wciąż uwielbiam piosenki i całe albumu Maanamu, ale po lekturze, Kora jaką znałem stała się kimś zupełnie innym. Gdzieś kiedyś słyszałem, że nie warto bliżej poznawać swojego idola, bo się można rozczarować. Coś w tym jest.

Kora opisuje swoje życie od najmłodszych lat, ale to wszystko napisane jest bardzo, miałem takie wrażenie, na siłę. Napisane językiem uczennicy z liceum, która pisze wypracowanie na język polski. Wszystko jest dla niej uduchowione, wszystko ma głębsze znaczenie. Ok, może tak być, ale to wszystko jest w pewien sposób, po mojemu, przerysowane.

Kora porusza wiele drażliwych tematów. Religia, pedofilia w kościele, patologia w rodzinie, trudne dzieciństwo, znęcające się zakonnice, narkotyki, seks. Ale w tym wszystkim znalazłem wiele sprzeczności z tym, co pisze. W jednym momencie pisze, że brzydzi się zdrady, a w drugim pisze, że zdradziła swojego ukochanego na jego oczach.

Niemniej, jest to bardzo ciekawa historia kobiety, która opowiada o trudnościach młodej dziewczynki, która musiała przejść przez piekło, by dojść tam gdzie jest. Są próby samobójcze, są narkotyki, są głębokie zwierzania. I mimo, że Kora to wszystko pisze szczerze, wyczuwam w tym trochę fałszu.

Książka składa się, oprócz tych autobiograficznych elementów, z tekstów piosenek napisanych przez Korę oraz maleńkiego zbioru wierszy napisanych przez nią oraz wierszy jej partnera, filozofa Kamila Sipowicza. I te wiersze absolutnie do mnie nie przemówiły. Prawda jest taka, że poezja jest trudna najzwyczajniej w świecie, ale wiersze Kory wydawały mi się (przynajmniej niektóre) bardzo infantylne, a Sipowicza za bardzo filozoficzne z wplecionymi w nie dziwnymi filozoficznymi frazesami i tu właśnie znowu czułem tę przesadę, to przejaskrawienie, wszystko PRZE-.

Po mojemu, fani zespołu Maanam powinni przeczytać tę książkę. Rozumiem też, że cała masa tych fanów absolutnie się ze mną nie zgodzi, ale po przeczytaniu miałem takie odczucia. Ja natomiast wciąż uwielbiam i będę słuchał ich twórczości muzycznej. Ubóstwiam piosenkę Ściemnia się! i teledysk do niej, który był pierwszym polskim teledyskiem wyemitowanym przez stację MTV

Po mojemu zespół Maanam był jednym z najlepszych grup muzycznych w Polsce, bez wątpienia zresztą. A wokalista, Olga Jackowska (dzisiaj już Sipowicz) jedną z najbardziej charyzmatycznych postaci. Tak więc sięgnąłem po autobiografię, Kora i Maanam: podwójna linia życia.

Całe życie uwielbiałem Korę, do tej pory na ścianie w moim mieszkaniu wisi jej portret, który namalowała...