Jeszcze potężniejsze dzieło niż pierwszy tom. Zmierzenie się z tą księgą w jednym ciągu to już spore wyzwanie (jak najbardziej wlicza się w to wyzwanie również fizyczny ciężar tomiszcza, który wzbudza we mnie lekką panikę przed jeszcze bardziej opasłym tomem trzecim), ale bez wątpienia warte podjęcia - ilość wiedzy zawartej na ponad tysiącu stron tego tomu jest porażająca. Dla "Kina klasycznego" znajduję właściwie takie same słowa uznania i takie same drobne zastrzeżenia, jakie znalazłem dla tomu pierwszego, więc nie będę się powtarzał - stanowią ciągłość, są pisane w identycznym stylu, z takim samym naukowym profesjonalizmem, z takim samym, zbyt dużym jak na mój gust dystansowaniem się od subiektywnych zdań na temat filmów i reżyserów. Chyba co prawda "Kino nieme" czytało mi się odrobinę lepiej, mimo że traktowało o mniej interesującym okresie kinematografii; może tutaj trochę częściej robiło się akademicko-kronikarsko beznamiętnie, ale może po prostu zostałem przytłoczony nieuniknionym w tym okresie ogromem odniesień do politycznej historii świata, która oddziaływała na losy kina jak na losy żadnej innej sztuki.

7.5/10

Jeszcze potężniejsze dzieło niż pierwszy tom. Zmierzenie się z tą księgą w jednym ciągu to już spore wyzwanie (jak najbardziej wlicza się w to wyzwanie również fizyczny ciężar tomiszcza, który wzbudza we mnie lekką panikę przed jeszcze bardziej opasłym tomem trzecim), ale bez wątpienia warte podjęcia - ilość wiedzy zawartej na ponad tysiącu stron tego tomu jest porażająca....