Nie ukrywam, że najpierw moją uwagę zwróciła okładka, a dopiero później opis. Coś mnie ciągnęło do tej powieści. Nie często bohaterką jest kobieta po 70-tce. Więc skoro wszystko mówi czytaj, to nie będę się opierać.

Trzy kobiety po siedemdziesiątce przyjeżdżają do domu swojej zmarłej przyjaciółki aby przygotować go do sprzedaży. Jak chyba wszyscy wiemy, porządki potrafią być oczyszczające i jednocześnie bardzo emocjonujące.
Ile rzeczy może ujrzeć światło dzienne przy sprzątaniu i nie myślę tu o tabunach kurzu zza kanapy.

Tutaj jest melancholijnie i refleksyjnie.

Mamy trzy diametralnie różne osobowości, które przebywając pod jednym dachem nie ścierają się bez zgrzytów. W każdej z nich odnalazłam fragmenty siebie.
To powieść o starzeniu się, o miłości, przyjaźni i o kłamstwach. Również o tym co w życiu ważne, jak i o tym co bywa złudne.

Ja wiem, że to nie jest lektura na jaką ma się ochotę często. Mnie taka naszła i nie żałuję tej przygody.

Autorka prowadzi nas niespiesznym spacerem przez teraźniejszość, pozwalając po drodze zaglądać w okna przeszłości. Jak łatwo zobaczyć, co uczyniło każdą z tych kobiet właśnie taką, jaka jest dzisiaj. Nie mogę pominąć obecności psa, odgrywa on niezwykle ważną rolę w swej drugoplanowej obecności.

Jeśli macie ochotę na chwilę zatrzymać się w tej pogoni dnia codziennego... to jest to idealna lektura dla Was. To książka, która pozostaje w czytelniku...

Nie ukrywam, że najpierw moją uwagę zwróciła okładka, a dopiero później opis. Coś mnie ciągnęło do tej powieści. Nie często bohaterką jest kobieta po 70-tce. Więc skoro wszystko mówi czytaj, to nie będę się opierać.

Trzy kobiety po siedemdziesiątce przyjeżdżają do domu swojej zmarłej przyjaciółki aby przygotować go do sprzedaży. Jak chyba wszyscy wiemy, porządki potrafią...